مراسم تحليف؛ فرصتي براي دولت سيزدهم
وحيد عذيري
پس از تنفيذ حكم رياست‌جمهوري آيت‌الله رييسي توسط مقام معظم رهبري، ايشان بايد در تاريخ 14 مردادماه 1400، كه مصادف است با سالگرد صدور فرمان مشروطيت، در مجلس شوراي اسلامي حضور يابند و مراسم تحليف يا همان سوگند خوردن را در حضور مقامات داخلي و خارجي ادا نمايند. اما بر اساس آمار اعلام‌شده (تاكنون) 115 مقام رسمي از 73 كشور جهان اعلام آمادگي براي حضور در مراسم تحليف كرده‌اند؛ از بين اين مقامات 10 رييس كشور در تراز سران كشورها، 20 رييس مجلس، 11 وزير امور خارجه، 10 مقام از وزراي ديگر كشورها و همچنين فرستاده ويژه و نواب روساي مجالس، روساي كميسيون‌ها و هيات‌هاي پارلماني در اين مراسم حضور پيدا مي‌كنند. همچنين روساي مقامات 11 سازمان بين‌المللي و منطقهاي، نماينده دبيركل سازمان ملل، رييس اوپك، اتحاديه اروپا، اوراسيا، اتحاديه بين‌المجالس كشورهاي اسلامي و آسيايي، سازمان اكو، سيكا و D8 براي حضور در اين مراسم دعوت شدند و اعلام آمادگي كردند. با توجه به استقبال گرم مقامات و نمايندگان خارجي جهت شركت در مراسم تحليف سيزدهمين دولت جمهوري اسلامي ايران (آن هم در شرايط شيوع عالم‌گير كرونا)، ناگفته پيداست كه اين سطح از مشاركت ميتواند چه آثار مثبتي را در سطوح كشوري؛ منطقهاي و فرامنطقه‌اي داشته باشد. همانگونه كه رهبري انقلاب در مراسم تنفيذ فرمودند، موضع‌گيري‌هاي آيت‌الله رييسي كاملا انقلابي بوده و بايد همين شعارها و مواضع در دستور كار خود قرار گيرد. در اين راستا ميتوان گفت كه آيت‌الله رييسي در سطح منطقهاي، خواهان همكاري و همگرايي و به تبع آن صلح و امنيت براي كشورهاي منطقه است. اما براي دست يافتن به اين مهم، مي‌بايست بين كشورهاي بزرگ غرب آسيا نزديكي و وفاق انديشه و منافعي جمعي صورت پذيرد.
از جمله كشورهاي مهم منطقهاي ميتوان به عراق، قطر، عمان، امارات و به ويژه عربستان سعودي، در اين زمينه اشاره كرد. با توجه به حوادثي كه در سال‌هاي گذشته ميان دو كشور بزرگ منطقه (ايران و عربستان) رخ داد و زيان‌هايي كه اين دو قدرت بزرگ از يكديگر ديدند، ميتوان گفت كه حضور نمايندگان عاليرتبه سعودي، در مراسم تحليف، گام بزرگي در جهت رفع مشكلات دو كشور باشد تا كدورت به وجود آمده، از بين برود و دوباره شاهد همكاري مثبت دو كشور باشيم.
لذا در جهت پربارتر شدن مراسم تحليف دولت سيزدهم و همكاري‌هاي مثبت منطقهاي، لازم مي‌دانم توصيه‌هايي به مقامات دو كشور بزرگ نام‌برده داشته باشم:
1- دعوت رسمي از مقامات كشورهاي حوزه خليج‌فارس به ويژه عربستان سعودي و امارت در مراسم تحليف؛
2- ديدار دوستانه مقامات ايراني و سعودي پس از مراسم تحليف، در راستاي تدوين روابط راهبردي؛
3- بازگشايي مجدد سفارتخانه‌ها و كنسولگري‌ها در خاك يكديگر؛
4- مذاكره در راستاي حل و فصل كردن تضادهاي منافع در منطقه (يمن، سوريه، عراق و ...)؛
5- اطمينان‌دهي به مقامات سعودي از صنعت هسته‌اي ايران (عدم ساخت و تكثير تسليحات هسته‌اي)؛
6- انتقال فناوري‌هاي روز به كشورهاي منطقه (نانوتكنولوژي، پتروشيمي، انتقال فرمول واكسن كرونا و...)؛
7- برگزاري رزمايش‌هاي نظامي مشترك با كشورهاي همسايه، در خليج‌فارس و درياي عمان؛
8- دعوت كشورهاي عضو شوراي همكاري خليج‌فارس از ايران جهت شركت در نشست‌هاي اين شورا؛
9- تلاش جهت برگزاري هر چه با شكوه‌تر مراسم حج تمتع و عمره (با حضور پرشور زايران ايراني).