شب هول
فاطمه باباخاني
فيلمهايي كه از شبانه خيابان آزادي منتشر شدهاند، ترافيك را نشان ميدهند. ترافيكي كه معلوم نيست از كجا شروع شده و تا كجا ادامه دارد. دوربين تلاش ميكند تصويري از امتداد اين ترافيك داشته باشد ولي در نهايت نميتواند و گيرنده فيلم، موبايلش را پايين ميآورد در حالي كه صداي بوق ماشينها در يك طرح سياه همچنان باقي است.
فيلم در آخرين ساعتهاي دهم مهر يا اولين ساعتهاي يازدهم مهرماه گرفته شده است. دليل ترافيك و اين بوقهاي پياپي نگراني مردم از سرنوشت دانشجوياني است كه در دانشگاه شريف گير افتادهاند. در همين ساعتها خبرگزاري ايرنا در صفحه توييتر خود خبر ميگذارد كه حال دانشجويان خوب است، دوباره خبر ميگذارد تردد در خيابان آزادي مقدور نيست و از مردم ميخواهد به دنبال مسير جايگزين باشند.
در همين احوال بسياري با نگراني به دنبال خبري از دانشگاه شريف هستند. در ايران بسياري يكشنبه دهم مهر ماه نتوانستند بخوابند، بسياري از خواب با استرس و شنيدن خبري از دانشجويان بيدار شدند. اولين كار بسياري چك كردن خبر بود كه آيا اين دانشجويان حالشان خوب است يا نه!
سرمايه كشورها تنها منابع طبيعي، كارخانهها، صنايع و.... نيستند، اينكه چقدر نفت دارد، چند معدن دارد، حتي اينكه چه شركتهايي در آن است. سرمايه يك كشور نيروي انساني و جوانان آن است. مردم نشان دادند براي اين جوانها، براي دانشجويانشان نگران هستند.
آنها ديشب در آخرين ساعتهاي شب معلوم نيست از كجا تا كجاي خيابان انقلاب و آزادي در ترافيك بيامان ماندند تا جوانهايشان بدانند نگران هستند، اينكه ميخواهند آنها در امنيت باشند، اينكه تنها نيستند. مردمي كه چنين قدر جوانهايش را ميداند شايسته تقدير هستند نه آنچنان كه با آنها برخورد ميشود.