جزاير سه‌گانه و امنيت ملي ايران
جزاير تنب بزرگ و كوچك در كنار هم و تقريبا چسبيده به يكديگر و نزديك به هم هستند و پل‌سازي ميان آنها كار سختي نيست. حتي اين سه جزيره را مي‌توان با پل‌سازي به نزديك‌ترين ساحل ايران در خليج فارس متصل كرد. تبديل اين جزاير به يك قطب مهم مسكوني، تفريحي و گردشگري، الزاما به بودجه دولتي هم نياز ندارد و با سرمايه‌گذاري خصوصي هم پيش مي‌رود.
به هر حال مساله مالكيت و حاكميت سه جزيره ايراني براي جمهوري اسلامي ايران بسيار مهم و حياتي است. حتي طرح اين ادعاي امارات و پشتيباني از آن از سوي كشورهايي مانند چين و روسيه بايد ما را آشفته و عصباني كند. دستگاه ديپلماسي ما نبايد از كنار اين مساله به سادگي عبور كرده و تصور كند پاسخ دادن به اين ادعاها و احضار سفراي اين كشورها كافي است. در هر صورت نبايد دستگاه سياست خارجي ايران ماجراي ادعاي غلط امارات را تمام شده بداند.
من پيش از اين بارها نوشته و گفته بودم كه ايران بايد هرگاه متوجه سفر يكي از روساي دولت ساير كشورها به امارات مي‌شود به آنها درباره احتمال همراهي با ادعاي امارات درباره جزاير سه‌گانه هشدار بدهد. بايد در داخل كشور افكار عمومي را بسيج كرد تا اين سه جزيره و ساحل شمالي آنها كه در سمت ايران قرار دارد به سه قطب بزرگ تجاري و گردشگري و ورزش‌هاي دريايي تبديل شود.
در بحث جزاير، مساله امنيت ملي ما مطرح است و از اين حيث اين جزاير ارزش بسيار حياتي براي ما دارند و خدا روزي را نياورد كه پاي يكي از اين كشورها به اين جزاير باز شود. اگر چنين مساله‌اي رخ بدهد قدرتي كه الان در خليج فارس داريم به ناگهان افول خواهد كرد.
در هر صورت بايد از سوي حاكميت يك مدير پروژه با انگيزه در سطح ملي و با اختيارات كامل انتخاب شود تا اين جزاير را به محلي پر جاذبه براي سرمايه‌گذاري و رفت و آمد ايرانيان تبديل كند.
به نظر من سپاه پاسداران انقلاب اسلامي، وزارت امور خارجه، وزارت راه و شهرسازي و وزارت گردشگري و پيش از همه رييس‌جمهور بايد پيگير اجراي اين طرح باشند تا ايرانيان به جاي رفتن به دوبي براي گردش و تفريح به اين جزاير سفر كنند.