سيل مرگبار در ليبي، ويرانگری طبيعت و هشداري براي ما
چهارم) بارش‌هاي شديد و سيل‌آسا يكي از مهم‌ترين پيامدهاي تغييرات اقليمي و گرم شدن آب‌وهواي جهاني است. طبق گزارش‌هاي هيات بين‌دولتي تغييرات اقليمي سازمان ملل (IPCC)، تغييرات اقليمي در چند دهه اخير باعث تغييراتي در رژيم بارش، ميزان رواناب، سرعت باد، تابش خورشيدي رسيده به سطح زمين و دماي هوا در سطح جهان شده كه به افزايش مقدار و فراواني حوادث شديد اقليمي مانند سيل منجر مي‌شود. به گفته محققان با افزايش هر درجه سانتي‌گراد دماي هوا، ميزان بارندگي شديد حدود ۷ درصد افزايش يافته و ميزان بارش ساعتي نيز دو برابر مي‌شود كه نشان‌دهنده افزايش خطر طغيان سيل ناشي از تغييرات آب‌وهوايي است.
پنجم) سيل ليبي زنگ خطري براي ايران و تمام كشورهاي دنياست. نتايج تحقيقات محققان كشورمان نشان مي‌دهد كه احتمال وقوع سيل‌هاي مرگبار در ايران به دليل تغيير اقليم و گرمايش جهاني تا ۲۰۵۰ افزايش خواهد يافت و بايد مقام‌‌هاي شهري و دولتي از همين امروز به فكر برنامه‌ريزي براي سيل‌هاي قريب‌الوقوع باشند تا آسيب‌پذيري در برابر آن را كاهش دهند. بايد از اين هشدارها به عنوان يك فرصت براي «تهيه برنامه جامع و برنامه‌ريزي بلندمدت براي مديريت ريسك و بحران»، «توسعه زيرساخت‌هاي مقاوم و نوسازي سازه‌هاي عمراني»، «تقويت تدابير ايمني»، «نصب سيستم هشداردهنده مجهز»، «اجراي طرح‌هاي آبخيزداري»، «لايروبي رودخانه‌ها»، «اطلاع‌رساني و آموزش مردم» استفاده كنيم تا در مواجهه با اين سوانح به بهترين شكل تاب‌آوري نشان دهيم.
ششم) آمار جانباختگان و تلفات سيل‌هاي اخير به وضوح نشان دادند كه انسان در مقابل مخاطرات اقليمي و خشم طبيعت، ناتوان است. سيل مرگبار در ليبي يك‌بار ديگر به ما يادآوري كرد كه براي مديريت سيل بايد به طبيعت بازگرديم، به مسووليت‌هاي‌مان نسبت به زمين و محيط‌زيست پايبند باشيم، اكوسيستم‌ها را مديريت و حفظ كنيم تا از خدمات آنها براي كنترل و كاهش خطرات سيل بهره‌برداري كنيم. ما نيازمند حفظ و مراقبت از محيط‌زيست، سازگاري با تغييرات اقليمي، پايداري و همكاري جهاني هستيم تا بتوانيم از خشم طبيعت در امان باشيم.