دعوتنامه

جناب آقاي عباس عبدي 
با سلام و احترام. مدتي قبل در يادداشت كوتاهي به نقد يادداشت جناب‌عالي كه با عنوان «كليد معماي پوشش» منتشر شده بود، پرداختم و پاسخ محترمانه شما به اين نقد مرا به صرافت انداخت تا جناب‌عالي را به گفت‌وگويي همدلانه در موضوع حجاب دعوت كنم. اگر اين دعوت را بپذيريد و باب اين گفت‌وگو را باز نگه داريد، قطع نظر از فايده‌اي كه عايد مخاطبان از بابت روشن شدن ابعاد و زواياي گوناگون موضوع حجاب مي‌گردد، اميد مي‌رود كه به نزديك شدن ديدگاه‌هاي متفاوت و برطرف شدن شبهات، اشكالات و سوءتفاهمات منجر شود. چنان كه مستحضريد متاسفانه در جامعه ما و نزد فرهيختگان و روشنفكران، گفت‌وگو براي نيل به حقيقت و نه منكوب كردن رقيب و اثبات خود، امري غريب و مهجور است و تصديق مي‌فرماييد كه يكي از بهترين طرق رشد و اعتلاي فرهنگ عمومي، تضارب آرا و تعاطي افكار از مسير گفت‌وگوهاي سازنده درباره مسائل مبتلا‌ به جامعه مي‌باشد. به هر روي پاسخ جناب‌عالي به پرسشي كه در اين يادداشت به عنوان مدخل باب گفت‌وگو مطرح مي‌كنم، به معناي قبول دعوت اين جانب خواهد بود و اما پرسش: آيا از نظر جناب عالي بي‌حجابي - با هر تعريفي كه خودتان از اين پديده داريد- يك ناهنجاري به شمار مي‌آيد كه سلامت رواني جامعه و عفت عمومي را مختل مي‌سازد يا بر اين اعتقاديد كه اين يك پديده اجتماعي يا هنجاري است كه براي جامعه ضرر و زياني ندارد و بر اين پديده مفسده‌اي مترتب نيست تا براي علاج آن تدبيري انديشيده شود؟ ايام عزت مستدام.