كوروش برارپور|صعود فني زمستانه (يكروزه) به قله پسندِكوه از يال ميچكار در گذر از تيغه‌هاي گُرده‌اي كندِل‌ِكوم - تِجك - پيازِكوم و ميامي صورت گرفت. در اين برنامه، «يال ميچكار» (يال روبه‌روي كمپ كوهنوردي ونداربن) به عنوان مسير صعود زمستانه يكروزه به قله ۴۰۰۰متري پسندكوه در منطقه علم‌كوه برگزيده شد كه متاسفانه برخي كوهنوردان بي‌مسووليت آن را با نام جعلي «يال درختي» به جامعه كوهنوردي ايران معرفي كرده‌اند! فرود ريسكي اين برنامه نيز از مسير «دره نفت‌چاك» صورت گرفته كه ماهيت ريسك‌هاي آن با ريسك‌هاي فني مسير صعود به كلي متفاوت است. از آغاز مسير صعود (كمپ ونداربن - ۲۲۰۰متر) تا ارتفاع ۳۰۵۰متر (قله فرعي و كله‌قندي كنِدِلِ‌كوم) پيمايش، معمولي بوده است ولي از ارتفاع ياد شده تا قله پسندكوه (۴۰۰۰متر) و در گذر از تيغه‌هاي گُرده‌اي تِجك، پيازِكوم و ميامي؛ صعود، فني و به صورت فري‌سولو (آزاد-انفرادي) بوده است. يعني دو همنورد نه در شكل هم‌طناب و نه سرطناب زير حمايت يكديگر نبوده‌اند. حجم باورنكردني برف در چهار سوي مسير صعود شامل دره كل‌بزان، پايين‌دره، دره لِشتِركاك و دره نفت‌چاك و تخليه نشدن آنها در شكل بهمن ما را بر آن داشت تا از ميان آن چهار دره، مسير نفت‌چاك را براي فرود برگزينيم، زيرا دامنه‌هاي زير تيغه‌هاي ميامي و پيازكوم به پايين از حجم برف بسيار كمتري برخوردار بود.
جزييات برنامه:
۱. زمان اجرا: جمعه - ۴ اسفند ۱۴۰۲
۲. مبدا حركت: كمپ كوهنوردي ونداربن كلاردشت (۲۲۰۰متر)
۳. نوع صعود: فني
۴. سبك صعود: آلپاين (سبكبار)
۵. مسير صعود: يال ميچكار
توضيح: ماهيت مسير زمستانه صعود به پسندكوه (از يال ميچكار)؛ از مسير تابستانه آن به كلي متفاوت است. يعني از ارتفاع ۳۰۵۰متر به بعد به دليل خطر ريزش بهمن به هيچ‌وجه نمي‌شود وارد مسير تابستانه شد و حتما بايد مسير فني (گرده تيغه‌اي) را برگزيد.
۶. كل مسافت پيموده شده: ۱۴كيلومتر
۷. مدت زمان صعود: ۷/۵ساعت (حركت از مبدا: ۰۵: ۰۰بامداد، زمان رسيدن به قله: 12:30 ظهر)
۸. مدت زمان توقف روي قله: يك‌ساعت (همراه با استراحت، ريكاوري و ثبت تصاوير)
۹. مسير فرود: دره نفت‌ِچاك
۱۰. مدت زمان فرود: ۴/۵ساعت (حركت از قله: 13:30، زمان رسيدن به كمپ ونداربن: ۱۸: ۰۰)
۱۱. ميانگين ارتفاع صعود شده در يك روز: ۱۹۱۰ متر
۱۲. شرايط جوي: آرام - آفتابي
۱۳. برفكوبي: بسيار سنگين (چه صعود و چه فرود)!
۱۴. ميانگين سرعت وزش باد در كل مسير: حدود ۵ كيلومتر بر ساعت (عمدتا با جهت غربي)
۱5. كمترين دماي قابل لمس روي قله: منهاي ۱۰درجه سانتيگراد
اين صعود با همنوردي: ايمان امين‌نژاد (تصويربردار و مدير فني) و كوروش برارپور (سرپرست) صورت گرفت.
پي‌نوشت يك: تيم‌هاي هيماليانوردي ايران معمولا جهت آماده‌سازي ذهني، فني و فيزيكي خود براي صعودهاي برون‌مرزي‌شان؛ مسير صعود اشاره شده در بالا را در برنامه‌هاي‌شان مي‌گنجانند.
پي‌نوشت دو: داده‌هاي حاصل از پايش زمستانه اين برنامه از وضعيت يخچال‌هاي طبيعي منطقه علم‌كوه جهت بررسي و تحليل از وضعيت پويايي و سرزندگي آن يخچال‌ها (و كلا اكوسيستم منطقه علم‌كوه) در اختيار مركز پژوهشي علم‌كوه‌شناسي بنياد توسعه پايدار ايران قرار داده شد.
پي‌نوشت سه: ايده راهنماي مثبت همنوردان اين برنامه عبارت بود از: «اجازه دهيم تا صعودهامان توانايي‌هاي ما را فرياد بزنند».