سينماگران و مطالباتشان در شرايط پسا كرونايي
كمك كنيم سينما به روزهاي پرمخاطبش برگردد
سيد جمال ساداتيان
همان طوري كه سينماي فرانسه ثابت كرد، وقتي شرايط وخيم كرونا فروكش كند مردم چه استقبال بالايي براي تماشاي فيلم از سينماها ميكنند، اين موضوع در ايران هم ميتواند صادق باشد. به رغم اينكه مدام در رسانهها و بعضي مصاحبهها گفته ميشود كه مردم به تماشاي فيلمها از طريق پلتفرمها و به صورت آنلاين عادت كردهاند اما من همچنان اعتقاد دارم، سينما جذابيت خودش را براي مردم دارد و ما ميتوانيم به تجربه موفق انگليس و فرانسه نگاه كنيم. به شخصه اعتقاد دارم سينما مركز و مقصد گردشگري براي مخاطبان به شمار ميرود؛ به محض اينكه مردم ميخواهند دور هم جمع شوند چه خانواده چه دوستان اولين جايي كه براي تفريح و سرگرمي انتخاب ميكنند، سينماست در مرحله بعد موسيقي و بعد تئاتر چراكه سينما، تفريح ارزانتر و در دسترستري براي آنهاست و امروز تقريبا سالن سينما در هر خياباني يافت ميشود. از طرفي بعضي فيلمها به واسطه پرده عريض و صدا و تصوير مطلوب و تاريكي سالن روي ذهن مخاطب تاثير بيشتري ميگذارد و كاركرد خاص خود را دارد.
متاسفانه بعضي اين نگراني را ميان اهالي سينما و مخاطبان به وجود ميآورند كه سينما بعد از كرونا نميتواند به جايگاه خودش برگردد اما تجربه فرانسه نشان داد كه اگر مردم روزهاي عادي ساعت 3 يا 4 به سينما ميرفتند حالا بعد از 15 ماه بازگشايي سالنهاي سينما از صبح به استقبال تماشاي فيلم در سالن سينما ميروند. در امريكا هم وضع بر همين منوال است؛ بزرگاني در هاليوود هم اعلام كردند كه همه بايد دست به دست دهيم تا چرخه سينما را راه بيندازيم. من فكر ميكنم دوباره روزي ميشود كه سينما در همه جاي دنيا روي روال قرار ميگيرد و به جريان اصلي بازار برميگردد.
اما آنچه در ايران در جريان بازگشايي سينما و شرايط پساكرونايي اهميت پيدا ميكند، فيلم خوب است. بايد در جريان فيلمسازي براي مخاطب، فيلم خوب بسازيم نبايد صرفا به سلايق خودمان توجه كنيم و فيلمهاي با نگاه شخصي بسازيم و بعد بگوييم پس مردم هم بايد سليقه مرا دوست داشته باشند. بايد نيازسنجي صورت بگيرد مبني بر اينكه ببينيم مردم چه فيلمهايي را دوست دارند بعد به سمت ساخت آن آثار برويم. سليقههاي مختلف در ميان مخاطبان سينما وجود دارد بايد ظرف سينما دربرگيرنده نظر همه نگاهها با آثار قابل قبول باشد يعني فيلمهاي خوب در سالنهاي استاندارد نمايش دهيم.
خوشبختانه در حال حاضر مالهايي كه در كشور ساخته ميشود از تعداد سالنهاي با كيفيت خوبي برخوردار است. به نظر ميرسد عنقريب تعداد سالنها براي مخاطبان كافي باشد و همه مردم به راحتي به سالنهاي سينماي استاندارد دسترسي داشته باشند. نكته مهم ديگر اينكه اميدوارم سعه صدر مسوولان بالا برود تا اجازه بدهند كمي فيلمها نكات جسورانهتري براي مخاطب مطرح كنند. تاكيد ميكنم اگر مردم با فيلمها ارتباط برقرار كنند، استقبال از سينما به طرز فزايندهاي افزايش پيدا ميكند. به اميد اينكه سينما به اهميت و شكوه دوباره خود برگردد و اين اراده در مردم به وجود آيد كه سالي يكي، دو بار به سينما بروند و ما سينماگران ديگر نگران اينكه مردم چند بار بليت سينما خريدند، نباشيم و آن روزي را در سينما شاهد باشيم كه همه مخاطبان سالي يكي، دو بار به سينما بروند. وقتي اين اتفاق بيفتد، حمايت اقتصادي سينما هم گسترده ميشود و فيلمهاي پرقدرتي ساخته ميشود. وقتي گردش سرمايه در سينما زياد باشد ديگر نيازي نيست كه در شرايط بحراني دست نياز به طرف دولت يا مراكز حمايتي و خيريه دراز شود و خود سينماگران حامي همكاران خود خواهند بود.