روزبه دلاور
به گزارش «اعتماد»، براي بررسي علت نتايج ضعيف تيم ملي واليبال كشورمان در رقابتهاي ملتهاي جهان سراغ چند كارشناس منتقد را گرفتيم. با اين حال به شكل مرموزي چند كارشناس ميل صحبت درخصوص عملكرد مليپوشان را نداشتند، اما يك گزارشگر و كارشناس معروف پاسخگوي سوالات خبرنگار «اعتماد» شد با اين شرط كه نامي از او برده نشود. اين كارشناس نظراتش را به صورت كلي بيان كرد. اينكه فدراسيون چه برخوردي با منتقدان داشته يا اين منتقد مشهور نميخواهد با تصميمگيرندگان واليبال وارد چالش شود يك بحث جداگانه است اما براي رعايت اخلاق حرفهاي نامي از اين كارشناس و گزارشگر نميبريم و فقط چكيدهاي از ديدگاههاي او كه سالهاي متوالي در كنار واليبال بوده و از زير و بم اين رشته آگاهي كاملي دارد را با شما به اشتراك گذاشتيم كه در ادامه ميخوانيد.
واليبال ايران ده سال پيش باخت!
اظهارنظر درخصوص تكتك بازيهاي ملتها ندارم چون اصلا تعقيب نكردم. آن زمان كه واليبال را تعقيب ميكردم كه بايد اطلاعات داشته باشم و جوابگو باشم اما الان براي من اصلا مهم نيست! ديگر اطلاعات گرفتن و وقت گذاشتن را گذاشتيم براي جوانان. در حالت كلي ما امروز نباختيم ما ده سال پيش باختيم آن زمان كه بايد به قشر جوان زمان ميداديم اين كار را نكرديم.
شكست به خاطر بازي دادن به جوانان توجيه است
ما هر وقت شكست ميخوريم براي شكستهايمان به دنبال توجيه هستيم. در يك خانواده، بچهها هر كدام به لحاظ شخصيتي و رفتاري به يك شكلي متفاوت هستند و بزرگتر خانواده بايد مديريت كند و به هر كدام به نسبت ظرفيتشان رفتار كند. اگر يك بازيكن پرخاشگري كرد بايد با مديريت آن بازيكن را آرام كرد. مثلا رونالدو و مسي ياغيگري ميكنند آيا كنار گذاشتن آنها به ضرر تيم است يا بازيكن؟ مديريت روي ستارهها به اين معني نيست كه به آنها باج بدهيد، نه! مديريت روي ستارهها قواعد خودش را دارد. مثل معلم مدرسه، شاگردان مدرسه هر كدام به شكلي هستند؛ يكي ياغي است يكي در حد وسط و يكي هم آرام. معلم بايد جوري معلمي كند كه همه اينها تا پايان كلاس در اختيارش باشند. بچههاي مدرسه هم بايد احساس كنند دارند چيزي ياد ميگيرند اما اگر يكي ياغيگري كرد او را بيرون كنم كه نشد كار!
معيار، داشتههاي فني مربي است و نه مليت آن
من و شما ميرويم سر يك كلاس كه درس واليبال بدهيم! شما از كشور ديگري آمديد و من ايراني هستم. در آن جمع كه هستند به چيزي كه براي ارايه داشته باشيم نگاه ميكنند. ايراني و خارجي ندارد، بازيكن احساس كند كه صحبتهاي مربي با بقيه فرق دارد و باور كند كه به نفعش است همراه ميشود. حالا اين را ولاسكو بگويد ميپذيرد ايراني هم بگويد ميپذيرد. بنابراين داشتههاي ما بايد معيار باشد و نه مليت ما.
بايد ۵ تا سعيد معروف رو ميكرديم
زمان مربيگري كولاكوويچ در ليگ ملتها روي سكو رفتيم. همه تيمها در يك سطح نبودند و تغييرات داشتند اما ما با ۸ تا بازيكن شروع كرديم و با همان ۸ بازيكن هم مسابقات را تمام كرديم. اين يعني چي؟ برويد آن بازيها را ببينيد. بقيه بازيكنان كه برديم چي كاره بودند؟ اين فرصتها را ما از دست داديم. حالا من ميگفتم بهتر است ديگران را هم استفاده كنيم ميگفتند نه! ما داريم ميبريم. اما فلان كارشناس دارد انتقاد ميكند درحالي كه من انتقاد نميكردم بلكه راهكار نشان ميدادم و امروز اين اتفاقات را ميديدم. هميشه ميگفتند معروف و موسوي و بقيه بهترين هستند و بايد بازي كنند اما اينها تا چه زماني بهترين هستند و تا كي بايد بازي كنند؟ به غير از موسوي بقيه تمام شدند. بايد از بقيه استفاده ميكرديم و اگر اين مسير را رفته بوديم تا الان پنج تا سعيد معروف داشتيم اما حالا جوانگرايي كردند! انشاءالله كه خير باشد!
بازگشت دوباره معروف يعني فاجعه!
شنيدم كه ميخواهند معروف را برگردانند اين يعني فاجعه! چرا؟ چون در واليبال امروز پاسوري كه جلو است بايد دفاع هم كند. واقعيت اين است كه معروف در دوران اوجش هم دفاع آنچناني نداشت. او بهترين پاسدهنده بود اما دفاع نميكرد اما امروز با اين شرايط سني آيا ميتواند مقابل سه مهاجم حريف دفاع كند؟ نه.
دوستان ميكروفن دارند و ما اگر واقعيتها
را بگوييم برايمان دردسر ميشود!
مشكل ما اين است كه دوستان ميكروفن دارند و هر چي دوست دارند ميگويند اما اگر منتقدان واقعيتها را بگويند برايشان دردسر ميشود! آقاي مسوول ميگويد امريكا منشور المپيك را ناديده گرفته و به ما ويزا ندادند. سوال اينجاست؛ اين درست كه امريكا خيلي اشتباه كرده اما ۴۳ سال است ورزشكاران ما هم در مقابل تيمهاي اسراييلي قرار نميگيرند. درست كه ما آنها را قبول نداريم اما قانون جهاني اين موضوع را ميپذيرد؟ جزو منشور المپيك هست؟ حالا آن كشور ميگويد ما به فلاني ويزا نميدهيم. خب كشورشان است. دوست ندارند ويزا بدهند. اينها ميكروفن دارند از منشور ميگويند خب براي ما مجاز است كه بازي نكنيم ويزا ندادن آنها غيرمجاز است؟
سكوت ما به اين دليل است
ما يك بازي با آرژانتين داشتيم آقاي معروف داشت داور را هُل ميداد به جاي آنكه خيلي مودبانه از داور توضيح بخواهد و قانعش كند. من به عنوان گزارشگر گفتم يك بازيكن نماينده يك مملكت است معني ندارد به سمت داور دست و پا پرت كردن! به زور كه نميشود پوئن گرفت. فردايش گفتند گزارشگر اين حرف را زده بازيكن ما تا صبح نخوابيده و ناهار نخورده و... برويد بررسي كنيد رفتار بقيه را. مربي امريكا را ببينيد دست و پا پرت نميكند با ادب رفتار ميكند حتي مقابل بازيكنان تيمش. مربيان ما با بازيكنان حرف ميزنند انگار دعوا دارند! چرا بايد به خاطر گفتن واقعيتها عذاب بكشيم؟ سكوت ما هم به همين دليل است.