به مناسبت سالروز درگذشت ناهيد داييجواد
هنرمندي در سوداي حقوق هنرمندان زن
گروه هنر و ادبيات
ناهيد داييجواد ارديبهشتماه ۱۳۲۱ در اصفهان زاده شد. او در استخدام آموزشوپرورش بود و در آموزشگاههاي موسيقي به تدريس ميپرداخت. او خواننده موسيقي اصيل ايراني و از خوانندگان برنامه راديويي گلها بود. اين خواننده آذرماه سال 1396 در اثر حادثه تصادف در اصفهان درگذشت. ترانه «غروب كوهستان» از آثار مهم و ماندگار دايي جواد به شمار ميرود. داييجواد در سال ۱۳۸۱ سه كنسرت در تهران و در تالارهاي وحدت، انديشه و فرهنگ با مشاركت كيان علينژاد اجرا كرد و پس از آن به همراه «گروه ايراندخت» تور كنسرتي را در شرق ايالات متحده داشت. گفته ميشود كه ناهيد دايي جواد در زمان خودش تنها خوانندهاي بود كه با نام اصلياش مشهور شد و نام مستعار نداشت. مرحوم ناهيد داييجواد در گفتوگويي عنوان ميكند: «تمام خوانندههاي زن در آن زمان اسم مستعار داشتند. من اولين خوانندهاي بودم كه با اسم و فاميل خودم معرفي شدم و گوينده زمان معرفي من روي «داييجواد» مكث كرد كه اين چه فاميلياي است كه من براي او توضيح دادم كه اين يك شهرت محلي است.»
اين خواننده زن هم همچون بسياري ديگر از زنان خواننده براي انتخابي كه كرده بود، با چالش روبهرو بود اما اين شانس را داشت كه پدر و دايياش با او همراه بودند و توانست پلههاي ترقي را طي كند. صحبتهاي او درباره حضورش در راديو نيز جالب توجه است. داييجواد در اين باره بيان كرده بود: «فاميل رضايت نميداد كه من بروم راديو؛ اين شد كه پدر جلسهاي برگزار كرد به اتفاق مردان، چون خانمها حق اظهارنظر نداشتند. آقايان هم معتقد بودند كه دختر بايد شوهر كند. خانواده در خطر است، مگر ميشود نوه فلاني آوازهخوان شود، راديو كه اصلا حرفش را نزنيد. من هم مثل دختراني كه برايشان خواستگار ميآيد پشت در گوش ايستاده بودم كه ببينم نتيجه جلسه چه ميشود. پدر دوست داشت من به راديو بروم و همه، يكپارچه، مخالف بودند كه دايي من، جواد دايي جواد - كه وكيل دادگستري بود و دوست صميمي آقاي دكتر حسين عمومي كه از آوازخوانهاي مطرح شهر من بود- ايستادند و گفتند كسي حق ندارد براي آينده و زندگي ناهيد تصميم بگيرد. او خودش ميداند كه ميخواهد آواز بخواند يا نه. همه ساكت شدند و كسي جوابي نداد.» او همچنين در گفتوگويي كه در روزنامه شرق منتشر شده بود، از آرزويي صحبت كرده بود كه تقريبا آرزوي همه زنان خواننده در ايران است: «آرزو دارم فضايي براي فعاليت خانمها باز شود. چرا كه ما هنرمند توانمند خانم خيلي داريم كه هيچ جايي براي ارايه هنر خود ندارند.»