«دوستي سنتي» روسيه -كوبا
تحكيم ميشود
بازگشت فيدل كاسترو
به خيابانهاي مسكو
ولاديمير پوتين، رييسجمهور روسيه روز سهشنبه با همتاي كوبايي خود در مسكو ديدار كرد، جايي كه اين دو از بناي يادبود فيدل كاسترو، رهبر انقلابي كوبا رونمايي كردند و «دوستي سنتي» بين كشورهاي تحريمشده خود را ستودند. به گزارش ايسنا به نقل از تايمز، پوتين پس از رونمايي از مجسمه فيدل كاسترو كه او را «رفيق» خطاب كرد، گفت: «اتحاد جماهير شوروي و روسيه هميشه از مردم كوبا در مبارزاتشان براي استقلال و خودمختاري حمايت كردهاند و همچنان از آنها حمايت ميكنند.» ميگوئل دياز كانل، رييسجمهور كوبا هم گفت: «روسيه هميشه ميتواند روي كوبا حساب كند» و يكي از دلايل اين پيوند قوي اين است كه مسكو دشمن دشمن كوباست. او گفت: روسيه و كوبا هر دو مشمول تحريمهايي هستند كه از يك دشمن، يعني امپراتوري يانكيها سرچشمه ميگيرد. ولاديمير پوتين، در اين مراسم به ذكر خاطرات خود از رهبر انقلاب كوبا، فيدل كاسترو كه بارها با وي ملاقات كرده بود، پرداخت و گفت كه او همواره تحتتاثير تفكر عميق كاسترو در شرايط حساس جهاني قرار داشته است. پوتين گفت: خاطرات من هنوز از اولين ديدارم با او در دفترش و اينكه چقدر تحت تاثيرش قرار گرفتم، تازه است. اين يك قرار ملاقات معمولي بود. با هم ناهار خورديم و در مورد امور جاري جهان و آنچه در سراسر جهان اتفاق ميافتد، در برخي موارد بسيار دور از كوبا صحبت كرديم. من از آگاهي كامل او از جزييات بسيار شگفتزده شدم. وي افزود: كاسترو ميدانست و ميتوانست همه چيزهايي كه در جهان رخ ميداد را تجزيه و تحليل كند. برگزاري اين جلسات براي من بسيار جالب و مفيد بود. من هنوز كوچكترين جزييات برخوردهاي شخصي را به خاطر دارم. او مردي باهوش بود. پوتين رابطه خوب كنوني بين مسكو و هاوانا را به آنچه به عنوان «دوستي سنتي» توصيف ميكند، نسبت داد كه پايههاي آن را رفيق فيدل كاسترو در زمان خود گذاشت. رهبر روسيه گفت: براساس اين پايه محكم دوستي، ما بايد البته با درنظر گرفتن واقعيتهاي كنوني، پيش برويم و همكاري خود را تقويت كنيم. خيلي خوشحالم كه چنين فرصتي داريم. پوتين گفت: امروز بناي يادبودي را براي او افتتاح كرديم كه به نظر من بسيار خوب است. نميدانم شما آن را دوست داشتيد يا نه، اما به نظر من نميشود آن را دوست نداشت. اين يك اداي احترام به ياد كاسترو و يك اثر هنري واقعي است. پويا و در حال حركت است، به جلو نگاه ميكند. تصويري كامل از يك مبارز واقعي.
رييس دولت روسيه فيدل كاسترو را يك سياستمدار برجسته و بنيانگذار دولت مدرن كوبا توصيف كرد. وي يادآور شد كه تمام زندگي او وقف مبارزه ايثارگرانه براي پيروزي ايدههاي خير، صلح و عدالت، براي آزادي مردم تحت ستم، براي زندگي با عزت براي مردم عادي و برابري اجتماعي شد. پوتين افزود كه فيدل كاسترو به درستي يكي از مشهورترين و كاريزماتيكترين رهبران قرن بيستم به حساب ميآيد كه «يك شخصيت واقعا افسانهاي» است.
دياز كانل گفت: «من فكر ميكنم اين نشاندهنده شخصيت فيدل در مبارزه است، همانطور كه ما امروز خود را در مبارزه ميبينيم.» دياز كانل به نوبه خود از جاودانه شدن رهبر تاريخي كوبا با چنين اثر عظيمي ابراز قدرداني كرد كه به نظر او نمونهاي از اين است كه چگونه اين انسان بزرگ مردماني را كه با وجود فاصله جغرافيايي و فرهنگي بيش از ۶۰ سال با يكديگر برادر بودهاند، متحد كرد. رييسجمهور كوبا با اداي احترام به روسيه و مجسمهسازان براي ابتكار ساخت بناي يادبود فيدل كاسترو، خاطرنشان كرد كه شخصيت رهبر انقلاب كوبا با دوستي مردم و دولتهاي دو كشور پيوند تنگاتنگي دارد.
رييسجمهور روسيه گفت كه مسكو و هاوانا به تقويت اتحاد خود و دفاع از آزادي، برابري و عدالت ادامه خواهند داد. دوستي بين دو كشور ميراث مشترك است. ما به طور مشترك به تقويت اتحاديه خود و دفاع از ارزشهاي بزرگ آزادي، برابري و عدالت ادامه خواهيم داد. دياز كانل خاطرنشان كرد كه كاسترو هميشه روابط گرمي با رهبران شوروي و روسيه داشته است، او گفت كه براي نقش روسيه در سياست جهاني ارزش قائل است و مجسمه كاسترو را اداي احترام به دوستي دو كشور خواند. كار روي بناي برنزي سه متري به مدت شش ماه به طول انجاميد و در پايتخت روسيه انجام شد. كاسترو نشسته روي صخرهاي به تصوير كشيده شده است كه نقشهاي از كوبا روي آن حك شده است. اين بناي يادبود در ميدان مسكو كه به افتخار كاسترو نامگذاري شده است، گذاشته شد.
فيدل كاسترو يكي از رهبران جنبش انقلابي كوبا بود كه از سال ۱۹۵۹ تا ۲۰۰۸ رياست شوراي وزيران كوبا را برعهده داشت. اين سياستمدار كوبايي در سال ۲۰۱۶ درگذشت. ابتكار برپايي بناي يادبود فيدل كاسترو از سوي وزارت دفاع روسيه انجام شد. دياز كانل در سخنراني خود در پارلمان روسيه با تاييد مستقيم اقدام مسكو براي اعزام نيروهايش به اوكراين، همبستگي خود را با روسيه نشان داد و گفت: دلايل درگيري كنوني در اين منطقه را بايد در سياست تهاجمي امريكا و گسترش ناتو به سمت مرزهاي روسيه جستوجو كرد.