پیرایش و نوسازی مجسمه های شهری
برای طراحی چهره‌ها و پردازش شخصیت‌های ملی و سپس ساخت مجسمه‌های بزرگان شورایی در انجمن آثار ملی تشکیل می‌شده و شرایط زمانه و سنت‌های پوشش و آرایش را برای شخصیت موردنظر لحاظ می‌کردند و اگر طرح به تصویب می‌رسید، اجرا می‌شده است درحالی که اکنون چنین نیست. حتی درباره مجسمه‌های شخصیت‌های معاصر ناهماهنگی وجود داشته و دارد. در سنت دايره‌المعارف‌ها نام و لقب مشهورتر را در نظر می‌گیرند. اگر این را ملاک قرار دهیم در کار سردیس‌ها و تندیس‌های معاصران هم می‌توان همین روال را جاری کرد و عکسی را مبنای کار قرار داد که آن شخصیت با آن شناخته‌تر است. گاهی نگاه جهت‌دار در کار مجسمه دخالت كرده و شخصیتی را به شکلی تصویر می‌کند که با سابقه ذهنی مردم ناسازگار است. در همین سال‌ها داشتیم مجسمه‌هایی از هنرمندان معاصر که رونمایی شد و چنان بازتاب منفی داشت که پدیدآورنده عذرخواهی کرد و آنها را برداشتند و چیز دیگری جای آن گذاشتند. اکنون هم در تهران صدها مجسمه پرتره و غیر آن وجود دارد. مجسمه میدان حر ساخته استاد ارژنگ همیشه اثر میدانی و ماندگار و شهری است. در شوراهای پیشین شهر تهران مطرح کردیم که برای کارهای درجه یک از این قبیل موزه‌ای در نظر گرفته و این آثار شناسنامه‌دار در آن نگهداری شود و از آنها به صورت حرفه‌ای و اصولی قالب‌گیری کنند و در این سو و آن سو بگذارند. این کاری ضروری برای حفظ این میراث‌های شهری است. چند سال پیش دزدی مجسمه‌ها باب شده بود و هیچ‌گاه دزد مجسمه‌ها شناسایی و معلوم نشد چنین حجم بزرگ و سنگین چگونه ممکن است ربوده شود و ردپایی از ربایندگان نتوانستند بیابند. یکبار همراه گروهی از هنرمندان نزد مرحوم آیت‌الله صافی‌گلپایگانی بودیم. در همان زمان دزدی مجسمه‌ها. کسی از ایشان در باب مسائل فقهی ساخت مجسمه پرسید. ایشان گفت مسائل فقهی آن هر چه باشد ربطی به این دزدها و دزدی‌ها ندارد. به هر حال با همه جایگاه ویژه خیام و فردوسی در افکار عمومی از دزدان برمی‌آید که روزی به این مجسمه‌ها هم طمع کنند و ردپای آنها باز هم پیدا نشود. از این‌رو حفظ و نگهداری مواریث شهری دوچندان ضروری است. ویرایش شهر از کارهای شتابزده حجمی که زمانی شاید سر و صدایی هم داشته از دیگر وظایف مدیران هنری شهر است که با ارائه آثار ضعیف موجب کاهش ذوق و سلیقه شهروندان نشوند. تهیه و تدارک شناسنامه آثار هنری فاخر نیز می‌تواند در جای خود موثر باشد. بی‌شک برخی از آنها باید ثبت ملی شود. همه اینها در گرو نگاهی جامع و هنرمندانه و علمی و اجرایی برای کاربرد انواع مجسمه‌ها در شهر است که پایتخت ایران را در جایگاه شایسته‌اش قرار دهند.