از تبار آزادگي
هم فعال دانشجويي و مبارز سياسي بوده است در رژيم گذشته و هم مديركل و معاون وزير و مشاور رييس‌جمهور در جمهوري اسلامي. هم آموزگار و استاد دانشگاه، هم روزنامه‌نگار و سردبير مطبوعات و نيز، هم كادر انقلابي بوده و هم عضو مركزيت حزب اصلاح‌طلب. چنين شخصيتي، منشوري از تجربه‌ها و خاطره‌ها و درس‌ها و پند‌هاست. سه آنكه، مومن و اخلاق‌گراست. خانيكي البته امامزاده نيست، از خطا و اشتباه هم مصون نيست. مهم اين است كه در تفسير و تحليل‌ها و در ارزيابي‌ها و داوري‌هايش مي‌كوشد تا پروا كند و مسائل شخصي را دخالت ندهد. نظام باورها و ارزش‌هاي وي در گذر زمان با آزمون‌هاي مختلفي محك خورده و به تدريج به عياري بالا از صُلبي و زلالي و انسجام رسيده است. فروتني و بردباري وي، ساده‌زيستي و خويشتنداري، نرم‌خويي و مدارايش با دوستان و ديگران نتيجه همين نگاه مومنانه و منش اخلاق‌گراي اوست. بر اين فهرست مي‌توان افزود بي‌آنكه اغراق باشد يا نگران باشيم كه توهّمي برانگيزد يا بيم غرور برود. اما، ادامه اين سخن را بگذار تا وقت دگر...