نگاهي به نمايشگاه نقاشيهاي افسانه پلويي در گالري آتبين
سفري رويايي و پر رمز و راز...
عباس ياري
ديدار از نمايشگاه نقاشيهاي افسانه پلويي در گالري آتبين با عنوان «عدد اتمي ۲۶»، براي دوستدارانِ هنر نقاشي بسيار غافلگيركننده و رويايي خواهد بود، انگار با تكگلهاي زيبايي روبهرو ميشوند كه از لابهلاي صخرهاي يا ديواري، از درز سنگهاي سخت و سياه بيرون آمده و به بيننده يادآوري ميكند اگر پاي عشق در ميان باشد، از دل سنگ هم ميشود شاهد رويشِ يك گل زيبا بود. اينجا اما اين گلهاي دلربا و خيرهكننده در روي حلبيهاي زنگ زده خلق شدهاند و تركيب زنگارشان با رنگ، اثري بسيار چشمنواز و رويايي به وجود آورده است. پس هم پاي عشق در ميان است، هم هنر هم خلاقيت. شايد يكي از هوشمندانهترين كارهاي نقاش اين است كه به شيوه نمايشگاههاي مرسوم، بروشوري براي توضيح آثارش چاپ نكرده است و اين كار باعث شده كه بيننده دركنار هر تابلو با تخيل خودش، سفري پررمز و راز را در مقابل اين دنياي خيالانگيز تجربه كند. نكته ذوقي و هنرمندانه در نمايشگاه، قابگيري تابلوها با همان دو رنگ قهوهاي (به رنگِ فلز زنگ زده) و سبز، به نشانه رويشِ دوباره است. ديدن اين آثار غافلگيركننده من را پرتاب كرد به دوران كودكي، به آن تابستانهايي كه مدرسهها تعطيل بود و من و برادر هنرمندم زندهياد كاوه در كارگاهِ حلبيسازي پدرم در بازار اراك، با اين ورقهاي آهني اشكالي مختلف ميساختيم. بعدها كاوه با فلزهاي دور ريخته شده، تنديسهايي ساخت كه نام چقاشي بر آنها گذاشت و معتقد بود يك نگاه هنرمندانه قادر است از آهنهاي دور انداختني، آثاري بديع و چشمنواز خلق كند. ديدار از اين نمايشگاه را كه تا 21 دي در گالري آتبين برقرار است از دست ندهيد...