نشر نو «مردي كه خواب است» را منتشر كرد
گسست از جهان به روايت ژرژ پرك
كتاب «مردي كه خواب است» اثر ژرژ پرك منتشر شد.
به گزارش مهر، داستان بلند «مردي كه خواب است» نوشته ژرژ پرك به تازگي با ترجمه ناصر نبوي توسط نشر نو منتشر و راهي بازار كتاب شده است.
ژرژ پرك نويسنده لهستاني‌تبار فرانسوي اين كتاب متولد سال ۱۹۳۶ است. او در سال 1982 درگذشت. پرك علاوه بر داستان‌نويسي، فيلمساز و نمايشنامه‌نويس هم بوده و اولين فيلمي كه ساخت، براساس همين كتابش يعني رمان «مردي كه خواب است» سال ۱۹۷۴ توسط خودش و برنار كوئه‌سان كارگرداني شد.
شخصيت اصلي رمان «مردي كه خواب است»، «تو» خطاب مي‌شود كه در دانشگاه سوربن در رشته جامعه‌شناسي تحصيل كرده و يك روز تصميم مي‌گيرد سر جلسه امتحان حاضر نشود و درسش را نيمه‌تمام رها كند. «تو» با اين تصميم قدم در راهي مي‌گذارد كه اتفاقات مربوط به آن سلسله‌وار به هم مرتبط هستند و يك‌معنا و مفهوم در پس آنها قرار دارد. گسست مطلق از جهان و بي‌اعتنايي به آدم‌ها و اتفاقات. به اين ترتيب شخصيت اصلي اين قصه به يك انزواي خودخواسته و سرسختانه تن مي‌دهد اما سوال مهم در اين‌باره اين است كه تا به كي؟
داستان اين كتاب كه نخستين‌بار در سال ۱۹۶۷ منتشر شد، زباني شاعرانه دارد و روايتش از تجربيات فلسفي، بين خواب و بيداري نوسان دارد.
در قسمتي از كتاب مي‌خوانيم:
«هزار روش براي هدر دادن وقت هست كه هيچ‌يك شبيه ديگري نيست اما همگي ارزشي برابر دارند، هزار راه براي چشم به راه چيزي نبودن، هزار بازي كه مي‌تواني ابداع كني و درجا قيدشان را بزني.
همه چيز را بايد ياد بگيري، هر آنچه را كه نمي‌شود آموخت: تنهايي و بي‌اعتنايي و شكيبايي و سكوت. بايد از همه عاداتت دل بكني: از رفتن به ديدن كساني كه اين همه وقت كنارشان بوده‌اي، از غذا خوردن و قهوه نوشيدن در جايي كه ديگران هر روز برايت تدارك ديده‌اند و گاهي نگه داشته‌اند، از پرسه‌زدن در همدستي بي‌طعم دوستي‌هايي كه از بقا دست نمي‌كشند، در بغض فرصت‌طلبانه و سست پيوندهايي كه نخ‌نما شده‌اند.
تو تنهايي و چون تنهايي هرگز نبايد ساعت را نگاه كني، هرگز نبايد دقيقه‌ها را بشماري. ديگر نبايد صندوق نامه‌ات را با هيجان باز كني، ديگر نبايد مأيوس شوي اگر در آن فقط بروشوري بيابي كه به بهاي ناچيز هفتاد و هفت فرانك به تو سرويس شيريني‌خوري‌اي پيشنهاد مي‌دهد كه اسم و تاريخ تولدت يا گنجينه‌هاي هنر غرب رويش حك شده‌اند.»