روزبه دلاور
به گزارش «اعتماد» طي يكي دو روز گذشته ماجراي حواله خودرويي كه بعد از صعود ايران به جام جهاني ۱۹۹۸ به بازيكنان تيم ملي از سوي رييس‌جمهور وقت اهدا شد، سر و صداي زيادي به پا كرده است. اولين‌بار علي دايي بود كه در اين باره اظهارنظر كرد و گفت پاداشي بابت صعود به جام جهاني نگرفتيم. داريوش مصطفوي رييس اسبق فدراسيون فوتبال كه تيم ملي را به جام جهاني برده بود اظهارنظر دايي را تكذيب كرد و گفت بازيكنان حواله خودرو گرفتند. اما پس از آن افشين پيرواني با كمي تغيير مهر تاييدي بر صحبت‌هاي كاپيتان اسبق تيم ملي زد ولي باز در ادامه عباس ترابيان كه سال‌ها در فدراسيون سمت‌هاي مختلفي را تجربه كرده و قبل از جام جهاني ۱۹۹۸ فرانسه رياست كميته روابط بين‌الملل فدراسيون را برعهده داشت و در جريان جزييات حواله‌هاي اهدايي به بازيكنان تيم ملي قرار داشت در مصاحبه‌اي با يكي از خبرگزاري‌ها گفت: «در آن دوره كه آقاي خاتمي رييس‌جمهور بود و بعد از صعود به جام جهاني ۹۸ به مقر رياست‌جمهوري دعوت شديم و در آن جلسه رييس‌جمهور يك حواله خودرو به بازيكنان تيم ملي اهدا كردند، همه بازيكنان وقت تيم ملي نيز اين حواله را دريافت كردند. يادم نيست حواله چه خودرويي بود؛ درست در ذهنم نيست، اما فكر مي‌كنم پژو بود. هرچه بود به قيمت روز آن زمان يك خودروي خوب دادند. البته حواله خودروي توليد داخل بود. در اصل حواله نبود، برگه‌اي بود كه به كارخانه برويد و خودرو را تحويل بگيريد.» براي بررسي بيشتر و پيگيري‌هاي دقيق‌تر با سيدمصطفي هاشمي طبا رييس وقت سازمان تربيت‌بدني تماس گرفتيم. هاشمي طبا در گفت‌وگو با «اعتماد» به ابهامات در اين زمينه و مسائل روز پاسخ داد كه در ادامه مي‌خوانيد.
زماني كه تيم ملي به جام جهاني ۹۸ صعود كرد شما با رييس‌جمهور وقت جلسه گذاشتيد تا درباره پاداش ملي‌پوشان صحبت كنيد؟
ما با بچه‌ها رفتيم پيش آقاي خاتمي اما يادم نيست با ايشان راجع به پاداش صحبتي كرده باشيم. ما به اتفاق فدراسيون قرارهايي داشتيم كه به همان عمل مي‌كرديم و چيز خاصي يادم نمي‌آيد گرفته باشيم شايد آقاي فائقي بيشتر يادش بيايد.
عباس ترابيان در مصاحبه‌اي گفته در ملاقات با آقاي خاتمي حواله خودرو براي ملي پوشان گرفتيد؟
يادم نيست اما يك بار آقاي جديدي در آنجا گفت يك قبض براي ما تهيه كنيد براي آخرت‌مان! اين را يادم مي‌آيد. در مورد آن مساله اگر آقاي ترابيان گفته شايد ذهنش ياري كرده و گفته. زمان خيلي وقت پيش است و الان يادم نمي‌آيد.
بله ماجرا براي خيلي سال پيش است و بحثي بود كه علي دايي مطرح كرد و خواستيم به آن بپردازيم.
بچه‌هاي ما اصلا آن زمان پولي نبودند و همه روي وظيفه و عشق به مملكت كار مي‌كردند. يادم مي‌آيد بعد از اينكه بچه‌ها از ملبورن به دوبي آمدند خودم رفتم به آنجا به استقبال‌شان و در آنجا به آنها پاداش نقدي دادم اما يادم نيست چقدر بود! چيز ديگري شايد بوده باشد كه حضور ذهن ندارم.
در هر صورت اين نبش قبر كردن سوژه‌اي شده براي اهالي فوتبال كه آيا پاداش حواله خودرو بوده يا نه.
پاداش بردن براي بچه‌ها در دوبي را يادم هست اما حواله يادم نيست. نفي هم نمي‌كنم شايد آقاي فائقي بهتر بتواند جواب شما را بدهند.
بنده خودم چند سال قبل با خدابيامرز مهرداد ميناوند صحبت مي‌كردم كه گفت پس از صعود قطعه زميني در كلاردشت به عنوان پاداش گرفتيم. از طرف تربيت‌بدني بود؟
نمي‌دانم! شايد فدراسيون داده اما ما هميشه جايزه‌ها را آخر سال مي‌داديم. در آخر سال مراسمي مي‌گرفتيم و يك بار جايزه اصلي مي‌داديم اما پاي سكو يا در استقبال يك مبلغ نقدي پرداخت مي‌كرديم. حواله ماشين يا زمين را يادم نمي‌آيد.
درباره پاداش‌هايي كه الان به فوتباليست‌ها مي‌دهند، مثل حواله خودرو چه نظري داريد؟
ما غير از پاداش‌هاي مختصري كه پاي سكو مي‌داديم يا مثلا هر كشتي كه يك كشتي گير مي‌برد 100 يا 200 دلار پاداش مي‌داديم اما جايزه اصلي كه براي همه يكسان بود در آخر سال و با حضور رييس‌جمهور مي‌پرداختيم. ما متفرقه جايزه نمي‌داديم يعني تا آنجا كه من مسوول بودم به ياد ندارم به كسي جايزه متفرقه بدهم.
بحث ما اين است اگر حواله هم در آن زمان داده شده مثل حواله ماشين‌هاي امروز نيست كه سود چند صد ميلياردي براي بعضي از بازيكنان داشته باشد. اين طور نيست؟
شايد حواله ماشين‌هاي داخلي بوده اما نه اين جور. اين يك تبعيض است. مثلا يك كشتي‌گير قهرمان جهان شده و بعد يك تيم يك مسابقه برده يا مساوي كرده اين جوايز را در نظر بگيرند روش خوبي نيست يعني تبعيض بين فدراسيون كه نبايد باشد. نه من موافق اين جوايز نيستم.
چطور مي‌شود يك كشتي‌گير سلامتش را براي پاداش 900 ميليوني به خطر بيندازد؟
خب نمي‌رفت هم بايد عمل مي‌كرد اما مسائل زندگي آدم‌هاست ديگر. آنقدر اين مسائل بولد مي‌شود كه شرايط دگرگون مي‌شود. حالا ممكن است شرايطي براي يك نفر پيش بيايد و يك كمك ويژه‌اي انجام شود اما اينكه مثلا يك تيم به جام جهاني برود و پاداش دلاري‌اش را گرفته و بعد حذف شوند بيايند پاداش بگيرند و در آن سمت ورزشكاري پاداش كمتر بگيرد درست نيست. بايد براي آدم‌ها تناسب رعايت شود. بعضي وقت‌ها فدراسيون‌هايي از اين كارها مي‌كنند مثلا وزارت ورزش يا سازمان تربيت‌بدني خودشان يك كارهايي براي ورزشكاران خودشان مي‌كنند يا يك امتيازاتي از جاهاي مختلف مي‌گرفتند يا مثلا آقاي مهندس عليمرادي بود كه از عشاق كشتي بود و در خارج از ايران زندگي مي‌كند و در زمان مسابقات جهاني يا المپيك مي‌رفت به بچه‌ها پاداش يا هديه مي‌داد كه اين يك بحث ديگر است. اما مسوولان كشور در اين كار بايد عدالت و تناسب را رعايت كنند.
به نظر شما مثلا اگر فردي در خارج از كشور به يك باشگاه مثلا فوتبال ما كمك كند ايرادي ندارد، اما همين امسال از باشگاه پرسپوليس به دليل كمك گرفتن از يك هوادار ايراد گرفتند؟
اينها حرف بي‌خودي است. يك هواداري دلش خواسته يك كمكي به باشگاه مورد علاقه‌اش كند ربطي به مسوولان دولتي و مسوولان ورزشي ما ندارد و نمي‌شود جلوي آدمهاي علاقه‌مند را گرفت. آن فرد دلش مي‌خواهد هديه به بچه‌هاي تيم مورد علاقه‌اش بدهد كما اينكه مي‌تواند به آدمهاي ديگري كه دوست دارد هم هديه بدهد؛ خب مشكل چيست؟ اينها حرف‌هاي بي‌خودي است كه مي‌زنند.
در بين صحبت‌هاي خود گفتيد آن زمان فوتباليست‌ها براي مردم بازي مي‌كردند و نه براي پول. فكر مي‌كنيد چرا آن نسل نسبت به نسل فعلي محبوب‌تر است؟
در فوتبال حركات نادرستي انجام گرفته در اين مدت. پول‌هاي بي‌خودي هزينه شده است. شما الان ببينيد مثلا همين باشگاه پرسپوليس بازيكني آورده كه من خودم در زمان بازي تعقيبش مي‌كنم اصلا توپ به پايش نمي‌خورد. علي دايي در پيشاني تيم ملي بود اما در يك نيمه شايد 50 بار لمس توپ داشت. اين نيست كه بگويند به آن بازيكن پاس نمي‌دهند كه گل بزند، اصلا لمس توپ ندارد! پاس هم بدهند او نمي‌تواند گل بزند! بعد چنين بازيكني را مي‌آورند كلي هزينه‌اش را مي‌دهند خب مردم هم ناراحت مي‌شوند. يا آن مربي، ويلموتس را مي‌آورند با آن همه فضاحت هزينه مي‌دهند. خب مردم اين چيزها را مي‌بينند و دلزده مي‌شوند و فكر مي‌كنند كاسه‌اي زير نيم‌كاسه است! بازيكنان را هم مي‌بينند اگر به عدالت رفتار شود همه دوستدار مملكت‌شان هستند. ببينيد بعضي از چيزها ذاتي است و اين نيست كه بخواهد تلقينش كرد و اگر كسي دلزده شود ديگر نمي‌شود كاري كرد. نبايد اين دلزدگي را ايجاد كنند. بايد ورزشكاران احساس كنند عدالت وجود دارد و پول مملكت توي جيب يك عده خاص نمي‌رود. خب اينها همه شرط است. وقتي اين اتفاقات رخ مي‌دهد مردم دلزده مي‌شوند و بازيكنان هم همين‌طور انگيزه‌شان را از دست مي‌دهند. بعضي از مربيان هم حاضر نيستند بازيكن كم انگيزه را كنار بگذارند. اينها كارهايي است كه بايد انجام شود اما به نظرم انجام نمي‌شود.
خواست رهبر انقلاب هم برخورد با باند بازي در ورزش است.
از ابتدا فضا نبايد خراب شود. اما وقتي خراب شد آن وقت است كه گفتند: سرچشمه شايد گرفتن به بيل، چو پر شد نشايد گذشتن به پيل. بايد حواس جمع باشد. اتفاقا توجه به مسائل كوچك خيلي مهم است چون مسائل كوچك يواش يواش مسائل بزرگ را از خودش بيرون مي‌دهد. متاسفانه توجه نمي‌شود كه اينطور مي‌شود.