مدل فدراسيون خيلي خوب است كه آن را تكثير ميكند؟
سايه ابهام را از سر فوتبال برداريد!
امروز قرار است انتخابات هيات فوتبال استان تهران برگزار شود اما حاشيهها و ابهامات آن هنوز برطرف نشده است. به گزارش روزنامه اعتماد، روز يكشنبه فايل صوتي از گفتوگوي دو نفر در مورد انتخابات هيات فوتبال استان تهران و جمع كردن راي به شيوههاي غيراخلاقي منتشر شد و انتظار ميرفت اركان فدراسيون فوتبال و كميته اخلاق و حتي نهادهاي نظارتي بالاتر در اين مورد ورود كرده و مساله را شفاف كنند، اما اين اتفاق رخ نداد. همينطور به شكايت برخي نامزدهاي رد صلاحيت شده نيز رسيدگي نشده است. از جمله شكايت اكبر محمدي مديرعامل سابق پيكان كه به خاطر رد صلاحيت غيرقانونياش به مهدي تاج نامه زد.
آيا مقامات فدراسيون، چه اجرايي و چه قضايي اخبار مربوط به اين اتفاقات را نشنيدهاند؟ آيا رييس فدراسيون نامه شكايتي نامزدهاي رد صلاحيت شده را رويت نكرده؟ آيا گزارشهايي كه از ديروز در همين روزنامه و ساير رسانهها پيرامون آن فايل صوتي جنجالي منتشر شد، نخواندهاند؟ پس چطور اينچنين بيتفاوت از كنار اتفاقات عبور ميكنند؟
اصلا بايد پرسيد مگر رييس قبلي هيات فوتبال استان تهران بعد از 16 سال نشستن روي صندلي رياست هيات فوتبال پايتخت به دليل همين حواشي و تخلفات كنار نرفت؟ اگر قرار است دوباره همان دست فرمان در اداره فوتبال تهران در پيش گرفته شود اصلا چه نيازي به تغيير و برگزاري انتخابات مجدد بود؟
آيا رواست كه امروز هر فردي كه از صندوق راي انتخابات هيات فوتبال استان تهران خارج ميشود تا چند سال زير سايه ابهامات به كار خودش ادامه دهد؟ در اين صورت تكليف اعتماد افكار عمومي چه ميشود؟ همين كه رييس فعلي فدراسيون فوتبال با كلي پرونده باز و ابهام و سوال به رياست خود ادامه ميدهد و باعث شده فاصله عميقي ميان مردم و تيمهاي ملي به وجود بيايد كافي نيست؟ آيا حتما بايد يك الگوي غلط در تمام اركان فوتبال تكثير شود؟
اينكه فدراسيون و اركان قضايي آن در لحظات بحراني سكوت پيشه ميكنند يا از دسترس خارج ميشوند واقعا تعجبآور است. چند روز پيش نوشتيم كه مهدي تاج در مورد حذف مفتضحانه تيم ملي سكوت پيشه كرده و حالا بايد بنويسيم اين سكوت ادامه دارد. همينطور در مورد آتش حاشيههاي بيپايان و وحشتناك ليگ كه تازه با اتفاق داوري در بازي پرسپوليس-گلگهر زبانه كشيده است. به اينها اضافه كنيد وضعيت انتخابات هيات فوتبال استان تهران و ابهامات آن را. كاش يك نفر به اين اساتيد بگويد مشكلات با گذشت زمان حل يا فراموش نميشوند! تنها تلنبار ميشوند و در يك جا به شكل بزرگتري بروز پيدا ميكنند. آن روز ميخواهيد چه كار كنيد؟