اشتراكگذاري حقايق و سواد سلامت در حوزه مواد مخدر
ظرفيت فرد براي كسب، تفسير و درك اطلاعات خدمات سلامتي براي تصميمگيري مناسب در مورد سلامتي ضروري است. برخورداري از سواد سلامت با بهكارگيري مهارتهاي خواندن، شنيدن، تجزيه و تحليل و تصميمگيري در موقعيتهاي سلامتي مرتبط بوده و لزوما به سالهاي تحصيل يا توانايي خواندن عمومي مربوط نيست. سازمان بهداشت جهاني در گزارشي، سواد سلامت را يكي از بزرگترين تعيينكنندههاي امر سلامت دانسته و به كشورهاي جهان توصيه كرده كه انجمني متشكل از تمامي افراد متاثر از اين امر، جهت پايش و هماهنگي فعاليتهاي استراتژيك، درخصوص ارتقاي سطح سواد سلامت در جوامع مختلف ايجاد شود. نتايج مطالعات نشان ميدهد كه افراد داراي سواد سلامت پايين، با وضعيتهاي سلامتي ضعيفتر، نابرابريهاي گستردهتر و هزينههاي بالاتر سيستمهاي سلامتي همراه هستند. بنابراين، سواد سلامت پايين با نتايج بهداشتي ضعيفتر و استفاده ضعيف از خدمات بهداشتي هم در ارتباط است و مجموعهاي از عوامل مانند جنسيت، سطح تحصيلات، محل زندگي و وضعيت اقتصادي از مهمترين عواملي است كه ميتوان در مقوله سواد سلامت درنظر گرفت. شواهد نشان ميدهد كه سواد سلامت پايين ممكن است با رفتارهاي خطرپذير سلامتي مانند سيگار كشيدن و مصرف مشروبات الكلي يا مصرف مواد همراه باشد. بهبود سواد سلامت، عاملي تاثيرگذار در افزايش كيفيت رفتارهاي بهداشتي مانند اتخاذ رفتارهاي پيشگيرانه از اعتياد است، چراكه سواد سلامت پايين با پيامدهايي چون انجام كمتر رفتارهاي پيشگيريكننده، انجام كمتر فعاليت بدني و مصرف دخانيات در ارتباط است. بنابراين ميتوان گفت گرايش به اعتياد، با كيفيت زندگي و سطح سواد سلامت در ارتباط است به اين معنا كه بروز اعتياد با ميزان سواد سلامت و مولفههاي آن مانند دسترسي، مهارت، خواندن، فهم، ارزيابي، تصميمگيري و كاربرد اطلاعات رابطه مستقيمي دارد. به عنوان مثال آگاهي از حقايق واقعي مضرات مصرف سيگار و مواد مخدر و خطراتي كه مصرف آن ميتواند براي زندگي فرد داشته باشد ارتباط معناداري با سواد سلامت دارد. نتايج برخي پژوهشها نشان ميدهد زنان با سواد سلامت بالاتر، گرايش كمتري به اعتياد دارند و آسيبپذيري آنها از تنشهاي محيطي كمتر است. به عبارتي ميتوان گفت سواد سلامت به افراد كمك ميكند تا اطلاعات در اين حوزه را راحتتر به دست آورده و پردازش و درك كنند و در نتيجه، تصميمگيري آگاهانهتري نيز داشته باشند.