در انتظار يك يادگاري خوب براي پايان قرن
پرسپوليس يا مي‌برد يا مي‌ميرد
بهرام سرگوسرايي
فردا آخرين دربي قرن برگزار مي‌شود. هواداران در كنار تب و تاب شروع سال جديد منتظر تماشاي رقابتي هستند كه هم مي‌تواند قهرمان ليگ را تاحدودي مشخص كند هم بر جذابيت‌هاي ليگ در ادامه اضافه كند. اگر استقلال ببرد كار تقريبا تمام است و اگر سرخ‌ها برنده شوند معادلات ليگ پيچيده خواهد شد. احتياج مبرم پرسپوليس به پيروزي در اين بازي اين انتظار را در هواداران ايجاد كرده است كه يك بازي جذاب را شاهد باشند.
در تمام اين سال‌ها به استثناي چند مورد اكثر بازي‌هاي دربي تحت تاثير محافظه‌كاري سرمربيان دو تيم بوده است. مربيان ترجيح دادند با يك مساوي انتقادبرانگيز بازي را ترك كنند تا با يك شكست نابود‌كننده. امسال اما شرايط متفاوت است. يكي از دو تيم حاضر در دربي چيزي براي از دست دادن ندارد. اين تيم پرسپوليس است كه اصطلاحا يا مي‌برد يا مي‌ميرد!
به همين دليل است كه پيش‌بيني مي‌شود آخرين دربي قرن به عنوان پايان‌بندي مسابقات ليگ در سال فعلي تبديل به يك مسابقه ديوانه‌وار شود.
انتظار مي‌رود يحيي گل‌محمدي پيش فرض‌هاي هميشگي‌اش را كنار بگذارد و جانانه دروازه تيم بي‌شكست استقلال را مورد تهاجم قرار دهد. استقلال هم مي‌تواند از اين فرصت استفاده كند و با واكنشي زهرآگين سرخ‌ها را مجازات كند.
دربي فردا اين پتانسيل را دارد كه چيزي شبيه به بازي‌هاي جذاب مسابقات فوتبال خارجي شود. هر دو تيم از فرم خوبي برخوردارند و مهره‌هاي كارآمدي دراختيار دارند. ارايه دادن يك فوتبال زيبا و تماشاگرپسند مي‌تواند تمام آنچه در مورد دربي در ذهن هواداران مخصوصا جوان‌تر ثبت شده را يك‌جا بشورد و ببرد پايين. هواداراني كه از يك-يك‌هاي سريالي تا بازي‌هايي با حداقل موقعيت گل را در ذهن به يادگار نگه داشته‌اند.
فرهاد مجيدي و يحيي گل‌محمدي به همراه ستاره‌هاي سرخابي مي‌توانند سطح بالاي فوتبال باشگاهي ايران را به نمايش بگذارند اگر و فقط اگر ترس را كنار بگذارند. در اين ميان نقش يحيي پررنگ‌تر است، چراكه اگر براي تساوي به زمين برود كار مجيدي هم راحت‌تر خواهد شد. ذهنيتي وجود دارد كه ناكامي استمرار يافته نظير عدم قهرماني در ليگ قابل تحمل‌تر از يك شكست ويرانگر در دربي است. اين شايد خواسته بخشي از هواداران هم باشد؛ هواداراني كه معتقدند يك تلخي بي‌پايان بهتر از يك پايان تلخ است! بخش ديگري از هواداران كه بيننده فوتبال‌هاي روز دنيا هستند بدشان نمي‌آيد مسابقه‌اي ببينند كه تا قرن بعدي ياد و خاطره‌اش در ذهن فوتبال‌دوستان نقش ببندد.
پس به احترام فوتبال و به احترام مقارن شدن اين بازي با يك تاريخ زماني خاص، مي‌توان از همه دست‌اندركاران دو تيم خواست كه بدون واهمه بتازند و زيبايي‌هاي فوتبال را به نمايش بگذارند. اگر خداي نكرده اين مسابقه هم پيوست شود به بازي‌هاي كسل‌كننده سال‌هاي قبل، آن وقت مي‌توان اين سوال را مطرح كرد كه واقعا دربي همين بود؟