روزبه دلاور
به گزارش «اعتماد»، تيم ملي بسكتبال كشورمان در آخرين بازي خود در رقابت‌هاي جام جهاني بسكتبال با نتيجه ۸۱ بر ۷۳ به لبنان باخت تا با ثبت ۵ شكست بدترين عملكرد ممكن را در چهار دوره حضور در جام جهاني به ثبت برساند. در اين رقابت‌ها تيم ملي كشورمان سنگين‌ترين شكست تاريخ بازي‌هايش در جام جهاني را مقابل برزيل ثبت كرد و نتايج و سبك بازي تيم به هيچ‌وجه مورد تاييد و قبول علاقه‌مندان بسكتبال قرار نگرفت. اما پس از شكست در مقابل لبنان خبر خداحافظي حامد حدادي جامعه بسكتبال را به واكنش وا داشت. حدادي اگر نگوييم بهترين بازيكن تاريخ بسكتبال ايران قطعا يكي از بهترين بازيكنان اين رشته ورزشي در كشورمان بود كه در دوران بازي به افتخارات تيمي و فردي فراواني دست يافت. ورزشكاري كه جاي خالي او سال‌هاي سال است كه پر نشدني به نظر مي‌رسد و بعيد است كه حالا حالاها در بسكتبال ايران ستاره‌اي در حد و اندازه‌هاي او ظهور كند. خداحافظي حدادي و نتايج ضعيف تيم ملي بهانه‌اي شد تا با مصطفي هاشمي سرمربي سابق تيم ملي گفت‌وگويي ترتيب بدهيم كه در ادامه مي‌خوانيد.
حتما مي‌دانيد سوژه امروز بسكتبال ما چيست.
همان چيزي كه همه درباره آن حرف مي‌زنند. بايد صحبت كرد. من هم مثل مردم هستم و نگاه آنها را دارم اما فني‌تر. خب تيم ملي شكست‌هاي بدي را تجربه كرد و خوب بازي نكرديم و مردم هم همين‌ها را مي‌گويند.
البته بحث اول ما درباره خداحافظي حامد حدادي است. نظر شما درباره خداحافظي يكي از ستاره‌هاي بسكتبال ما چيست؟
بله. ايشان در اين ۱۵، ۱۶ سال زحمات زيادي براي بسكتبال ما كشيد و ركن اصلي در بردهاي تيم ملي بسكتبال بود. هميشه در بسكتبال بازيكنان اينچنيني هر ۳۰، ۴۰ سال ظهور مي‌كنند. او بسيار زحمت كشيده و ما همه دوستش داريم و ان‌شاءالله در هر حوزه‌اي هست سلامت باشد و براي او آرزوي موفقيت داريم.
قبل از حدادي ستاره‌اي در اندازه او نداشتيم؟
يك بازيكن با اين شرايط كه دو متر و هجده سانت بلندي قامتش باشد را مي‌گويم وگرنه بازيكنان خوب زيادي در زمان‌هاي مختلف داشتيم.
الان جايگاه آنها در بسكتبال كجاست؟
ببين اصلا بحث اين نيست كه يك بازيكن ستاره باشد يا نباشد. ايشان يك بازيكن درجه يك بود كه به NBA رفته و نبودش خلأ بزرگي است و براي او آرزوي موفقيت مي‌كنيم وگرنه كي زمان خودش خوب بوده يا بد بوده مهم نيست، مهم اين است كه يك بسكتباليست بسكتبال بلد و باهوش دوران بازي‌اش تمام شد.
جواب سوال‌مان را نگرفتيم اما بگوييد در اين مدت توانستيم يكي مثل حدادي بسازيم؟
نه.
چرا؟
چون يك بسكتباليست باهوش و بسكتبال بلد و با دو متر و هجده سانت اصلا نداريم. بازيكني با اين خصوصيات منظورم است. نكته بعد هم اينكه بعد از اين ما سال ۸۶ قهرمان آسيا شديم اگر به موقع فكرش را مي‌كرديم الان يكي، دو تا مثل حدادي داشتيم. اما در باد نتايج خوابيديم و از بازيكنان مثل حدادي استفاده كرديم و ديگر فكر پشتوانه‌سازي نبوديم. اگر مي‌رفتيم بچه‌هاي ۸، ۹ ساله در شهرستان‌هايي كه ميانگين قدي بالايي دارند را پيدا مي‌كرديم و استعداد آنها را شناسايي مي‌كرديم و تحت پوشش قرار مي‌داديم الان آن بچه‌ها ۲۵، ۲۶ ساله بودند و مي‌شد در بين آنها يكي، دوتا حدادي پيدا كرد.
حالا با حدادي چطور مي‌شود كار كرد تا از تجارب او استفاده كنيم؟
بايد حرمت او را نگه داريم و جايگاهش حفظ شود. حالا مي‌خواهد وارد چرخه مربيگري يا مديريتي شود به خواسته و توانايي خودش ربط دارد اما بايد احترام او به عنوان بهترين بازيكن ۲۰ سال گذشته در ايران حفظ شود و هميشه به عنوان يك شاخصه از او ياد كرد.
برسيم به تيم ملي. چرا در جام جهاني تا اين حد بد بوديم؟
خب در حد پتانسيل ما، آن توقعات را برآورده نكرديم. ديدگاه‌هاي‌مان مقداري اشتباه بود و از ابزارمان خيلي خوب استفاده نكرديم و جاي يكي، دو بازيكن هم خالي بود هر چند اين بهترين تيم ما بود اما جمشيدي و زنگنه مي‌توانستند باشند. اما بقيه بهترين بازيكنان بودند.
در اين ميان بحث جوانگرايي هم مطرح مي‌شود.
اينكه از جوانگرايي گفته مي‌شود فرار رو به جلو و كليشه‌اي است چون اين بازيكنان از دو سال پيش دعوت شده بودند و الان هم بهترين‌ها هستند. اما نظرم اين است كه با همين پتانسيل مي‌توانستيم لبنان و ساحل‌عاج را ببريم و مقابل برزيل و فرانسه و اسپانيا يك بازي نزديك و بهتري را به نمايش بگذاريم. الان هم مي‌گويم با اينكه حامد خداحافظي كرده اما همچنان پتانسيل مدال‌آوري در آسيا را داريم.
با همين كادرفني يا نياز به تغييرات است؟
ببينيد هميشه نبايد دنبال مربي بود. بهتر است نگرش عوض شود. ببينيم كجا بوديم و به كجا رسيديم و چرا اين‌طور شديم و چقدر هزينه داديم. ببينيم آيا كار درست انجام داديم يا كار اشتباه. اگر كار اشتباه كرديم تصحيحش كنيم. اگر اصرار به كار قبلي نداشته باشيم براي اينكه يك عده باشند يا نباشند بهتر است. اميدوارم اين ديدگاه و اين نگرش با يك خرد جمعي حل شود اگر حل نشود كه بايد تصميم ديگري گرفت!
از ضعف بسكتبال ما كه بگذريم قبول داريد يك سري كشورها در آسيا رشد كردند؟
اصلا اين‌طور نيست. چين و لبنان رشد نداشتند. فقط ژاپن رشد داشته است. اما سرمايه‌گذاري در همه جاي دنيا مي‌كنند و ايراد از ماست وگرنه به جز ژاپن بقيه كشورها كه رشد آنچناني نداشتند.
بسكتبال ما چي؟ پسرفت داشته يا درجا زديم؟
زياد متوجه نمي‌شوم! اما پتانسيل بيشتري داريم. بايد ديد وزارت ورزش چه تصميمي مي‌گيرد اما به نظر من خيلي كارهاي بيشتري مي‌شود در بسكتبال انجام داد چون يقين داشته باشيد ما كشوري هستيم كه جوان زياد داريم و صاحب امكانات هستيم و مي‌توانيم كارهاي زيادي انجام دهيم.