نگاهي به تيم ملي نوجوانان در جام جهاني بعد از فروكش كردن فضاي احساسي
حسين عبدي سرمربي پرسپوليس؟ هنوز خيلي زود است!
علي ولياللهي
تيم ملي نوجوانان ايران با شكست مقابل مراكش در ضربات پنالتي از يكهشتم نهايي جام جهاني حذف شد. اين تيم در طول دو هفته تحسينهاي فراواني به سمت خود جلب كرد، اما حالا كه مسابقات براي يوزهاي جوان تمام شده با تاكيد بر اينكه نوجوانان ايران لايق بهترينها هستند، ميتوان در مورد اتفاقات
رخ داده با ديد انتقادي هم مسائلي را مطرح كرد.
بزرگنمايي ممنوع!
تيم ملي ايران با كامبك تاريخي برابر برزيل در بازي نخست قلب مردم را لمس كرد. از آن لحظه به بعد اخبار تيم براي علاقهمندان به فوتبال مهم شد و خيليها نتايج تيم را در ادامه مسابقات دنبال كردند. فضاي احساسي اطراف تيم آنقدر بالا رفت كه باخت دقيقه آخري مقابل انگليس هم كسي را ناراحت نكرد و حتي صعود به عنوان تيم سوم هم دستاورد قلمداد شد كه واقعا هم هست. در كنار اينها موج تحسين حسين عبدي هم به شكل فزايندهاي رشد داشت. شرايط جوري شد كه حسين عبدي، سرمربي تيم ملي از قهرماني در جام جهاني گفت! با وجود اينها نبايد فراموش كرد در دوره قبلي جام جهاني ايران با سرمربيگري عباس چمنيان تا يكچهارم جام جهاني بالا رفته بود. آن تيم چهارتا به آلمان زده بود و با صدرنشيني در يكهشتم مكزيك را شكست داده بود. اما نه چمنيان و نه آن تيم اندازه تيم فعلي مورد ستايش قرار نگرفت و حتي برخي در دوره حاضر فراموش كردند كه ما در دوره قبل نتايج بهتري هم گرفته بوديم و از كلماتي نظير تاريخي، تاريخسازي، نخستين صعود و... استفاده كردند. گذشته از اين شكست دو بر يك انگلستان در دور يكهشتم جام جهاني مقابل ازبكستان ديگر نماينده آسيا شكست خورد و حذف شد. همان تيمي كه چند بازيكن ليگ برتري دارد و ما از باخت دقيقه آخري مقابل آنها حماسه ساختيم. تيم ملي نوجوانان ايران در جام جهاني خوب كار كرد، اما جز نيمه دوم مقابل برزيل هرگز فوقالعاده نبوديم. پس بايد به اندازه خوب بودن مورد تمجيد قرار بگيرد و مهمتر از آن نبايد فضاي احساسي باعث شود ضعفهاي تيم فراموش شود.
موفقيت در سطح پايه تضمين موفقيت در بزرگسالان نيست!
در چند روز گذشته دوگانه ارتقاي حسين عبدي، سرمربي تيم ملي ايران به تيمهاي رده سني بزرگسالان يا ماندن در ردههاي پايه مطرح شده است. حتي گفته شده حسين عبدي به عنوان پيشكسوت پرسپوليس و به عنوان فردي كه بالاترين مدرك مربيگري را دارد به واسطه عملكرد خوب در تيم ملي نوجوانان مورد توجه برخي تيمها هم قرار گرفته است. حالا اين سوال واقعا مطرح است كه حسين عبدي در نوجوانان بماند يا با همين تيم به رده جوانان برود يا در يك كتگوري ديگر شروع به كار كند. نگاهي به مربيان موفق ردههاي سني در فوتبال ايران و جهان نشان ميدهد كه كار كردن در اين حوزه يك تخصص جداگانه است و موفقيت در ردههاي سني الزاما به معناي موفقيت در تيمهاي بزرگسالان نيست. بهترين شاهد مثالش هم تيم ملي نيجريه و سرمربيهاي اين تيم است كه 5 بار قهرمان زير 17 سال جهان شدند. اما نه خود تيم و نه آن سرمربيهايي كه نيجريه را قهرمان كردند يا به بزرگسالان نيامدند يا اگر آمدند هم موفقيتي به دست نياوردند. به عنوان مثال امانوئل آمونيكه، سرمربي نيجريه در سال 2015 كه قهرمان جهان شد بعدها در باشگاه خارتوم يا تيم ملي تانزانيا به موفقيتي نرسيد. البته از آن تيم ويكتور اوسيمن كه در فينال هم گلزني كرده بود، امروز به عنوان يكي از بهترين مهاجمان فوتبال جهان شناخته ميشود. به هر حال اين يك انتخاب سخت براي حسين عبدي است كه از جزيره امن خود كه كار كردن در تيمهاي پايه است، دل بكند و برود سراغ تيمهاي بزرگسال و ليگ برتري يا در همين پوزيشن بماند.
عبدي سرمربي پرسپوليس؟ هنوز خيلي زود است!
آنچه در اين ميان كمي عجيب به نظر ميرسد، بلندپروازيهايي است كه برخي رسانهها براي حسين عبدي انجام ميدهند. كنار هم قرار دادن جايگاه سرمربي پرسپوليس و حسين عبدي از آن اغراقهايي است كه به نظر فقط با هدف قبلي انجام ميشود و البته بسيار ترسناك است. شكي در اين نيست كه واقعا احتمال دارد عبدي در پرسپوليس موفق شود، چون بالاخره فوتبال هست و غيرقابل پيشبيني، اما شواهد و قرائن نشان ميدهد هنوز تا آن نقطه كه بشود سرمربي تيم ملي نوجوانان را به واسطه يك برد برابر برزيل به عنوان سرمربي يكي از دو تيم پرطرفدار پايتخت معرفي كرد، فاصله زيادي مانده. بخشي از اين همنشيني علاوه بر پيروزي برابر برزيل به واسطه سالها حضور عبدي در پرسپوليس به عنوان بازيكن و مربي و حتي عضو هياتمديره بوده و بخش ديگر آن به خاطر نيمكت لرزان سرخها در هفتههاي اخير. اما هيچ كدام از اين ادله شرط كافي براي موفقيت نيست. حتي ميتوان گفت اين تزي است كه در نهايت به يك بازي دو سر باخت منجر خواهد شد. به احتمال بسيار زياد نشستن حسين عبدي روي نيمكت پرسپوليس در مقطع كنوني هم خودش را متضرر ميكند و هم پرسپوليس را. علاوه بر اين تيم ملي نوجوانان يا جوانان هم از داشتن يك سرمربي خوب محروم ميشوند. شايد بهتر باشد به آنهايي كه عجولانه با جو دادن ميخواهند با بزرگنمايي همه چيز را در فضايي غبارآلود فرو ببرند تا احتمالا منافع خودشان را به دست آورند، گفت كمي آرام باشيد! هنوز اتفاقي نيفتاده است! هنوز امتحانهاي زيادي براي بازيكنان و كادر فني تيم ملي نوجوانان باقي مانده كه بايد پس بدهند. اين تيم و كادر فني اگر مورد حمايت قرار بگيرند و يك روند منطقي را طي كنند حتما در آينده دستاوردهاي بزرگتري خواهند داشت، اما اگر بخواهند پلهها را دو تا يكي كنند حتما زمين خواهند خورد و آن وقت فوتبال ملي ما ضرر خواهد كرد.