تلنگري به « نحوه خدمات پشتيباني» ايران‌خودرو

تعميرگاه‌هاي «ايران‌خودرو» با همه احساس مسووليت، علاقه‌مندي و كوشش كادر زحمتكش از مديريت تا رده‌هاي معمولي آن‌هم با خيل عظيم مراجعه‌كنندگان، با افت شديد كيفيت «شايد متاثر از شرايط حاكم بر تمامي موارد» همراه شده و هدف اصلي خدمت‌رساني تحت‌الشعاع درآمدزايي، اشتغال‌آفريني و با تعريفي خودكفايي آن‌هم با مديريت بخش خصولتي تدريجا قرار گرفته‌اند.... 
كادر فني در آغاز و انجام رفتاري بسيار جذاب دارند اما بازده كار به دلايلي از قبيل آنچه مي‌آيد رفع‌كننده مشكل نيست: 
1- سعي در جلب رضايت «البته از نوع موقت! مشتري» از طريق كنترل مخارج و حتي‌الامكان بالا نبودن اقلام هزينه كه مي‌تواند يكي از رهاوردهاي «انقلاب اقتصادي اخير» جماعت منصوب حكومت، با همه داعيه عدم تسري گراني‌ها از 4 قلم اعلام شده باشد.
2- در صورت نياز به تعمير اساسي و تعويض قطعه «تا درخواست و آمدن وسيله» چندين روز بايد اتومبيل در تعميرگاه بخوابد كه محدوديت امكانات مزيد بر علت شده و هزينه را (مخصوصا در دوران گارانتي و براي دارندگان كارت طلايي) براي متوليان تعميرگاه به اقلام غيرقابل تحملي افزايش مي‌دهد. 
3- كادر فني احتمالا با دستورالعملي حتي الامكان - از ايجاد هزينه در مواردي هر چند ضروري- به دلايل اجتماعي و توان مشتريان «اغلب عادي و داراي درآمد ثابت» برخلاف همه تعاريف پرهيز دارند و مشتري را چندين بار در حدفاصل گارانتي (2ماه يا 3هزار كيلومتر بعد تعمير) به محل مي‌كشانند كه علاوه بر دافعه، مخالف هدف است (استهلاك، آلودگي هوا، خروج ارز، صرف وقت و هزينه، افزودن بر ترافيك و... بماند).
4- در مواردي به‌ جاي تعمير اساسي با تعويض قطعه  با نوعي مماشات و توسل، كاري علمي- تخصصي و فني را به اميد خدا و ان‌شاءالله! موكول - با تعميري غيرموثر و مفيد- سرو ساماني موقت مي‌دهند! و بنا به مصالحي «كه كم و بيش در بسياري موارد آن‌هم در 4 دهه اخير شاهديم» كار را به قضا و تقدير مي‌سپارند!   
نگارنده خود دچار چنين پروسه‌اي شد و بعد از حدود 4 بار آمد و شد و پرداخت هزينه‌هاي مكرر-نهايتا آن‌هم با پيگيري و صرف وقت بسيار- مواجه با طرح مشكلي شد كه در آغاز ماجرا «تعميركار بيرون از اين تشكيلات» عنوان نموده بود و در مرحله سپردن وسيله نقليه چگونگي اين وضعيت را انتقال و تذكر داده بود كه به آن عنايت نفرمودند! و....
كادر زحمتكش شاغل به دليل عدم تكافوي دخل و خرج در اين زمانه و تقليل انگيزه خدمت- طبعا بعد از كسب تبحر و توانمندي - جذب تعميرگاه‌هاي خصوصي مي‌شوند و به‌عبارتي تدريجا تعميرگاه‌هاي مجاز از متخصصين زبردست محروم مي‌مانند. مبحث فرار مغزها نيز در اين باب قابل طرح و تعمق مي‌باشد كه بگذار تا وقت دگر.