فينال زودهنگام از راه رسيد
فرانسه- انگليس، به ياد جنگ صدساله
حامد نيكدل
با پايان دور گروهي جام جهاني 2022 و آغاز دور حذفي، به مرور زمان موسم ديدارهاي حساس هم مي‌رسد و با غربال شدن تيم‌ها، رقابت‌ها حساسيت بالاتري مي‌گيرد تا غول‌هاي فوتبال دنيا به يكديگر برسند و نبردهاي جذابي كه همه منتظرش هستند شكل بگيرد. در مرحله يك‌هشتم نهايي هم اين روال ادامه داشت تا جايي كه تيم‌هاي ملي انگليس و فرانسه، با عبور از سد سنگال و لهستان به يكديگر رسيدند تا يكي از فينال‌هاي زودرس جام جهاني، در مرحله يك‌چهارم نهايي رقم بخورد و ستارگان بزرگ اين دو كشور به مصاف يكديگر بروند. ديداري كه به نوعي تكرار تاريخ است. اين دو كشور در تاريخ خود هم سابقه جنگ‌هاي طولاني را دارند كه به جنگ صدساله مشهور است هم سابقه تقابل‌هاي فوتبالي جذاب. دو تيمي كه با كهكشاني از ستاره‌ها در قطر فرود آمده‌اند و هركدام براي كسب جام دورخيز كرده‌اند اما بايد يكي از آنها به اجبار، در مرحله يك‌چهارم نهايي با مسابقات وداع كند.
اين دو تيم در جام جهاني قبلي جزو 4 تيم برتر مسابقات بودند كه در نيمه نهايي فرانسه با برد مقابل بلژيك، به فينال رسيد و انگليس با باخت مقابل كرواسي به رده‌بندي رفت و چهارم شد. فرانسه هم موفق شد با برتري برابر كرواسي، پس از 20 سال قهرمان دنيا شود و حالا در اين دوره به دنبال آن است كه قدرت خود را دوباره به رخ بكشد و قهرماني‌اش را تكرار كند؛ اتفاقي كه مسير آن از جاده انگليس مي‌گذرد.
انگليس؛ جام به خانه برمي‌گردد؟
انگليسي‌ها كه خود را مالك اصلي و خاستگاه فوتبال مي‌دانند، شعار معروفي دارند با اين مضمون كه جام، به خانه برمي‌گردد؛ آنها در دهه‌هاي اخير بارها با نسل‌هاي مختلف كه هر بار آنها را طلايي مي‌ناميدند، در مسابقات يورو و جام جهاني به توفيقي نرسيدند ولي مدت‌هاست دست‌شان قهرماني را لمس نكرده. موضوعي كه به‌شدت بر فضاي فوتبال ملي اين كشور حاكم بوده و غم بزرگي را بر دل مردمش گذاشته؛ همچون تراژدي‌هاي تاريك شكسپير تا نقاشي‌هاي جوزف ترنر و فيلم‌هاي ديويد لين و در اين بين، گويي فوتبال‌شان هم از اين قاعده سرپيچي نكرده. مخترعان فوتبال رسمي هرگز نتوانستند آن را به نماد كشورشان تبديل كنند. بعد از قهرماني در جام‌جهاني خانگي سال ۱۹۶۶ و قبل از آن انگليسي‌ها هيچ‌وقت فتح يك جام معتبر را جشن نگرفتند و تنها سال گذشته در يوروي باز خانگي به فينال رسيدند؛ مسابقه‌اي كه با شكست تلخ در ضربات پنالتي و توهين‌هاي نژادپرستانه بعد از آن به يك خاطره براي فراموش شدن تبديل شد. حالا شاگردان ساوت گيت كه يك يورو و يك جام جهاني را در چند قدمي فتح از دست داده‌اند، ديگر نمي‌خواهند همان هميشگي باشند و مي‌خواهند آسمان قطر را تسخير كنند.
طلسم كهنه را بشكن
از قهرماني انگليس در جام جهاني 1966 تا امروز، 56 سال مي‌گذرد و آنها در قريب به شش دهه، هيچگاه ديگر رنگ جام طلايي را نديده اند؛ از آن زمان تاكنون، 13 جام‌جهاني و 14 يورو برگزار شده و سهم آنها دقيقا هيچ بوده. در اين بين اما تراژدي‌هاي فراواني براي‌شان رخ داده؛ از زخم گرد مولر بر تن سه شيرها در جام جهاني بعد از قهرماني، تا دست خداي مارادونا كه شربتي تلخ در كام‌شان ريخت. از عدم راهيابي به جام 94 تا حتي عدم موفقيت با نسل طلايي جرارد و لمپارد و رفقا. حالا اما به نظر مي‌رسد شاگردان ساوت گيت قصد ندارند داستان گذشته را دوباره تجربه كنند و تنها به سكوي نخست مي‌انديشند. انگليس در دور گروهي با ايران، امريكا و ولز هم گروه بود كه با دو برد مقابل ايران و ولز و تساوي مقابل امريكا، با 7 امتياز به عنوان صدرنشين به سنگال رسيد و با برد 3 بر صفر موفق شد به يك‌چهارم نهايي برسد.
فرانسه؛ تكرار دوباره قهرماني
هر چقدر قهرماني سخت باشد، سخت‌تر از آن حفظ و تكرار آن است؛ اما فرانسوي‌ها به كارهاي سخت عادت دارند و به نظر مي‌رسد پسران سرزمين موزه و هنرهاي عاشقانه، آمده‌اند تا باز هم تاريخ‌ساز شوند و نشان دهند حالا حالاها قصد تحويل تاج و تخت‌شان را ندارند. تيم ملي فرانسه كه دوره قبل با يك دوجين ستاره قهرمان شد، در اين دوره ستارگان كليدي‌اي همچون پوگبا و كانته را ندارد اما با اتكا به ديگر مهره‌هاي درخشان توانست به راحتي به يك‌چهارم برسد و دوباره به ملاقات سه شيرها برود.
آنها در دوره قبل در حالي به قهرماني رسيدند كه اين اتفاق پس از 20 سال رخ داد و حالا نمي‌خواهند به اين راحتي فرصت را از دست بدهند و يك بار ديگر قهرمان دنيا شوند. فرانسه اولين‌بار در سال 1998 قهرمان جهان شد ولي 4 سال بعد در جام كره‌جنوبي و ژاپن، بدون گل زده و برد از مسابقات بيرون رفت.
اولين نمايش درخور خروس‌ها هم در جام جهاني به سال 1958 برمي‌گردد. همان دوره‌اي كه ژوست فونتين موفق شد بيشترين گل در يك تورنمنت را به ثمر برساند و 13 گل بزند. آنها در سوئد مقام سوم را به خود اختصاص دادند و تا دهه هشتاد يك مرتبه ديگر به انزوا رفتند. خروس‌ها در مسابقات امسال، در مرحله گروهي با استراليا، دانمارك و تونس هم گروه بودند كه با برد مقابل استراليا و دانمارك، و باخت مقابل تونس به يك‌هشتم رسيدند؛ در آنجا با درخشش امباپه با نتيجه سه بر يك لهستان را حذف كردند تا به ايستگاه انگليس برسند.
سابقه تقابل دو تيم
اين دو تيم تاكنون در 31 مسابقه به مصاف هم رفته‌اند كه سهم انگليس 17 و سهم فرانسه ۹ برد بوده است. ۵ ديدار دو تيم هم به تساوي رسيده است. با اين حال يك نكته قابل توجه وجود دارد و آن تقابل‌هاي قرن جديد است كه فرانسه آمار فوق‌العاده‌اي دارد. در واقع طي قرن جديد دو تيم انگليس و فرانسه 7 بار باهم ديدار كرده‌اند كه سه شيرها تنها 1 برد كسب كردند. سهم فرانسه اما 4 برد بوده و 2 بازي نيز مساوي تمام شد. دو تيم فرانسه و انگليس تا به حال دو بار در جام‌هاي جهاني باهم بازي كرده‌اند. يك بار در سال ۱۹۶۶ كه انگليس ميزبان در دور گروهي دو - هيچ فرانسه را برد و در نهايت قهرمان شد و بار ديگر باز هم در مرحله گروهي جام جهاني ۱۹۸۲ كه دوباره انگليس برنده شد؛ آن‌هم با نتيجه ۳ بر يك. دو تيم تا به حال هيچ‌وقت در دور حذفي جام جهاني با هم روبرو نشدند.
جنگ نابغه‌ها؛ مچ‌اندازي كين و امباپه
بي‌شك يكي از جلوه‌هاي مهم ديدار فرانسه و انگليس، در جلوه ساق‌هاي مهاجمان دو تيم نهفته كه مي‌تواند تنور اين رقابت را داغ كند. هري كين و كيليان امباپه، دو ستاره دو تيم در اين تورنمنت بوده‌اند كه هركدام بارها به داد تيم‌شان رسيدند. ستاره‌هايي كه قصد ندارند حالا حالاها با جام وداع كنند. امباپه در اين دوره تاكنون 5 گل به ثمر رسانده و آقاي گل مسابقات است و هري كين، آقاي گل دوره قبل هم در بازي مقابل سنگال بالاخره گلزني كرد تا با 52 گل در آستانه عبور از ركورد وين روني به عنوان برترين گلزني ملي سه شيرها قرار بگيرد.
دو تيم فرانسه و انگليس در تاريخ ۱۹ آذر يعني روز شنبه هفته بعد به مصاف هم خواهند رفت.