معلمان و دغدغه معيشت
احمد مازني
روز دوازدهم ارديبهشت، در ايران روز معلم نام‌گذاري شده و دركنار بزرگداشت مقام علمي و فضائل انساني استاد شهيد مرتضي مطهري، از معلمان تجليل و درباره اهميت نقش آنان سخن‌ها گفته و همايش‌ها برگزار مي‌شود. اما همانند بسياري از مناسبت‌ها، اين همايش‌ها و تجليل و تكريم‌ها، در مقام عمل ره به جايي نمي‌برد و معلمان و دغدغه‌هاي‌شان به فراموشي سپرده مي‌شود. مايه تاسف است كه در كشور ما نيازهاي معيشتي به مهم‌ترين دغدغه صنوف مختلف، از جمله معلمان تبديل شده است، چرا؟ معمولا در پاسخ به اين پرسش در مورد معلمان، جمعيت زياد آنان را دليل حقوق و مزاياي اندك اين قشر زحمت‌كش و اثر‌گذار جامعه مي‌دانند. اما آيا زياد بودن به معني زيادي بودن است؟ همه ما مي‌دانيم كه شخصيت، باور، و رفتار فرزندان ما تحت تاثير مستقيم تعليم و تربيت معلمان است، و سلامت روان، جامعه‌پذيري، اعتماد به نفس، و هويت ملي و ديني فرزندان ما متاثر از آموزش و تربيت معلمان است، در اين صورت اگر معلم آرامش رواني نداشته باشد، و به دليل فقر مادي و مشكلات اقتصادي تمركز لازم روي وظيفه و ماموريت اصلي خويش نداشته باشد، در اين صورت چه انتظاري از خروجي نظام آموزشي مي‌توان داشت؟ به نظر مي‌رسد رسيدگي به نيازهاي معلمان بايد در دستور كار فوري و مستمر دولت قرار بگيرد، و متوليان امر در دولت و مجلس مي‌بايست با اهتمام بيشتري به اين مهم بپردازند و موانع را از سر راه اين عزيزان بردارند و از فرصت حضور معلمان و فرهنگيان و همه صاحب‌نظران كه دغدغه تعليم و تربيت فرزندان اين آب و خاك را دارند براي كمك به حل اين مشكل استفاده كنند، البته از نقش انجمن‌هاي صنفي و سياسي معلمان و فرهنگيان نيز نبايد غافل شد اين تشكل‌ها مي‌توانند به دولت و مجلس در اين زمينه و در ساير حوزه‌ها كمك كنند. البته لازم به ذكر است كه قانون رتبه‌بندي فرهنگيان كه پس از سال‌ها پيگيري در دولت دوازدهم و در نهايت در مجلس يازدهم به تصويب رسيد گام مناسبي در جهت تأمين معيشت معلمان بود اما در كنار ناكافي بودن اين قانون، آيين‌نامه رتبه‌بندي معلمان داراي نقاط ضعف‌هايي است كه مي‌تواند موجب ناكارآمدي اين قانون شود.
شاخص‌هايي كه در اين آيين‌نامه پيش‌بيني شده تاثير مستقيم يا حتي غيرمستقيمي بر ماموريت معلم ندارد و شاخص‌هايي كه مستقل از عملكرد معلم و عدم توجه به مدرسه محوري و سازوكارهاي نامناسب ارزيابي در اين آيين نامه كه منجر به ارزيابي سليقه‌اي مي‌شود و در نتيجه نامطلوب و ناكارآمد خواهد بود.