عاشقانه‌هاي ابوحمزه

محمدعلي ابطحي 

گاهي كار خوب مي‌كنم كه به تو نزديك شوم. شبي، روزي، وقت و بي‌وقت. خدايا كاري بكن كه اين كارهايم ديگر خالص باشد. اين كارهايم از روي ريا، دورويي، خودنمايي، خوشگذراني و علافي نباشد. خدايا من را از سر به زيران درگاهت قرار بده. چند تا دعا بكنم وسط دعا: خدايا در زندگي روزي خوبي به من بده. دستم در مسائل مالي به سمت كسي دراز نباشد. در وطن خودم به من امنيت بده. قدر اطرافيانم، زندگي‌ام، فرزندانم را بدانم و آنها هميشه نور چشمانم باشند. نعمت‌هايي كه به من دادي دايمي باشد. از من نگيرشان. خدايا جسم سالم مي‌خواهم. مريضي را سراغم نفرست، بدن قوي داشته باشم. به دين سالم با قرائت درست پايبند باشم. 

تا وقتي زنده‌ام وجودم را دراختيار فرامين خودت و پيامبرت قرار بده.  هر چه خير و خوبي نازل مي‌كني، سهم من را از خوبي‌ها بيشتر از بقيه قرار بده، به خصوص خيراتي كه در رمضان و شب‌هاي قدر داري يا همه مهر و محبتي كه هر سال به مخلوقاتت اختصاص مي‌دهي يا خود خدا سهم من را از عافيت و سلامت بيشتر كن. بلاهاي بيشتري از من دور كن. خوبي‌هاي بيشتري از من بپذير و گناهان بيشتري از من را ببخش. 
هر سال زيارت مكه نصيب‌مان كن. 
خدايا از فضل واسع تو كم نمي‌شود، روزي ما را زياد كن. اين را از خزانه پرلطفت نصيب كن كه زندگي راحتي داشته باشم. هر لحظه ممكن است كوهي از بدي‌ها و غصه‌ها بر من آوار شود. خودت آنها را از من دفع كن يا رب.