نگاه خيره مردم به مذاكرات
در زمان تصدي آقاي احمدي‌نژاد عليه كشورمان ايجاد شده بود دوباره احيا شود. در آن صورت قطعا مخاصمات موجود منطقه به شدت افزايش پيدا مي‌كند و احتمالا وخامت اوضاع به نقطه بي‌سابقه خود مي‌رسد. در منازعه ديرپاي هسته‌اي و حتي ديگر وقايع به وجود آمده كاملا روشن شد كه كشور ما نمي‌تواند روي پشتيباني چين و روسيه حساب چنداني باز كند و حتي يك وتوي جانبدارانه از آنها در شوراي امنيت سازمان ملل به دست آورد.
از سوي ديگر مهم‌تر از مسائل خارجي مشكلات دروني كشور و اراده و احوال و نظر و برداشت ايرانيان است كه سزاوار توجه واقعي و عملي است. بايد ديد كه مردم ايران چه نظري پيرامون مجموع مسائل هسته‌اي و مذاكرات وين دارند، چون از كوچك‌ترين توقف‌ها تا بزرگ‌ترين گشايش‌ها روي زندگي، رفاه و امنيت ايشان تاثير مستقيم دارد. مسلما مردم متوجه تعارض‌ها و گردنكشي‌هاي طرف غربي در برابر كشورمان هستند، ولي آنها حق دارند كه از تصميم‌گيران كياست طلب كنند تا ايران در مقابل دنيا قرار نگيرد. گاهي يك انعطاف به موقع و آينده‌انديشانه از بيشترين مقاومت‌ها اثربخش‌تر است. بهترين نمونه انعطاف تاريخي را مي‌توان در رفتار پيامبر اسلام در مواجهه با كفار قريش ديد كه معاهده حديبيه به ظاهر از موضع ضعف بود و حتي پذيرفت كه اگر فردي از مكه از ميان قريش بگريزد و به مسلمانان پناه آورد، او را به قريش بازگرداند، ولي اگر يكي از مسلمانان به سوي قريش گريخت، قريش موظف به بازگرداندن او نيست. اتفاقا با درايت و سياستي كه پيامبر به خرج داد در مدت كوتاهي همه رويدادها به نفع مسلمانان رقم خورد و زمينه‌ساز پيروزي آنها شد، پيروزي كه در صورت اصرار به زيارت كعبه كه البته حق ايشان بود به دست نمي‌آمد. هم‌اكنون اگر دولت آقاي رييسي موفق به لغو تحريم‌ها شود، پيروزيش به پاي اصولگرايان نوشته خواهد شد و از اين بابت هم انگيزه سياسي براي اهمال در توافق در وين وجود ندارد.در واقع مردم بيش از آنكه صدا وسيما به مذاكرات مي‌پردازد به وين خيره شده‌اند و اگر تدبيري در كار باشد بايد در اقناع مردم كوشش جدي كرد. به نظر مي‌رسد ايران نبايد خود را از يك توافق موقت براي آزاد شدن بخشي از دارايي‌هايش محروم سازد، توافق اجمالي كه مطول شدن مذاكرات را جبران كند. چنين توافق ضمني اثرات مثبت داخلي و اقتصادي و اقناعي براي مردم ايران خواهد داشت و تبليغات انبوه رسانه‌هاي غربي مبني بر لجبازي تهران را خنثي و زمينه رسيدن به يك توافق خوب را فراهم مي‌كند. بالا بردن قدرت مانور در مذاكرات ضعف نيست و در نهايت حسن‌نيت ايران را نشان خواهد داد كما اينكه نشان دادن يكدندگي خواست اسراييل و زمينه‌ساز محكوميت ايران را دربرخواهد داشت و چه بسا روسيه و چين هم جانبداري نسبي خود را فرو بگذارند.