ادامه از صفحه اول
تعامل با جهان، ترجيح نظام
مذاكرات هستهاي وجود داشت، كشور نبايد تحتتاثير وعدههاي تبليغاتي طرف مقابل قرار ميگرفت بلكه بايد گام به گام در راستاي تامين خواستههاي خود قدم برميداشت و افكار عمومي را به نحوي مديريت ميكرد كه تحتتاثير تبليغات بيگانگان قرار نگيرد. متاسفانه اين اتفاق رخ نداد و خوشبينانه درباره مذاكرات هستهاي و نتايج آن اغراق صورت ميگرفت كه در نهايت با انتخابات رياستجمهوري سال 2016 ايالات متحده و روي كار آمدن دونالد ترامپ در ژانويه 2017، شرايط تغيير كرد و دقيقا عكس وعدههاي مسوولان اتفاق افتاد.
اگر قرار بر مقايسه باشد براي مردم قابل پذيرش است كه دولت آقاي روحاني مسير متفاوتي با دولت آقاي احمدينژاد در پيش گرفت و به جاي آنكه باعث سختگيري جامعه جهاني و صدور قطعنامهها عليه ايران شود زمينه را براي خروج كشور از ذيل فصل هفتم منشور ملل متحد فراهم كرد اما انتظارات و توقعاتي كه دولت آقاي روحاني ايجاد كرد برآورده نشد. اين ناشي از اشتباه محاسباتي و برآورد غلط دولت بود كه بيش از اندازه خوشبينانه به ماجرا مينگريست كه در نتيجه آن هم ديپلماسي و هم ديپلماتها آسيب ديدند.
واقعيت اين است كه تامين امنيت ملي ايجاب ميكند جريانهاي سياسي بايد بر اساس نگاه ملي و به منظور دستيابي به اهداف و مقاصد ملي درصدد حمايت از «تصميم درست» در عرصه بينالمللي متحد باشند. ميتوان ادبيات متفاوت داشت اما هدف يكساني را در راستاي تامين منافع ملي دنبال كرد.
«بهانه»هاي افزايش شاخص بورس
بسيار سريعي داشته، اما يك نزول سريع را نيز به خود ديده است. همان روزهايي كه بازار بهشدت رشد ميكرد، بارها از سوي كارشناسان گفته شده بود كه پس از اين رشد، نزول سريع نيز دور از ذهن نخواهد بود. شايد در كوتاهمدت اين رخدادها به نوعي غافلگيركننده باشد اما در بلندمدت، اينها جزيي از بازار بوده و غافلگيري نيز محسوب نميشود. در حال حاضر بازار از لحاظ قيمتي در بسياري از سهمها به سطوح ارزشمندي رسيده كه البته براي نتيجهگيري در خصوص ادامه اين روند بايد به جو رواني نيز توجه كرد.