وزير علوم: آزادانديشي، آزادي و آزادگي در روح دانشگاه است
گروه اجتماعي| با گذشت سه هفته از انتشار گزارشهاي «اعتماد» درباره موج جديد حذف استادان دانشگاهها به شكل قطع همكاري، تمديد نشدن قرارداد تدريس، حذف كلاس و قطع حقوق ماهانه استاد و درحالي كه همچنان استاداني در صفحه مجازي خود از كنار گذاشته شدن از فضاي آموزشي خبر ميدهند، وزير علوم هفته گذشته با بيان اينكه لازم است كه دوگانه نظم و آزادي را در دانشگاهها در كنار هم داشته باشيم، گفت: «بايد بپرسيم كه آيا نظم و آزادي قابل جمع هستند؟! اگر قابل جمع هستند، بايد در چه قالبي تعريف شوند؟! چه كنيم كه هم آزادي محقق شود و هم نظم سيستم حفظ شود؟! يكي از چالشهاي امروز آموزش عالي، دوگانه نظم و آزادي است كه به درستي براي آن برنامهريزي نكردهايم. پرسشگري در دانشگاه ارزشمند است. آزادانديشي، آزادي و آزادگي در روح دانشگاه است.»
محمد علي زلفيگل كه از معدود وزراي ميانه روي كابينه سيزدهم است و در هفتههاي قبل گفته بود كه افتخارات علمي امروز كشور نتيجه زحمات ادوار گذشته است، بار ديگر اين نگرش خود را با ادبياتي مشابه بيان كرد و گفت: «ناديده گرفتن خدمات گذشتگان دور از ادب، اخلاق و انصاف است. به همين دليل، من هميشه از وزراي سابق و مديران همكار آنها تشكر كردهام. شرايط فعلي به همت وزرا و مديران گذشته آموزش عالي به دست آمده است و رسيدن به اين مرحله آسان نبود و به همين دليل، ما قدردان عزيزان پيشكسوت در حوزه علمي هستيم.» زلفيگل افزود: «بايد در دانشگاه اين فرهنگ جا بيفتد كه وظيفه استاد، تربيت انسانهايي عالمتر و عاقلتر از خودش است. دانشجويان يك استاد بايد از وي قويتر باشند تا كشور پيشرفت كند. يكي از چالشهاي امروز آموزش عالي، دوگانه نظم و آزادي است كه به درستي براي آن برنامهريزي نكردهايم. بايد به دانشجويان بياموزيم كه همه رفتارهاي يك شهروند در قالب قانون و مقررات تعريف ميشود. بايد بپذيريم كه براي حفظ نظم، آزادي بايد قانوني باشد. خوشبختانه جمهوري اسلامي براي دانشگاهها استقلال قائل است. بايد قدر اين استقلال را بدانيم و براي حفظ آن، قوانين و مقررات تدوين كنيم. دوگانهاي مانند علم بهتر است يا ثروت، امروز ديگر مطرح نيست، چرا كه هم علم خوب است و هم ثروت. جامعه با قانون مديريت ميشود. توسعه با توصيه محقق نميشود. توسعه نيازمند قوانين و مقررات است.» زلفيگل پيش از اين و حدود دو هفته قبل هم در واكنش به حذف استادان از دانشگاهها گفته بود: «دانشگاه قواعد خاص خود را دارد و دانشگاه براساس آن قواعد اداره ميشود. طبيعي است كه يك عضو هيات علمي علاوه بر نظم و انضباط علمي، بايد نظم آموزشي و پژوهشي، اداري و فرهنگي را هم رعايت كند. دانشگاهها در جذب هيات علمي مستقل بوده و تصميمات خود را براي جذب هيات علمي اتخاذ ميكنند. اگر عضو هيات علمي احساس ميكند نسبت به او ظلم شده است، از طريق قانون ميتواند عمل كند و تقاضاي تجديدنظر كند تا پيگيري شود و سعي ميشود در اين مساله هم به منافع فردي و هم منافع ملي توجه شود. هيچ موقع دانشگاه عذر سرمايههاي ارزشمند خود را به ناحق و غيرقانوني نميخواهد. همه توفيقات امروز كشور نتيجه تلاشهاي دانشگاهيان است. نوع نگاه ما به اساتيد دانشگاه اين است كه آنها سرمايه نمادين كشور بوده و علاقهمند نيستيم به اساتيد ما ظلم و بياحترامي شود.»