چه روزهاي شگفتي!
ابراهيم مقدم
گويي در اين ايام «ابر و باد و مه و خورشيد و فلك در كارند» تا قوه مجريه دودستي تقديم بشود به طيفي از تفكرات شناخته شده در آزمون‌هاي دردناك گذشته، آن هم در ميان سكوت سنگين بسياري از تحول‌خواهان هزينه داده، بي‌تابي ياران بي‌شكيب و چشمان منتظر و حيران هواداران!
چه روزهاي شگفتي!
چقدر مي‌چسبد عزلت گزيني و درويش مسلكي در پي سال‌هاي سخت و پرخطر در پس و پشت سخنوري‌هاي پرشور و مد روز! انگار بخشي از تحول‌خواهان خسته و دلزده از تنگناها و فشارها، عملا به انفعال تن داده و ناخواسته باد در پرچم «تحريمي‌هاي همه ادوار» انداخته‌اند؟! آيا شرمنده‌اند از همراهي با دولت روحاني و دفاع از عملكرد او؟ آيا تحت تاثير فضاسازي «تحريمي‌هاي حرفه‌اي» فراموش كرده‌اند كه روحاني، منتخب مردمي است كه با درك واقع‌بينانه از شرايط دوران در۹۲ و۹۶ (با ۴ ميليون راي بيشتر از دوره اول!) آگاهانه به ميدان آمدند و نه لزوما به عنوان بهترين و مطلوب‌ترين گزينه، بلكه به عنوان تنها امكان واقعا موجود در آن شرايط، براي خروج كشور از بحران‌هاي كمرشكن؟
جمعي از تحول‌خواهان گويي فراموش كرده‌اند كه وجدان عمومي جامعه علي‌رغم همه نامرادي‌ها، مي‌تواند درك كند كه علل اصلي ناكامي‌هاي روحاني به ويژه در حوزه اقتصاد و افسارگسيختگي تورم، خارج از اراده آن دولت شكل گرفت و چالش‌هاي طاقت‌شكن بعدي در كشور عمدتا ريشه در خروج ترامپ از برجام و تحريم‌هاي بي‌سابقه در تاريخ و نيز همراهي افراطيون داخلي با او داشته و دارد؟
گويي اين دسته از تحول‌خواهان فراموش كرده‌اند كه ضعف‌ها و ناكارآمدي‌هاي مديريتي دولت را نمي‌توان به اندازه عوامل اصلي پيش‌گفته، بزرگ كرد و از آن سياست كناره‌گيري از انتخابات و رها كردن مردم به حال خود را نتيجه گرفت و در ميان هلهله شادي تحريم‌طلبان حرفه‌اي؛ سرنوشت قوه مجريه و مديريت اجرايي كشور را با هزاران مدير در تمامي بخش‌هاي اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و... به دست حوادث غيرقابل پيش‌‌بيني سپرد؟
آيا آثار منفي تغييرات پيش رو (به معناي روي كارآمدن دولتي نزديك به ديدگاه‌هاي دولت نهم و دهم و با تركيبي حتي غليظ‌تر از آن) هيچ تاثيري بر زندگي مردم و بر شرايط و كيفيت فعاليت نهادهاي مدني نخواهد داشت؟! آيا استقبال از وقوع چنين حوادثي در آينده به سود تحول‌خواهان و موجب اقبال عمومي از آنان خواهد شد؟!
چه روزهاي شگفتي!
كجاست فكر حكيمي و راي برهمني؟