ايستاده بر قله تنبك‌نوازي
جهانگير ملك، يكي از معدود نوازندگان صاحب سبك تمبك بود. او 29 بهمن ماه سال 1311 به دنيا آمد و در تكبك‌‌نوازي از شاگردان برجسته حسين تهراني به شمار مي‌رفت. در كارنامه هنري او همكاري با برنامه گلهاي راديو نيز ديده مي‌شود. ملك در اين عرصه شاگردان بسياري را تربيت كرد و ضبط‌هاي راديويي و خصوصي، همراه ساز و آواز هنرمندان مختلف از خود به يادگار گذاشت. ملك وقتي كه تنها 7 سال داشت، در كلاس حسين تهراني - استاد تنبك - حضور پيدا كرد. بعدها با تكيه بر كوشش‌هاي بسيارش توانست به جمع بزرگان موسيقي ايراني راه پيدا كند. جهانگير ملك وقتي كه نوجوان بود توسط حسين تهراني به مرتضي محجوبي و ابوالحسن صبا معرفي شد و با اين دو اولين برنامه‌هاي خود را در راديو اجرا كرد. نخستين اجراي مستقل ملك با علي تجويدي بود. او در بين نوازندگان پيشكسوت موسيقي بيشترين ساعات موسيقي ضبط شده را دارد و از معدود كساني به شمار مي‌آيد كه به دليل تبحر در نوازندگي با بیشتر هنرمندان سرشناس سابقه همكاري داشته است. ملك در سال‌هاي پاياني عمر خود در تهيه و تدارك كتابي براي آموزش تمبك بود كه نيمه كاره ماند. ملك در آخرين روز حيات خود در استوديو بل قطعه‌اي در دستگاه سه گاه اجرا كرد و در نيمه شب 19 آذر سال 1382 بر اثر ايست قلبي درگذشت. هنر ملك تنها به نوازندگي خلاصه نمي‌شد بلكه در زمينه آموزش و شناساندن جايگاه تمبك تلاش بسياري داشت و شاگردان بسياري را تعليم داد. ميلاد كيايي، نوازنده سنتور و از دوستان ملك درباره او به ايسنا گفته بود: «بعد از حسين تهراني و اميرناصر افتتاح بزرگ‌ترين هنرمند رشته تنبك‌نوازي در ايران بود. او شاگردان بسياري تربيت كرد و هنرمندي محبوب بود كه شخصيت بسيار والايي داشت. او نوازنده برنامه گلها و يكي از نقاط عطف تنبك‌نوازي بود كه هيچ وقت در تاريخ موسيقي ايران فراموش نمي‌شود. جهانگير ملك، خود در تنبك نوازي صاحب سبك بود و از كسي تقليد نمي‌كرد.» به نوشته ايرنا، مرتضي خادمي نوازنده و مدرس تمبك هم از ملك اين طور ياد كرده بود: «استاد ملك علاوه بر اجراهاي راديويي در جشنواره‌هاي موسيقي و برنامه‌هاي گوناگوني در تهران و شهرستان‌ها به اجراي برنامه پرداخت و كنسرت‌هايي را به نفع بيمارستان ابوحسين، بيماران امين آباد، ندامتگاه دادگستري و دانشگاه تبريز به اتفاق هنرمنداني چون علي تجويدي و حسين تهراني برگزار كرد.»