حذف ظرفيت يا حذف كيفيت
به كسي پروانه وكالت بدهد كه توانمندي او در يك رقابت علمي فشرده و سخت و در يك دوره آموزش علمي و عملي پر فشار و توسط مرجعي صالح احراز شده باشد تا اينكه هر كسي به صرف اينكه مدرك ليسانس حقوق دارد را وكيل كند. البته چون مثل هر خدمت و شغلي دولت موظف است جلوي رقابت غيرمنصفانه شاغلين به يك حرفه را بگيرد در حوزه وكالت هم اگر عرضه با تقاضا متناسب نباشد معضل ايجاد مي‌شود و به همين علت است كه مي‌بينيم تعيين ظرفيت پذيرش وكيل در انحصار كانون وكلا نيست بلكه مرجعي فراكانوني با قدرت دولتي و اكثريت راي اعضاي غيروكيل ميزان پذيرش را تعيين مي‌كند تا اين دغدغه كه وكلا ممكن است با وجود نياز جامعه مانع ورود وكيل و رقيب شوند برطرف شود. از همين زاويه تناسب عرضه و تقاضا در حوزه خدمات وكلا اعتقاد دارم اگر ورود به شغل وكالت بدون توجه به ميزان نياز جامعه باشد برخي وكلا ممكن است براي جذب كار و جلب‌نظر موكل (مشتري) دست به اقدامات غيرمنصفانه و تبليغات فريبكارانه و رفتارهاي خفيف بزنند. وقتي رقابت نزديكي ايجاد مي‌شود افراد سعي مي‌كنند كه به هر نحو مشتري را به سمت خود جذب كنند و الا بيكار خواهند ماند. لذا نبايد تعداد وكلا آن‌قدر زياد شود كه بين آنها نزاع و مبارزه ايجاد شود و دعاوي صوري و القايي توليد گردد. بايد تعداد وكلا متناسب با نياز مردم باشد. وكلا خدمت خود را پيشنهاد كنند و متقاضيان با توجه به معيارهاي درست انتخاب، وكيل مناسب را برگزينند در غير اين‌صورت اگر وكلا به دنبال جذب موكل و رقابت با همكاران‌شان بيفتند زمينه براي دفاع ضعيف و كم‌هزينه و اشتغال و وكالت كاسبكارانه فراهم شده و ارايه يك سرويس خوب و مناسب به مردم از بين مي‌رود و انگيزه‌ها براي جذب كار متفاوت مي‌شود و چه بسا از دل اين شرايط افرادي سوءاستفاده كنند و در اين بين حقوق مردم ضايع شود و پيشنهادهاي غيرمعقول راجع به دستمزد ارايه شود كه منجر به تضعيف عرصه وكالت و تضييع حقوق مردم شود. پس اول بايد با بررسي معلوم كنيم نياز جامعه به خدمات حقوقي چقدر است و آنگاه اين نياز را برآورده كنيم و هرسال اين تعادل را با افزايش متناسب وكيل حفظ كنيم. در وضع فعلي، بازار كار براي وكلا و به عبارتي نياز جامعه به وكيل به نفع مردم اشباع شده است يعني براي وكلا بازار كار مناسبي وجود ندارد و اكثر وكلا از سطح درآمدي نامناسبي برخوردارند. پس در حال حاضر به جاي افزايش تعداد وكيل، جامعه نياز به افزايش حس نياز به وكيل دارد. مي‌گويم حس نياز و نه نياز چون جامعه ما در وضع فعلي به وكيل نياز دارد اما چون درد را حس نمي‌كند به طبيب رجوع نمي‌كند. در وضعي كه ١٥ ميليون پرونده در دادگستري وجود دارد ولي فقط يك ميليون آن وكيل دارد يعني نياز هست اما حس نمي‌شود و لذا رجوع به وكلا متناسب با نياز نيست. اگر دنبال جذب وكيل هستيم بايد اول بازار كار براي وكلا به وجود بياوريم بعد به فكر افزايش وكيل باشيم. نمي‌شود اول شغل ايجاد كنيم ولي به فكر بازار كار آن نباشيم. الان تقاضا و مراجعه براي همين ميزان وكلايي كه پروانه دارند هم كافي نيست آن‌وقت ما با اين طرح وكلاي بيكار را بيشتر مي‌كنيم كه منطقي و معقول نيست. با اين اوصاف تاكيد ما درخصوص نامناسب بودن طرح حذف ظرفيت كارآموزي، بر مدار حفظ غبطه و مصلحت جامعه است نه حفظ انحصار وكالت و جلوگيري از افزايش رقيب.