سطح رفاه و مقايسه تاريخي
اين امر نشان ميدهد كه سطح انتظارات رفاهي در گذشته حتي براي كاخهاي تاريخي نيز محدود بوده بنابراين مقايسه دو سال كه فاصله زماني حدود نيم قرني با يكديگر دارند، بدون درنظر گرفتن موارد اينچنيني تقريبا نشدني است. قاعدتا موضوع مقايسه وضعيت معيشتي افراد در سالهايي كه فاصله زماني زيادي دارند، نسبي است و نميتوان به صورت مطلق آنها را با يكديگر مقايسه كرد و برايشان نسخه پيچيد، بلكه لازم است برايشان يك متوسط همواره شده سطح رفاه درنظر گرفت و آنها را با يكديگر مقايسه كرد.
موضوع مهم ديگر، پيشرفت تكنولوژي است. اين موضوع ميتواند متوسط سطح رفاه را ارتقا دهد. البته در اينجا ميبايست به چند نكته اشاره كرد كه با يكديگر قابل قياس هستند، به عنوان مثال رشد اقتصادي براساس يك پايهاي تعريف ميشود؛ در سالهاي 1338 تا 1349 نرخ رشد اقتصادي كشور بالاي 10درصد و نرخ تورم نيز پايين بوده است. در اينجا ميتوان اذعان داشت كه وضعيت اقتصادي خوبي داشتيم و اين دوره طلايي بوده است. برنامهها، تصميمگيريهاي اقتصادي و مديريت جامعه به گونهاي بوده كه در اين مدت نرخ رشد اقتصادي بالاتر از 10درصد در كل دوره بوده است. اين را ميتوان نشاندهنده مديريت اقتصادي دانست. اما از نظر مطلق نميتوان مقايسهاي بين اعداد اقتصادي بدون درنظر گرفتن ساير شاخصها داشت.