ضرورت آيين‌نامه استخدامي خاص معلمان
به عبارت ديگر معلم در شبانه‌روز با دانش‌آموزش زندگي مي‌كند. كارمندان نوعا از اضافه‌كاري بدون كار اضافي، حق ماموريت بدون انجام آن، دريافت هزينه اياب و ذهاب، بسته هديه شب عيد، لوازم‌التحرير فرزندان، بسته ويژه ماه مبارك رمضان و ساير تسهيلات نقدي و غيرنقدي برخوردار هستند كه معلمين از هيچ‌يك از آنها بهره‌مند نيستند. اصولا معلم از جنس كارمند كه كار روتين و تكراري را در طول خدمت سي‌ساله خود انجام مي‌دهد نيست. معلم با روحيه‌اي لطيف و مهربانانه خود را موظف به مهرورزي به دانش‌آموزان، بهبود روحیه و روان محصلينش و در يك جمله تربيت فرزندان ايران اسلامي مي‌داند. معلم نه مهندس است و نه كاسب و نه پزشك و نه كارمند و... نيست، معلم، معلم است. حكمراني خوب بايد به معلم به عنوان ركن اصلي تعليم و تربيت بنگرد و براي اين قشر سرنوشت‌ساز آيين‌نامه استخدامي خاص تدوين و تصويب و اجرا نمايد. همان‌طور كه براي اعضا و هيات علمي دانشگاه‌ها آيين‌نامه استخدامي خاص داريم. در اين آيين‌نامه تناسب جبران خدمات (حقوق و دستمزد) به ساير اقشار، شرايط ارتقا و رتبه‌هاي بالاتر، ارزيابي عملكرد معلمين ديده شود. در مديريت منابع انساني نظريه‌اي داريم تحت عنوان نظريه برابري. به موجب اين نظريه، هر يك از كاركنان دائما خود را با سايرين در ابعاد ميزان كاري كه براي سازمان انجام مي‌دهد و دريافتي‌ها مقايسه مي‌كند. اگر تناسب داشته باشد با انگيزه كار را دنبال مي‌كند در غير اين صورت يا از كار مي‌زند يا اعتراض و اعتصاب و يا خروج از سازمان اتفاق مي‌افتد. آيين‌نامه استخدامي خاص معلمين مي‌تواند روح جديدي به كالبد خسته معلمين دميده و انگيزه آنها را افزايش داده و عدالت را بين كاركنان دولت تقويت كند .