كسي نبود به حسن بگويد خطرناك است؟
مدال المپيك به بهاي 900 ميليون تومان!
روزبه دلاور
به گزارش «اعتماد»، حسن يزداني ستاره كشتي آزاد ايران و جهان و دارنده ۹ مدال مسابقات جهاني و المپيك روز جمعه در بيمارستان بهمن تهران با حمايت فدراسيون پزشكي ورزشي تحت عمل جراحي موفقيت‌آميز قرار گرفت. آسيبديدگي كه قبل از رقابت‌هاي جهاني صربستان و بازي‌هاي آسيايي هانگژو گريبانگير اين ستاره كشتي شده بود دليل اين جراحي عنوان شد. درنهايت با تصميم تيم متخصص پزشكي يزداني ۱۰ ماه مانده به شروع المپيك پاريس كتف راست خود را جراحي كرد!
حسن پس از عملي كه با موفقيت همراه بود گفته آسيبديدگي قبلي از ناحيه كتف داشتم كه دو يا سه ماه مانده به مسابقات جهاني براي من اتفاق افتاد و بعد از مسابقات جهاني تصميم گرفتيم كتفم را عمل كنم.
با اين حال از روز گذشته يك سوال بين اهالي كشتي شكل گرفته: چرا اين اتفاق در همان زمان رخ نداد تا قهرمان ما زودتر عملش را انجام دهد؟ چرا او فشار حضور در بازي‌هاي آسيايي را تنها يكي، دو هفته پس از رقابت جهاني تحمل كرد؟ كه چه بشود؟! البته كه قهرماني در بازي‌هاي آسيايي با دوبنده تيم ملي افتخار بزرگي براي يك ورزشكار است و مردم را هم خوشحال مي‌كند اما به چه قيمتي؟
سوال اينجاست كه نمي‌شد در وزن يزداني يك كشتي‌گير جوان را به هانگژو فرستاد؟ اصلا مدال طلاي بازي‌هاي آسيايي مهم است يا افزايش شانس براي قهرماني در المپيك؟
كاروان ايران با ۲۸۵ ورزشكار در نوزدهمين دوره بازي‌هاي آسيايي شركت كرد و درنهايت با ۱۳ طلا، ۲۱ نقره و ۲۰ برنز و مجموع ۵۴ مدال در رده هفتم توزيع مدال قرار گرفت و اگر به جاي ۱۳ مدال، يك مدال طلاي يزداني را كسر كنيم با ۱۲ مدال طلا فقط يك رده سقوط مي‌كرديم و در رده هشتم بازي‌ها قرار مي‌گرفتيم و اين در هر صورت بد بود. يعني با كسب رتبه هفتم عملكرد بد كاروان ايران بهتر نشد!
از طرفي با درنظر گرفتن فاصله مدال‌هاي طلا با تيم ششم امكان اينكه در جايگاه ششم قرار بگيريم هم شدني نبود پس تفاوت چنداني بين هفتمي و هشتمي كاروان ايران در هانگژو نبود كه بخواهيم قهرماني المپيكي را با وجود مصدوميت به اين رقابت‌ها ببريم.
شايد مخالفان اين مطلب بگويند حسن يزداني با طلاي اين مسابقات پاداش گرفت اما آيا پرافتخارترين كشتي‌گير تاريخ ما معطل ۹۰۰ ميليون تومان پاداش اين مسابقات بود؟ اگر اين باشد كه البته بعيد هم نيست بايد بگوييم واي به حال ورزش ايران كه قهرمان ملي ايران به بهاي 900 ميليون آينده ورزشي‌اش را دچار خطر مي‌كند.
با درنظر گرفتن اينكه فقط ۱۰ ماه به شروع بازي‌هاي المپيك باقي مانده و با توجه به اينكه يزداني فقط ۴ ماه براي رسيدن به اين بازي‌ها زمان دارد به جز اظهار اميدواري و انرژي مثبت دادن كاري از دست ما برنمي‌آيد، آن‌هم وقتي مي‌دانيم تنها رقيب مهم حسن يزداني، ديويد تيلور است كه در حالت عادي هم شكست دادنش كار بسيار سختي است.
اما چه خوب بود كه براي حضور در مسابقات اولويت‌بندي را مدنظر قرار مي‌داديم. ارزش كسب مدال در بازي‌هاي المپيك با بازي‌هاي آسيايي به هيچ عنوان قابل مقايسه نيست. در بسياري از كشورهاي پيشرفته حضور در مسابقات قاره‌اي را مقدمه‌اي براي شركت پرقدرت در رقابت‌هاي جهاني مي‌دانند و زير بار ريسك كردن با سلامتي قهرمانان خود نمي‌روند. از طرفي كاروان ورزشي ايران معمولا در بازي‌هاي آسيايي بيش از اندازه به رشته‌هاي مدال‌آوري مثل كشتي و وزنه‌برداري و چند رشته خاص ديگر اميد بسته است. با نگاهي به نوزده دوره از اين مسابقات هم به اين مهم پي مي‌بريم كه اگر كشتي در اين مسابقات حضور نداشته باشد، ممكن بود ورزش ما بين ده، پانزده كشور اول بازي‌ها هم قرار نگيرد! در هر صورت همان‌طور كه اول اين مطلب نوشتيم يك رده بالا و پايين در اين مسابقات تاثير چنداني در نگاه افكار عمومي و ورزش‌دوستان به ورزش‌مان نداشت و مي‌شد اولويت را سلامت ورزشكار قرار داد.