تعطيلات تابستاني و پايان يك‌سال تحصيلي خاص!
غزل لطفي
سال تحصيلي ۱۴۰2-۱۴۰1 رو به پايان است و اوقات فراغت و تعطيلات تابستاني دانش‌آموزان، مثل سال‌هاي گذشته، موضوعاتي هستند كه در جمع خانواده‌ها در حال طرح و بررسي است. اما اين سال تحصيلي كه گذشت، از چند جهت متفاوت بود و پرداختن به آنها براي برنامه‌ريزي بهتر براي تعطيلات تابستاني كودكان و نوجوانان، مهم به نظر مي‌رسد.
۱- اولين سال تحصيلي كاملا حضوري پس از شيوع پاندمي: مهر ماه ۱۴۰۱ اولين حضور دانش‌آموزان و آموزش كاملا حضوري پس از همه‌گيري بيماري كرونا بود. با شروع مجدد آموزش در مدارس، بسياري از اوليا كه با كاستي‌هاي آموزش مجازي درگير و در جريان عقب‌افتادگي درسي فرزندان خود نيز بودند، تلاش براي جبران را شروع كردند. اما تغيير رويه تحصيل از مجازي به حضوري خودش مهم‌ترين عامل بازدارنده براي جبران عقب‌ماندگي‌ها بود، چون مدتي زمان لازم بود تا دانش‌آموزي كه عادت كرده پاي سيستم مجازي و از خانه و بعضا رختخواب درس را دنبال كند خودش را با شرايط جديد وفق دهد و صبح زود از خواب بيدار شود و با لباس فرم مدرسه، چندين ساعت را پشت ميز و نيمكت و در محيط آموزشي بگذراند. حضور در مدرسه و در كنار دوستان و همكلاسي‌ها پس از مدتي دوري هم هيجانات خاص و البته زيبايي به خصوصش را به همراه داشت كه هر چند اتفاقي اجتناب‌ناپذير بود، اما از تمركز كامل به يادگيري كم مي‌كرد. اگر همين موارد را در نظر بگيريم شايد به اين نتيجه برسيم كه گذراندن سالي موفق كافي است و جبران گذشته بماند براي تابستان!
۲- تنش‌هاي اجتماعي: جامعه ما، از شهريور ماه سال گذشته، التهابات بسياري را پشت سر گذاشته كه حتي در بعضي موارد به مدرسه و بازداشت دانش‌آموزان هم منتهي شد. بروز اين تنش‌ها باعث طرح سوالات بسياري در ذهن كودكان و نوجوانان ما شده است و خانواده‌ها كم‌وبيش با اين سوالات مواجه بودند.
فصل تابستان و گذراندن ساعات بيشتر در محيط خانه، شرايط مناسبي است تا دوباره پاي صحبت‌هاي فرزند خود بنشينيم.
۳- مسموميت دانش‌آموزان: از اتفاقات ناراحت‌كننده كه موجب نگراني اوليا، دانش‌آموزان و مسوولان سيستم آموزشي شد، بروز مسموميت‌هاي دانش‌آموزان بود. هر چند اين موضوع خاتمه يافته اما تروما و ترسي كه در وجود دانش‌آموزان رخنه كرده، نيازمند رسيدگي است و همه به خوبي مي‌دانيم كه بسياري از بيماري‌هاي روحي و رواني در بزرگسالي، ريشه در ترس‌هاي كودكي و نوجواني دارد. البته پدر و مادرها و حتي روانشناسان براي كمك به عبور از يك التهاب رواني نيازمند اين هستند كه موضوع براي خودشان كاملا روشن و شفاف باشد. ولي به‌طور مثال من خودم به عنوان يك مادر هنوز هزاران سوال بي‌پاسخ در اين مورد دارم!
يك‌سال تحصيلي خاص، رو به اتمام است و تابستان بهترين زمان است تا فرصت ساختن تعطيلاتي خاص را براي فرزندان‌مان فراهم كنيم. بيشتر اوليا فقط در پي جبران عقب‌ماندگي‌هاي درسي و كلاس‌هاي روتين آموزشي، هنري و ورزشي هستند تا بار علمي و يادگيرندگي فرزند خود را بالا ببرند كه لازم هم به نظر مي‌رسد، اما شايد اين تابستان، علاوه بر اين موارد، هم‌صحبتي بيشتر و وقت‌گذراندن با فرزندان و در كل و به‌طور ويژه، در اولويت قرار دادن روح و روان آنها، حايز اهميت باشد.
در كنار پرداختن به موضوعات بالا، نبايد فراموش كنيم كه تمام موارد گفته شده باعث گذراندن سالي سخت براي جامعه آموزشي كشور مخصوصا معلمان و اولياي مدرسه بوده است كه در سه ماهه تعطيلات تابستاني هم همچنان بايد به كار و تلاش ادامه دهند و فرصت زيادي براي پرداختن به خود ندارند و علاوه بر موارد گفته شده، با تورم و مشكلات معيشتي به‌طور عام و رتبه‌بندي و همسان‌سازي حقوق و... به‌طور خاص هم درگير هستند.