با جان خودت بازي كن
او اعتراض به اين اجرا را «دنبال حاشيه بودن» دانسته و اصل ماجرا براي گروهش را ارتباط موثر با ديگر رشتهها عنوان كرده در حالي كه اولا ارتباط موثر، آسيب زدن به آثار هنري ديگران نيست و ثانيا اصل ماجرا براي مردم ايران هم حفظ گنجينه بينظير موزه هنرهاي معاصر تهران است و بايد اين را درك كند نه اينكه آن را حاشيهسازي بنامد.
او اتفاق نامبارك شيرجه زدنش داخل اثر ارزشمند موزه را به احياي زندگي اين اثر تعبير كرده كه بدترين قسمت ماجراست؛ يعني هنرمند اجراي ما نه تنها جايگاه اثر هاراگوچي را درك نكرده بلكه در ذهن خود ميپندارد كه اين اثر را با اين كارش احيا كرده است. بيان چنين ديدگاهي كل عذرخواهي او را زير سوال ميبرد.
در ادامه هم منتي بر سر مخاطبان ميگذارد و ميگويد اين برنامهها بازي كردن با جان است كه البته در اين مورد بازي كردن با اعتبار و جايگاه يك موزه بينظير در شرق جهان است.
خانم مارينا آبراموويچ، مهمترين هنرمند اجرا در جهان امروز هم با جان خود بازي ميكند و مفاهيم مهمي از زندگي روزمره و محدوديتها و ضعفهاي بشر را پيش چشم مخاطبان ميگذارد و ارتباط موثر با مخاطب و پيرامون خود دارد اما در اثر هنري ديگران شيرجه نميزند و از جان خود مايه ميگذارد تا به جايگاه امروزش دست يابد و البته براي اجراهايش مانيفست دارد. او گاهي سالها تلاش كرده تا مجوز اجرايي را بگيرد و برخي از اين اجراها هرگز در مكان مدنظر او اجرا نشدند به دليل بيم تاثيرات مخرب بر ميراث فرهنگي. به مارينا با آن همه سابقه و دقت در اجراهايش، اجازه پخش صداي تخريب يك ساختمان را در كنار يك پل قديمي ندادند از بيم آنكه اين صداي مهيب، واقعا موجب ريزش پل شود.
از ماجراي چگونگي اخذ مجوز چنين اجرايي كه بگذريم، اين سوال وجود دارد كه چرا با وجود تاكيد مديران موزه هنرهاي معاصر مبني بر نزديك نشدن پرفورمرها به سطح اثر، اين تعهد از سوي آنها نقض شده و به خود اجازه آسيب به اثر هنري را دادهاند.