روز كدام دانش‌آموز؟!
محمد داوري
سيزده آبان همه‌ساله به عنوان روز دانش‌آموز مورد توجه رسمي قرار مي‌گيرد و رسانه‌ها رسمي و دولتي و حكومتي به اين مناسبت به‌طور جدي مي‌پردازند اما خود دانش‌آموزان آن را جدي نمي‌گيرند حتي اگر مدارس بهترين برنامه را براي اين روز تدارك ببينند و به دانش‌آموزان گل و شيريني بدهند و دانش‌آموزان ممتاز را مورد تشويق قرار بدهند باز هم دانش‌آموزان ارتباط معناداري با اين روز برقرار نمي‌كنند. والدين هم به اين روز توجه ندارند و كمتر پدر و مادري است كه به مناسبت 13آبان به فرزندش كه دانش‌آموز است تبريك بگويد و در اين روز براي او هديه بخرد و اين روز را براي فرزندش كه بايد 12 سال از عمرش را تحت عنوان دانش‌آموز در نظام آموزشي سپري كند، گرامي بدارد. پس اين روز به نام دانش‌آموز است اما براي دانش‌آموز نيست برخلاف برخي از مناسبت‌ها كه خوب جا افتاده مثل روز مادر كه واقعا بهانه‌اي شده است براي اينكه حداقل فرزندان در يك روز از 365 روز بهانه‌اي داشته باشند براي توجه به نقش و جايگاه مادر . خيلي روشن است كه چرا روز دانش‌آموز مورد توجه خود دانش‌آموزان نيست، چرا كه از همان سال‌هاي نخست پس از انقلاب همواره اين روز بيشتر به عنوان يك مناسبت سياسي و آن هم نه با رويكرد تربيتي براي توجه دادن به تربيت سياسي دانش‌آموزان بلكه به‌صورت نمادين، مظهر استكبارستيزي البته دقيق‌تر امريكا ستيزي شده است لذا دانش‌آموزان مقطع ابتدايي كه اصلا نمي‌توانند درك كنند چرا اين روز را بايد روز دانش‌آموز بدانند و دانش‌آموزان مقاطع بالاتر هم كه نه انگيزه و علاقه‌اي به حوزه سياست دارند و نه برنامه‌اي براي تربيت سياسي آنها وجود دارد. لذا به نظر مي‌رسد اين روز اگرچه به نام دانش‌آموز است و از دانش‌آموزان هم در اين روز استفاده ابزاري مي‌شود اما براي دانش‌آموز نيست، چرا كه دانش‌آموز ارتباط معنايي و هويتي و تربيتي با اين روز برقرار نكرده است...
لذا بهتر است اين روز به همان روز مبارزه با استكبار و استعمار و روزي نمادين براي استقلال‌طلبي مردم ايران به عنوان يك آرمان تاريخي و انقلابي بماند و روز و مناسبت ديگري به نام دانش‌آموز نامگذاري شود، روزي كه براي همه دانش‌آموزان از اول ابتدايي تا پايه دوازدهم معنادار باشد و دانش‌آموزان همان‌گونه كه روز تولد خود را مهم مي‌شمارند و براي روز مادر و پدر اهميت قائل مي‌شوند و به وجد مي‌آيند براي روز دانش‌آموز هم كه 12 سال از بهترين و خاطره‌انگيزترين دوران عمرشان را به آن اختصاص مي‌دهند نيز اهميت قائل شوند و خودشان اين روز را بيش از همه با اهميت شمرده و به آن توجه داشته باشند و ديگران هم با محوريت تربيت، به عنوان يك روز ملي در هر جايگاه و پست و مقامي و حرفه‌اي كه هستند به اين روز اهميت بدهند و دانش‌آموز امروز و دانشجوي فردا را مهم‌ترين سرمايه كشور دانسته و براي مسووليت مشترك تربيت نسل آينده از نقش مفيد و موثر خود غافل نباشند.