نقش آموزش در هويت‌يابي
در نتيجه هنگامي كه شاه ديد در بهترين دانشگاه‌ها و حتي نخبه‌ترين دانشجويان كشور به سوي مبارزه عليه او رفته‌اند، تعجب مي‌كرد و از وزير دربارش اسدالله علم مي‌پرسيد كه چرا اين دانشجويان كه همه امكانات به آنها داده‌ايم، اعتراض مي‌كنند؟ او نيز به درستي مي‌گفت كه چيزهاي ديگري هم مي‌خواهند. آن چيز ديگر آزادي براي حضور در عرصه اجتماع است. ما بيش از آموزش از طريق رسانه آزاد، مشاركت سياسي-اجتماعي آزاد اجتماعي مي‌خواهيم. هويت پديده درس دادني نيست، بلكه هويت در دل جامعه كسب مي‌شود، آموزش آن را تقويت كرده و غنا مي‌بخشد. تاكيد بر آموزش بدون وجود اين نوع از كنش آزاد و هويت‌بخش از خلال سياست، جامعه، خانواده، دين و ساير نهادهاي اجتماعي نمي‌تواند به نتيجه مطلوب مورد نظر حكومت‌ها منجر شود. هويت امري تزريقي از طريق آموزش نيست، بلكه امري اكتسابي در عرصه جامعه است. هر نظام تربيتي و آموزشي كه از دل جامعه و مطابق با ارزش‌هايش بيرون نيايد در بهترين حالت فقط كاركرد علم‌آموزي خواهد داشت. اتفاقا دليل اصلي در دور شدن نسل جديد از معيارهاي رسمي هويت؛ نظام آموزش عمومي ماست كه متاسفانه در حال بدتر شدن هم هست.