ادامه از صفحه اول
سال سيستان و بلوچستان
زيرساخت‌هاي مناطق سيل‌زده تا مرز نابودي رفته‌اند و عمق حادثه را بيشتر نشان مي‌دهند. انتظار مي‌رود دولتي كه مي‌توانست از خسارات يك بلاي قابل پيش‌بيني بكاهد و پيش از سيل مردم را در اقامتگاه‌هاي موقت و مطمئن با امكانات كافي اسكان دهد اكنون با تمام توان به ياري مردم نجيب آن سامان برسد. مهم‌تر و اساسي اينكه بايد براي اين استان و محروميت‌زدايي از آن برنامه‌اي اجرايي و جامع تدوين شود تا براي يك‌بار هم كه شده سطح رفاه اهالي سيستان و بلوچستان كه بهترين مرزبانان كشورند بالا رود و از رنج مداوم بلاياي طبيعي آسيب كمتري ببينند. محروميت‌ها و ظرفيت‌ها و فرصت‌ها و تهديدهاي موجود در اين استان به حدي است كه اگر سالي را به نام سيستان و بلوچستان نامگذاري كنند و اولويت نخست دولت رسيدگي همه‌جانبه به اين استان شود، سزاوار و شايسته است و اندكي از حق سيستانيان و بلوچستانيان ادا شده است. البته در صدر همه مشكلات كشور كه امكان رسيدگي‌ها را كم مي‌كند، تحريم‌ها و كمبود منابع است كه اگر هيچ ضرورت ديگري براي رفع آنها وجود نداشت رفع محروميت‌هاي فاجعه‌بار در استان‌ها و حواشي شهرهاي آن را الزامي فوري و فوتي مي‌بخشد. سيستان و بلوچستان هم‌اكنون نيازمند كمك همه‌جانبه جامعه و دولت است.
هلال‌احمر، بالاتر از زخم‌ها
آنجاست. بقيه بعد از هلال‌احمر اگر به وظايف‌شان برسند، ان‌شاءالله كه ماجورند. اين نهاد يكصد و يك‌سال است كنار مردم است. سياسيون موافق و مخالف به جاي آنكه تعيين تكليف كنند و بي‌انصافي، پاي درس اين بچه‌ها بنشينند. ياد بگيرند كه بي‌دريغ باشند. بي‌كينه. سيلي بخورند و عشق به مردم بورزند. بله سيستان از خان‌گزيده‌ها محروميت طولاني دارد. آن محروميت و بي‌آبي و رنج دست سياسيون را مي‌طلبد. آنچه وظيفه هلال‌احمر است، اين است كه اگر بچه‌اي امشب ترسيد از سيل، شب بعدي در آغوش مادرش باشد در پتوي گرم با آرم هلال‌احمر. الحمدلله به چنين خدمتي. اگر در ذهن‌تان نيامده كه تلفات انساني سيل دشتياري چرا صفر شده است، دليلش خدمات بي‌تبليغات جمعيت هلال‌احمر ايران است. مافياي دارو يا ديگران هم به نحو خود مستقلا راه هلال‌احمر را بروند. فردا باز نگويند زمان سيل بلوچستان ۴۰۰ قايق و لباس غواصي داشت بخش خصوصي. الان رو كنيد. ممنون‌تان هستند بچه‌هاي هلال‌احمر.