ادامه از صفحه اول
رسانه‌هاي نوين و آشكار كردن امر پنهان
انقلاب فناوري اطلاعات «ديوارهاي بي‌ارتباطي» را فرو ريخته، ولي به جاي آن «ديوارهاي بي‌اعتمادي» را برافراشته است. شهروندان كنشگر و ارتباط‌گر شده‌اند، ولي ميزان اعتماد به اخبار و اعتبار منابع كاهش يافته است. هر چند توليد و انتشار اخبار، دموكراتيك شده است، ولي مهارت‌آموزي روزنامه‌نگاري به سرعت، اجتماعي نشده است. از زاويه ديگر از آنجا كه از نگاه مكتب گلاسكو خبر محصول اجتماعي و ايدئولوژيك است كه توسط رسانه‌هاي جريان اصلي ارايه مي‌شود اما به واقع رسانه‌هاي نوين از اين ميان عبور كردن و فضاي ناديده‌هاي خبر را در معرض مخاطب قرار مي‌دهند و خبر را فارغ از تعلقات رسانه‌هاي جريان اصلي كه به مالكين، سياست‌گذاري‌ها و... متكي هستند ارايه مي‌كنند. آنها خبر را از منظر خود تعريف مي‌كنند و هر آنچه كه مي‌تواند گزارشي از يك واقعه باشد فارغ از تعلقات مالكيت و ايدئولوژي رسانه كه به اين حوزه تعلق نمي‌گيرد بنا بر ذوق و سليقه خود انتشار مي‌دهند. در اينجا نكته‌اي پنهان است و آن اينكه به نوعي خبر آزاد شده است و توانسته معنا و مفهوم واقعي خود را در بستر رسانه‌هاي نوين جاي دهد و دغدغه‌هاي ناشي از دور ماندن خبر از حقيقت و پوشش تعلقات وابسته به رسانه از آن كنار رفته است. خبر امروز در رسانه‌هاي نوين تنها در دو تنگنا قرار دارد، تنگناي ارسال‌كننده و زوايايي از خبر كه از نگاه ارسال‌كننده ناپيدا است.اين رويكرد رسانه‌هاي نوين را به نوعي ميدان نگرش‌ها به يك واقعه مبدل كرده كه هر كس از نگاه خودش به آن مي‌پردازد و آن را تعريف مي‌كند البته شايد خبر ارسالي در اين رسانه‌ها به دليل ناكافي بودن اطلاعات نواقصي داشته باشد اما خبري بكر است، چون مخاطب آن را با نگاه خود تعريف كرده و ممكن است كسي آن را نديده باشد و نه نگاه مخاطب ارسال‌كننده خبر را به آن واقعه داشته باشد. فضاي بازي كه براي توليد خبر و انتشار آن در رسانه‌هاي نوين ايجاد شده فرصتي است كه شايد پيش از آن فقط در قالب نقل‌ها و گفت‌وگوهاي دوطرفه يا دوستانه خصوصي قابل دسترسي بود اما اكنون با رسانه‌هاي نوين صحبت‌هاي خصوصي و دوستانه و اخبار شنيده شده در اين محافل در معرض عمومي قرار گرفته و ماهيت خبر را با تحولي جدي روبه‌رو ساخته است و به نوعي آزادي در توليد خبر و انتشار آن به حقيقت آزادي بيان كه از پايه‌اي‌ترين مفاهيم حقوق رسانه است نزديك شده است. در اين ميان كاركرد شبكه در نشر ناديده‌ها از سوي جريان اصلي رسانه به فرصتي براي آشكار‌سازي مبدل شده است و رسانه‌هاي نوين با اتصال به اين شبكه‌ها فضاهاي تازه‌اي براي انتشار آنچه از چشم‌ها پنهان مانده را منتشر مي‌كنند. شبكه‌ها آن فرصت يگانه براي رسانه‌هاي نوين است كه تصوير واقعيت و حقيقت را در بستري از تعامل با مخاطب به صورت عيني معنا مي‌كنند. آنها با توليد و انتشار خبر از زواياي مختلف واقعيت بستر توليد حقيقت را از انحصار خارج مي‌كنند و فرآيند شكل‌گيري حقيقت را عيني‌تر مي‌سازند. شبكه‌ها و مخاطبان و خبرهاي ناديده شده عينيت حقيقت امروز است كه به دست رسانه‌هاي نوين شكل گرفته چيزي كه رسانه‌هاي جريان اصلي دور از انتظار است كه به آن دست پيدا كنند! اين مهم باتوجه به تحقيقات موسسه پيو كه مصرف‌كنندگان خبر معمولا آنها را از شبكه‌هاي اجتماعي و به نوعي رسانه‌هاي نوين دريافت مي‌كنند قابل تامل است. در اين تحقيق كه به روي امريكايي‌هاي جوان و ميانسال صورت گرفته منبع خبري مردم از جريان اصلي به سوي شبكه‌هاي اجتماعي سوق پيدا كرده است؛(4) كه شايد بخشي از دلايل اين مهم بخش ناديده شده خبر است كه از چشم رسانه‌هاي جريان اصلي دورمانده اما در شبكه‌هاي اجتماعي قابل دسترس است.
1-0http://www.mysmu.edu/faculty/jingjiang/papers/ECIR%2711.pdf
2-https://www.forbes.com/sites/kalevleetaru/2019/02/26/is-twitter-really-faster-than-the-news/?sh=215529961cf7
https://www.pewresearch.org/fact-tank/2020/10/15/23-of-users-in-us-say-social-media-led-them-to-change-views-on-issue-some-cite-black-lives-matter/
4-https://www.pewresearch.org/journalism/fact-sheet/social-media-and-news-fact-sheet/
عبدي و نقد اصلاح‌طلبان بخش دوم
اما احزاب نوع خاصي از سازمان سياسي هستند. اهداف آنها همان اهداف نظام سياسي است. آنها مانند مجلس و دولت بخشي از ساختار سياسي هستند. مشاركت در انتخابات و گزينش نامزدهاي انتخاباتي مهم‌ترين فعاليت يك حزب است. احزاب براي سازمان دادن به نظام‌هاي سياسي مدرن شكل گرفته‌اند. احزاب حتي در كشورهايي مانند چين كه تك‌حزبي است به عنوان نيروي حياتي دولت‌هاي مدرن شناخته شده‌اند. بنابراين خروج از حاكميت يا عدم ورود به ساختار سياسي براي احزاب معنا ندارد و از آن مهم‌تر به لحاظ تئوري جامعه مدني و واقعيت‌هاي دنياي سياست اگر احزاب يا شخصيت‌هاي سياسي از حاكميت يا دولت خارج شوند و در جامعه مدني فعال شوند اين شيوه فعاليت به معناي خروج از فعاليت سياسي هم هست. روشن است كه در امر فعاليت سياسي ابتكارات متعددي حتي تحريم انتخابات را هم مي‌توان داشت اما اين امر يك تاكتيك است و يك نوع مبارزه سياسي است اما نمي‌تواند راهبرد يك حزب يا شخصيت سياسي باشد.