در انتظار يك شب تاريخي براي ايران و يوزهايش
ماه را در آغوش بكشيد!
گروه ورزش
امشب و از ساعت 22:30 به وقت تهران تيم ملي فوتبال ايران در سومين ديدار خود در جام جهاني به مصاف ايالات متحده خواهد رفت. اين بازي در ورزشگاه الثمامه با قضاوت متيو لاهوس اسپانيايي به انجام خواهد رسيد. ملي‌پوشان فوتبال ايران در حالي وارد اين رقابت مي‌شوند كه در آستانه يك تاريخ‌سازي بزرگ قرار دارند. يوزهاي ايراني در صورت كسب برد قطعا جواز حضور در مرحله يك‌هشتم نهايي را به دست مي‌آورند و در صورت كسب تساوي هم از شانس بسيار زيادي براي رفتن به جمع ۱۶ تيم برتر جام برخوردارند. اتفاقي كه اگر رخ بدهد براي اولين‌بار است.
مرحوم منزوي غزل معروفي دارد با مطلع «خيال خام پلنگ من به سوي ماه جهيدن بود/ و ماه را ز بلندايش به روي خاك كشيدن بود...»
چهار سال پيش و پس از بازي ايران و مراكش همين غزل را دستمايه يادداشتي كرديم و نوشتيم يوزپلنگ‌هاي ايراني سرنوشت محتوم پلنگ داستان را عوض كردند. آنها پريدند و پنجه به ماه زدند. ماه را به زير كشيدند و در آغوش گرفتند. آن زمان فوتبال ايران بيشتر از صعود به اين فكر مي‌كرد كه بالاخره مي‌تواند جام جهاني را با برد آغاز كند يا نه. بچه‌هاي ايران آن طلسم را شكستند و حتي مغرورانه پيش‌تر هم رفتند. خودشان را به نوك قله رساندند و از آنجا به شوق كسب دومين افتخار تاريخي پريدند. اما نشد. سقوط دردناك بود و صداي شكستن استخوان‌هاي‌مان بعد از سوت پايان بازي ايران و پرتغال به گوش رسيد.
امشب اما يوزهاي ايراني دوباره خودشان را به آن بلندي رسانده‌اند. با اين تفاوت كه نسبت به چهار سال پيش بزرگ‌تر و بالغ‌تر شده‌اند. اين‌بار شكارچي‌هاي قهارتري به نظر مي‌آيند و دورخيزشان نشان مي‌دهد به موفقيت نزديك‌ترند. همين كه توانستند شروع فاجعه‌بار در جام را با يك برد درست و حسابي به فراموشي بسپارند و دوباره قد علم كنند يعني امسال با دوره‌هاي پيش فرق مي‌كند. بچه‌هاي ايران امشب مي‌خواهند بلندترين پرواز خود را به نمايش بگذارند و ماه بلند را كه وراي دست رسيدن است به چنگ آورند.
ميليون‌ها ايراني امشب نظاره‌گر تلاش يوزها هستند تا تصويري را كه بر صفحه تلويزيون و در قاب مستطيل سبز حك مي‌شود، ببينند. امشب ميليون‌ها چشم منتظرند دو خط موازي تيم ملي ايران و رسيدن به دور حذفي جام جهاني يك‌جا همديگر را قطع كنند. آنها مي‌خواهند نقيض بيت شاهكار منزوي باشند كه نوشت: «من و تو آن دو خطيم آري موازيان به ناچاري/ كه هر دو باورمان ز آغاز به يكدگر نرسيدن بود».
خيلي‌ها باور دارند كه فوتبال ايران توانايي حضور در مرحله حذفي جام جهاني را ندارد. نگاه كنيد به شانسي كه سايت‌هاي پيش‌بيني و شرط‌بندي براي برد ايران قائلند. آنها مي‌گويند امريكا ۵۰ درصد شانس برد دارد و ايران ۲۵ درصد. مي‌گويند ۲۵ درصد هم احتمال دارد دو تيم مساوي كنند. جدا از اينكه همين يعني ۵۰ درصد موفقيت ما تضمين شده است، چون ما با يك تساوي هم به احتمال زياد مي‌رويم بالا (مگر اينكه ولز بتواند انگليس را ببرد) اين درصدها نشان مي‌دهد آنها كه از دور نگاه مي‌كنند، باور دارند رسيدن به موفقيت براي فوتبال ايران يك خيال خام است. همان‌هايي كه بعد از باخت سنگين ايران مقابل انگليس انتظار يك شكست ديگر براي ايران را داشتند، اما در نهايت با جمله گرت بيل شاهزاده ولزي‌ها مواجه شدند، گفت: «ما له شديم.» در ايران هم خيلي‌ها باور ندارند فوتبال ما به اندازه‌اي پيشرفت كرده كه بتواند در جمع تيم‌هاي برتر جام جهاني قرار بگيرد. آنها از مديريت نامناسب و حاشيه‌ها و نابساماني‌ها مي‌گويند. تا حدي هم حق دارند. بالاخره از قديم گفته‌اند بايد اسباب بزرگي همه فراهم شده باشد تا بتوان تكيه بر جاي بزرگان زد. اما نبايد فراموش كرد كه ما مي‌خواهيم يك افسانه خلق كنيم و در افسانه‌ها خبري از حساب و كتاب و دودوتا چهارتا نيست. اينجا جايي است ميان فيلم‌هاي هپي‌اند سينماي باليوود و نئورئاليسم ايتاليا. ما قهرمان‌هايي داريم كه از دل همين مردم معمولي برگزيده شدند و در لحظه‌اي خاص مي‌خواهند سرنوشت را به دست بگيرند. يوزپلنگاني داريم كه سال‌هاست كنارشان دويده‌ايم و حالا مي‌خواهيم پروازشان را به نظاره بنشينيم. امشب يك فرصت استثنايي براي ايران و فوتبال اين مملكت است. اگر موفقيت ايستادن در زمان درست و مكان درست به اضافه اراده باشد يعني دوسوم مسير براي ما حل شده. امشب ساعت 22:30 به وقت تهران زمان درست است و استاديوم الثمامه مكان درست. مي‌ماند اراده. مي‌ماند آن خيال بزرگ و آرزويي كه حالا وقت برآورده شدنش است. امشب با تمام قدرت به پيش برويد و بدويد. چشم ميليون‌ها انسان به شما خيره شده، به ساق پاهاي‌تان كه بزرگ‌ترين افتخار تاريخ فوتبال ايران را رقم بزنيد. مي‌دانيم. شب سختي است و حريف قدر. مي‌دانيم دفعه پيش چه سقوطي را تجربه كرديد. ما خودمان هم همراه شما سقوط كرديم. براي همين امشب همراه هم اين طلسم را مي‌شكنيم و ماه را در آغوش خواهيم گرفت.