هنوز هم حواله خودرو مي‌خواهيد؟
سامان سعادت
نتايج هر تيمي را با انتظاراتي كه از آن مي‌رود، مي‌سنجند. اگر از تيم ملي فوتبال انتظار مي‌رفت ۶ تا از انگليس نخورد و براي اولين‌بار در تاريخ به دور بعدي جام جهاني صعود كند، كمترين انتظار از تيم ملي كشتي قهرماني در غياب روسيه در مسابقات قهرماني جهان و جام جهاني بود. اما تيم ملي كشتي آزاد در هر دو تورنمنت قافيه را به امريكا باخت و با نايب قهرماني بازگشت. بدون تعصب دو نايب قهرماني تيم ملي كشتي آزاد در رقابت‌هاي قهرماني جهان و بعد جام جهاني در حالي كه روس‌ها هم حضور نداشتند حتي از صعود نكردن تيم ملي به مرحله حذفي جام جهاني هم نتيجه بدتري است، چراكه كلا سه كشور صاحب كشتي در دنيا وجود دارد و در غياب روسيه انگار فقط ايران و امريكا در مسابقات حضور داشتند و ايران دو بار بين دو تيم دوم شد!
اعضاي تيم ملي فوتبال بابت آن پاداش‌ها مخصوصا پاداش حواله ماشين حسابي از چپ و راست خوردند و هيچ كس پشت‌شان در نيامد، چون واقعا كار اشتباهي بود. اما كشتي‌گيران عزيزي كه چند روز قبل از اعزام به جام جهاني بعد از دو ماه سكوت مطلق به يك‌باره با فرياد «وا حواله‌ها» و «وا پاداش‌ها» جفت پا پريدند وسط رسانه‌ها و جنجال درست كردند، بگويند آيا خودشان را هنوز مستحق دريافت پاداش‌هاي كلان و حواله خودرو مي‌دانند؟ اينكه نمي‌شود همه فقط مدعي باشند و در نتيجه هيچ چيزي به دست نيايد. نمي‌شود آقاي دبير صبح تا شب گوش فلك را از افتخارات سال‌هاي قبل كشتي پر كند و با وجود داشتن بودجه‌اي چندين برابر روساي قبلي فدراسيون بر طبل نداري و عدم حمايت بكوبد و بعد هي به امريكا ببازد! در مسابقات جهاني بگويد حسن يزداني بد كشتي گرفت و زمين كج بود و داور فلان كرد و بعد در جام جهاني مربي تيم يك آسمان ريسمان ديگر ببافد و بگويد براي ارزيابي تيم راهي امريكا شده بوديم! پس نتيجه كي قرار است حاصل شود؟ واقعا اگر طلاي محمدرضا گرايي در المپيك توكيو نبود كه هم محمد بنا را نجات دهد هم عليرضا دبير را امروز رييس فدراسيون كشتي قرار بود از كدام عملكرد دفاع كند؟ اينكه كشتي آزاد ايران مدام بين سه كشور صاحب كشتي كه يكيش محروم است، دوم مي‌شود جاي دفاع دارد؟ يا اينكه كشتي فرنگي ايران در قهرماني جهان روي سكو نمي‌رود؟ تكرار نتايج سال‌هاي گذشته كشتي با كمي بالا و پايين و كم و زياد كه نشد دستاورد! آرزوي قلبي همه ايراني‌هاست كه تمام ورزشكاران‌شان در هر عرصه‌اي موفق شوند. آرزوي قلبي همه مردم است كه ورزشكاران از لحاظ مالي تامين باشند و تنها تمركزشان را بگذارند روي تمرين نه اينكه نگران پول اجاره و مكمل و اجاره سالن باشند. كشتي‌گيران هم نه تنها از اين قاعده مستثني نيستند كه اتفاقا بيشتر مورد التفات مردمند. اما كاش اين عزيزان قبل از اثبات برادري ادعاي ارث و ميراث نمي‌كردند. به اين معنا كه كاش مي‌رفتند و با جام قهرماني مسابقات برمي‌گشتند و آن وقت مي‌گفتند پاداش ما كو؟! حواله ما چه شد؟! نه اينكه قبل از مسابقات آن‌طور خودشان را مستحق بهترين‌ها معرفي كنند، اما در عمل به تنها رقيب‌شان ببازند و از ميان دو تيم دوم شوند. يا لااقل كاش آنچه باعث بلند شدن صداي كشتي‌گيران شد تنها مساله پاداش و پول نبود.