چه غم بيراه و چارهاي
يكسال بعد از حادثه اتوبوس خبرنگاران محيطزيست در اروميه، همچنان تكليف مقصران اصلي اين پرونده مشخص نيست. روزنامهنگاران و كاربران توييتر فارسي در اولين سالگرد از دست رفتن ريحانه ياسيني و مهشاد كريمي، از اين داغ بزرگ گفتند. آنچه ميخوانيد منتخبي از اين توييتهاست.
«چيزي كه در اين يك سال بيشتر از همه قلب من رو به آتش كشيد بيادبي مديران ستاد احياي درياچه اروميه و سازمان محيط زيست بود آنها حتي يك بار هم عذرخواهي نكردند»، «همسر ريحانه ياسيني: آيا مسوولان برگزاري اين تور از پارسال تا به حال دو ساعت به اين موضوع فكر كردند كه چه ضربهاي به ما زدند؟»، «اشكهايمان تمامي ندارد... جايتان خالي و دوستانتان دلتنگ»، «يكسال از آسماني شدن دو پرچمدار اطلاعرساني ريحانه ياسيني و مهشاد كريمي گذشت اما هنوز خبري از نتيجه پرونده واژگوني اتوبوس خبرنگاران نيست. معاون رييسجمهور و رييس سازمان محيط زيست براي اين دو مسافر ابدي سالگرد گذاشته و پيام تسليت صادر كرد. اي كاش بجاي اين پيامها و مراسم...»، «يك سال از مرگ غمبار ريحانه ما گذشت و يك سال است متخلفان باهم ميگويند: ديديد اينها هم هيچ كاري نكردند! راحت باشيد»، «ايكاش پرونده حادثه واژگوني اتوبوس خبرنگاران به سرانجام ميرسيد. اي كاش محيط زيست، پليس راهور، كارخانه سيمان و مسوولان مرتبط كمك كنند زواياي پنهان پرونده روشن شود. اين خواسته غيرمنطقي نيست»، «اكنون سياهجامهام با موي سفيد»، «زمان و مكان به هم رسيدهاند تا بار ديگر درست مثل همان لحظه اول خبر بدهند. خبري كه بعد از يك سال از حرارتش كم نشده و همانقدر ميسوزاند»، «باباي مهشاد توي كليپي كه براي سالگردشون ساختن ميگن «منو مامانش يك ساله ماشين عروس ميبينيم گريه ميكنيم…» چه غم بيراه و چارهاي… چه داغي…»، «آخرين باري كه چشمم پر از اشك شد رو يادم نمياد... تا اين ۱۱ دقيقه رو ديدم... كاش عدالتي بود براي تاوان دادن مقصران»، «يه سال گذشته هنوز باورم نميشه چي به ما گذشت و چه چيزايي ديديم و شنيديم تو اين ۳۵۶ روز....فقط از خدا ميخوام به دل پدر و مادراي مهشاد و ريحانه رحم كنه» .