ادامه مشكلات بازار مسكن
مهدي اناركي
بر اساس شواهد، مجلس و دولت بنا دارند در حوزه مسكن تحولاتي جدي ايجاد كنند كه البته گويا توافق نظري ميان دولت و مجلس در اين زمينه وجود ندارد. لزوم در همتنيدگي دو وزارتخانه راه و شهرسازي و مسكن، در واقع به دليل شكل توسعه شهري مبتني بر «توسعه ترانزيتمحور» است كه به آن TOD ميگويند. اين عبارت، مخففي براي transit oriented development است كه در اصول آن، اتفاقا آمايش سرزميني هم گنجانده شده است.به عنوان مثال، در حال حاضر تهران و كرج به اندازهاي رشد كردهاند كه در واقع فاصلهاي بين آنها وجود ندارد و اصليترين محورهاي جابهجايي جمعيتي بين اين دو شهر، يكي مترو است و ديگري هم اتوبان تهران-كرج و مسيرهاي جديد هم هنوز بار ترافيكي كافي را جذب نكردهاند. در نبود توسعه ترانزيتمحور و در حالي كه مترو تهران-كرج هم متولي شهري دقيقي ندارد، نميتوان انتظار داشت كه مثلا مسيرهاي ريلي تندروتر و با ظرفيت بالاتر در اين زمينه ساخته شوند و در صورت تفكيك وزارتخانهها، ارتباط ميان توسعه مسير ريلي موجود و ساخت و ساز در اندك زمينهاي باقيمانده در حد فاصل اين دو شهر هم قطع ميشود.در مقابل، ميتوانيم پاريس در فرانسه را مثال بزنيم كه اولا چندين ايستگاه تقاطعي بين متروي شهري و راهآهن ملي فرانسه در سطح شهر وجود دارد و ثانيا طرح جديدي در اين شهر كليد خورده كه با توزيع مناسب امكانات، تمامي نيازهاي افراد در فاصله 15 دقيقه از محل سكونت يا اشتغال آنها در سطح شهر قرار داشته باشد. اگر اين طرح در ايران به تصويب برسد، به نظر ميرسد كه مشكلات در حوزه مسكن نه تنها كاهش پيدا نميكنند كه تشديد هم ميشوند.
اگر قرار باشد وعده آقاي رييسي براي ساخت سالانه يك ميليون واحد مسكن محقق شود بيترديد بايد وزارت مسكن از وزارت راه تفكيك شود و به صورت مستقل و با ماموريت ويژه جهت عملياتي كردن اين وعده انتخاباتي اقدامات لازم را انجام دهد. بايد توجه داشت كه ادغام وزارتخانهها در دولت محمود احمدينژاد يك اشتباه استراتژيك بود كه ميتوان با تفكيك اين وزارتخانهها، آنها را تخصصيتر و چابكتر اداره كرد.