يادي از
دو مرد خدوم
سيد كاظم اكرمي
آموزش و پرورش كشور در هفته گذشته دو مرد دانش و اخلاق و آزادگي و دين و مروت را از دست داد. مرداني كه زمانه، موقعيت مناسبي براي تربيت امثال آنان ندارد. آقايان احمد صافي و سيد ضياءالدين صدري ساليان دراز در خدمت آموزش و پرورش كشور بودند. هر نقطه از ايران عزيز و هر مدرسه‌اي از اينان براي سخنراني دعوت كردند، بي‌مزد و منت پذيرفتند و با عشق و علاقه بسيار براي معلمان، دانش‌آموزان و والدين ايشان سخن گفتند. نه‌تنها در مدارس كشور و مدارس ايرانيان در كشورهاي گوناگون، حتي مدارس كشورهايي مانند ژاپن، سوييس و فرانسه نيز از دانش و تجربه آنان استفاده كردند. استاد صافي يك سال به عنوان معاون آموزشي وزارت آموزش و پرورش و استاد صدري مدت‌ها به عنوان رييس انجمن اوليا و مربيان مشغول خدمت بودند. استاد احمد صافي چندي پيش تعريف كردند كه وقتي به شهري براي سخنراني در مدارس رفته بودم معلمان از تفاوت حقوق كارمندان وزارتخانه‌هاي ديگر كه سواد و سابقه كار يكسان با معلمان داشتند گله كردند و من اين مطلب را براي مسوول وقت وزارت تعريف كردم. وي مرا خدمت آقاي نخست‌وزير برد و ايشان دستور نوشتن قانون هماهنگ پرداخت‌ها را دادند كه اين كار انجام شد و لايحه‌اي به مجلس رفت كه در سال 1370 تصويب شد. از مرحوم آقاي صافي بيش از 30 كتاب باقي‌مانده است كه بعضي از آنها مانند «سازمان و قوانين آموزش و پرورش ايران» هم‌اكنون در دانشگاه‌هاي تربيت معلم مورد استفاده است. از مرحوم آقاي صدري يك كتاب و تعدادي مقاله باقي مانده است. آن مرحوم تعريف مي‌كرد:« در سال‌هايي كه حقير مسووليت وزارت آموزش و پرورش را داشتم به فرانسه رفته و براي عده‌اي از مسوولان انجمن اوليا و مربيان در مورد ارزش كودك از ديدگاه اسلام سخن گفتم كه براي آنها بسيار جالب بوده است.» براي هر دو بزرگوار غفران و رحمت الهي و براي بازماندگان آنان شكيبايي و پاداش الهي را خواستارم.