نگاهي به شكست تلخ سرخپوشان مقابل الهلال
مسووليت حفظ آبروي فوتبال ايران
فقط به عهده پرسپوليس نيست
گروه ورزش |مي‌توان شكست پرسپوليس به الهلال را قاطي بازي‌هاي رنگي كرد و حتي از آن براي زير سوال بردن تيم ملي هم بهره برد. مي‌توان با حرف‌هاي حاشيه‌اي حواس‌ها را از اتفاقي كه رخ داده پرت كرد و واقعيت‌ها را نديد. اما اينها هيچ تاثيري در آنچه جريان پيدا كرده، نمي‌گذارد. واقعيت محتوم فعلا در صفحات تاريخ فوتبال به ثبت رسيده و راه گريزي از آن نيست. سال‌هاست كارشناسان فوتبال به حق مي‌گويند فوتبال باشگاهي ما از كشورهاي حوزه خليج فارس عقب افتاده است. سال‌هاست مي‌گويند اصلا منطقي نيست كه يك تيم ايراني بتواند در آسيا نتيجه بگيرد. تاكيد كرده‌اند دو بار فيناليست شدن پرسپوليس و حضور هميشگي اين تيم در جمع مدعيان حاصل يك كار سيستماتيك در عرصه باشگاهي نيست. گفتند اين موفقيت را حتي نمي‌توان به پاي مديران اين تيم نوشت و هرچه هست حاصل دسترنج كادر فني و بازيكنان سرخپوش است. گفتند اگر پرسپوليس را از سال‌هاي اخير ليگ قهرمانان آسيا فاكتور بگيريم، باشگاه‌هاي ايراني هيچ موفقيتي به دست نياورده‌اند. حالا بار ديگر تمامي اين ادعاها ثابت شده و پيش چشمان فوتبال‌دوستان قرار گرفته است. در اين فصل ليگ قهرمانان هر سه نماينده فوتبال ما كه توانستند به دور حذفي برسند مقابل تيم‌هاي عربستاني شكست خوردند. تراكتور مقابل النصر و سرخابي‌هاي پايتخت مقابل الهلال. اين واقعا بايد براي فوتبال ما ثقيل و غيرقابل هضم باشد كه دو قدرت اول فوتبال ايران مقابل يك تيم عربستاني شكست خوردند. اين نبايد عادي‌انگاري شود كه الهلال توانسته نمادهاي فوتبال ايران را يك‌تنه كنار بزند. به همين دليل هم بايد در اين زمينه بحث صورت بگيرد تا فكري به حال اين مساله شود. بايد آنهايي كه باعث شدند ميزباني‌ها از فوتبال ايران گرفته شود پاسخگو باشند. چند سال مي‌شود كه نمايندگان ايران از ميزباني در آسيا بي‌بهره هستند يا بايد در خانه رقبا يا در زمين‌هاي بي‌طرف بازي كنند. باوركردني نيست كه عربستان مي‌تواند AFC را مجاب كند كه تيم‌هاي سعودي به ايران نمي‌آيند اما تيم‌هاي ايراني مجبورند به عربستان بروند. آنهايي كه نمي‌توانند يك پرواز ساده را برنامه‌ريزي كنند بايد جواب بدهند. آنهايي كه بلاي دلار 27 هزار توماني را سر اين مملكت آوردند بايد پاسخگوي كوچ ستاره‌هاي فوتبال ايران به تيم‌هاي درجه دوي عربي حوزه خليج‌فارس براي درآمد بيشتر باشند. صداوسيمايي كه حق باشگاه‌ها را نمي‌دهد تا آنها دايم كاسه چه كنم چه كنم دست‌شان بگيرند بايد جواب بدهد. همه بايد قدر و سهم خودشان را از اين شكست بدانند و نسبت به آن مسووليت‌پذير باشند. در عوض فعلا همه نگاه‌ها به كادرفني و بازيكنان پرسپوليس است. انگار مسووليت حفظ اعتبار فوتبال ايران در آسيا فقط به عهده سرخ‌هاست و ديگر نهادها هيچ مسووليتي در اين زمينه ندارند. ادامه اين روند بدون ترديد نتايجي جز اينكه پيش روي فوتبال ما قرار گرفته، نمي‌گذارد. بايد دانست فعلا در بيرون از ايران نه تنها چيزي تغيير نمي‌كند كه ممكن است بدتر هم بشود. تقويم ليگ قهرمانان آسيا همين‌طور احمقانه باقي مي‌ماند و تيم‌هاي عربستاني كه در مراحل گروهي تا آستانه حذف پيش مي‌روند مي‌توانند در فصل نقل‌وانتقالات تيم‌شان را از نو بكوبند و با آرايشي كاملا متفاوت وارد مرحله حذفي شوند. تازه قرار است قانون جديدي در مورد تعداد بازيكنان خارجي در ليگ قهرمانان به تصويب برسانند كه ديگر مجبور نباشند محدوديت سه بازيكن غير آسيايي و يك لژيونر آسيايي را متحمل شوند. در اعطاي ميزباني‌ها هم قرار نيست انعطافي به خرج داده شود. تا وقتي وضعيت ورزشگاه‌هاي ما به اين شكل است و نه زنان مي‌توانند وارد استاديوم شوند نه خبري از تجهيزات VAR است، كنفدراسيون فوتبال آسيا خيلي راحت و بحق ميزباني را به كشورهاي ديگر مي‌دهد. تا وقتي مشكل حق پخش و تحريم‌ها برطرف نشده تيم‌هاي ايراني از مواهب حضور در بالاترين سطح فوتبال آسيا محروم مي‌مانند. در كل تا وقتي فوتبال همچنان در سايه سياست و در دست سياستمداران قرار گرفته صرفا بايد منتظر درخشش‌هاي مقطعي يكي از تيم‌هاي ايراني در ليگ قهرمانان آسيا باشيم و بيشتر هم شكست‌هاي اينچنيني را بپذيريم.