خاطرات سفر و حضر (17)

جزيره قويون داغي (كوه گوسفند) كه بعدا كبودان خوانده شد، بزرگ‌ترين جزيره درياچه اروميه است. مجموعا 102 جزيره در درياچه اروميه وجود داشت. 12 كيلومتر مربع كوه و دشت و قوچ و ميش ارمني كه زمان ناصرالدين‌شاه به جزيره منتقل شدند. شكارچي‌ها از همه جاي دنيا به اين جزيره مي‌رفتند. گاه تعداد قوچ و ميش‌ها به 2200 راس هم مي‌رسيد و كاملا رام مي‌شدند. لذا 2 قلاده پلنگ در آن رها شد تا تعداد را كم و سرحال نگه دارند. پلنگ‌ها هر دو نر بودند تا زاد و ولد نكنند. هر كدام يك جهت جزيره ماوا كردند و مقابل غار آنها، تلي از استخوان قوچ و ميش به جاي ماند كه هر روز بيشتر مي‌شد. بنده يكي از پلنگ‌ها را از نزديك، خيلي نزديك، به نحو وحشت‌آوري نزديك، ديدم. شانس آوردم كه پلنگ در جاده مالرو (تقريبا) دو متر بالاي من طي طريق مي‌كرد. اگر او در مالروي پاييني بود، من اين خاطره را با خود به گور برده بودم. در افسانه‌ها آمده كه پلنگ، ماه را نمي‌تواند ببيند و بالا مي‌پرد كه او را به زير بكشد، خود را به كشتن مي‌دهد. در جزيره الاغ‌هايي هم بودند كه براي باربري از آنها استفاده مي‌شد ولي چون به حالت آزاد رها بودند، تقريبا وحشي شده بودند. (ادامه دارد)