آينده جوانان در دست مديريت صحيح
هيچ بذري در باتلاق رشد نمي‌كند
يونس هميالي
يك اصل مهم و ضروري در جسم و جان ورزش وجود دارد. مبحثي كه در سير ترقي و طي نمودن پله‌هاي پيشرفت به سهم خود تاثيرگذار بوده است. موضوعي كه هرگز نمي‌توان آن را پنهان كرد و از نظر ذهن و انديشه خود انسان دور ساخت و نسبت به آن بي‌توجه باقي ماند؛ اصل پايان دوران قهرماني و جايگزين شدن نيروهاي جوان و تازه نفس به جاي افراد باتجربه و كهنه‌كار. نسلي كه در پي هويت و موجوديت خويش هستند و خود را شايسته و سزاوار مي‌دانند براي رفتن به كارزارهاي پُرتلاطم و طاقت‌فرسا.
يكي از مهم‌ترين بخش‌هاي توسعه و ترويج ورزش كشتي، توجه به امر پايه و انجام كارهاي زيربنايي
در راستاي رعايت اصول، قواعد، چارچوب‌ها و استانداردهاي علمي روز دنيا است. به‌طور كلي اهميت نشان دادن سطوح پايه در اين عرصه ضروري بوده و بدون مقوله پشتوانه‌سازي نمي‌توان آينده را تضمين‌شده دانست. بديهي است كه در اين زمينه تا هر اندازه‌اي كه عمليات اجرايي تخصصي‌تر و فني‌تر باشد، سود حاصل از آن از بازدهي بيشتري برخوردار شده و موجب رشد كمي و كيفي بخش‌هاي مختلف مي‌شود.
آري گوشه‌اي از پشتوانه‌هاي كُشتي ما براي چشم‌انداز در سال‌هاي آتي همين جواناني بودند كه در رقابت‌هاي جهاني شهر اوفا روسيه حضور داشتند؛ چهره‌هايي كه بدون ترس و با انگيزه كافي روي تشك گام گذاشتند تا آموخته‌هاي تكنيكي، تاكتيكي، توانايي و نبوغ خود را به معرض نمايش بگذارند. بي‌شك در تركيب تيم‌هاي اعزامي چهره‌هاي با استعداد و سرمايه‌هاي مستعد فركانس مي‌دهند كه بايد با مديريت درست در مسير هدف موردنظر قرار گيرند تا در رقابت‌هاي جهاني و المپيك به سر‌منزل مقصود برسند.
اگر آمار و ارقام سه دهه اخير (1990 تا 2019) رده سني جوانان را در ترازوي سنجش و قضاوت قرار دهيم به خوبي نشان مي‌دهد كه در مقوله انتقال اين كشتي‌گيران به رده بزرگسالان عملكرد چندان مطلوبي به نظر نمي‌رسد. يكصد و دوازده مدال (40 طلا، 34 نقره و 38 برنز) در كشتي آزاد و شصت و هشت مدال (23 طلا، 18 نقره و 27 برنز) در كشتي فرنگي ارمغان تلاش جوانان ايراني از رقابت‌هاي جهاني بوده است. از اين تعداد مدال‌هاي كسب‌شده تنها پانزده آزادكار و ده فرنگي‌كار توانستند روي سكوي‌هاي المپيك و جهاني بزرگسالان قرار گيرند. آنقدر به نمايش‌ها و آرزوهاي كوچك سرگرم بودند كه از گام گذاشتن در راه‌هايي كه به افتخارهاي بزرگ منتهي مي‌شد، بي‌اطلاع ماندند. اين نتيجه به كشتي اين سرزمين هشدار مي‌دهد اگر بهترين و مرغوب‌ترين بذرهاي انساني را در زمين‌هاي باتلاقي قرار دهيم، حاصل آن نابودي و از بين رفتن استعداد‌ها خواهد بود.
هنر امروز مديريت فدراسيون كشتي براي ثمره بزرگ در كشتي جوانان اين است كه با مسووليت‌پذيري بتواند ناهمواري‌هاي آن را برطرف و با كنار گذاشتن تبعيض، فضاي مسموم باندبازي و برقراري نگاه عدالت‌محور، رشد و اعتلاي اين استعداد‌ها را فراهم كند تا امكان شكوفايي آنها در رده بزرگسالان به وجود آيد.