رييس‌جمهور فرانسه براي خروج از بحران آخرين برگ برنده خود را رو كرد
آرامش قبل از توفان؟
تحليلگران معتقدند پس از اينكه قمار انتخابات زودهنگام امانوئل ماكرون، رييس‌جمهور فرانسه نتيجه معكوس داد و حزب راست افراطي اپوزيسيون اجتماع ملي (RN) در دور اول انتخابات پارلماني روز يكشنبه اكثريت قاطع را از آن خود كرد، به نظر مي‌رسد فرانسه در قلمرويي كاملا ناشناخته گام بر مي‌دارد كه راهش را به درستي نمي‌شناسد. شواهد نشان مي‌دهد كه حزب اجتماع ملي به رهبري مارين لوپن و شاگرد جوانش، جردن باردلا، مهم‌ترين بخش از آراي مجلس ملي فرانسه شامل 577 كرسي را به خود اختصاص دهد. اين حزب، پس از دور اول راي‌گيري با 33 درصد آرا، تقريبا دو برابر سهم 18/9 درصدي كه در آخرين انتخابات پارلماني سال 2022 به دست آورده بود، اكنون مي‌تواند ادعاي پيروزي كند. اما بايد منتظر راي‌گيري دور دوم بماند كه در آن ممكن است نتيجه كمي تغيير كند.
اگر موقعيت اين كشور در نظرسنجي‌ها در دور دوم مهم راي‌گيري در 7 جولاي تغيير نكند، اين انتخابات مي‌تواند اولين نخست‌وزير راست افراطي اين كشور از زمان جنگ جهاني دوم را بر كرسي بنشاند. در همين حال، ائتلاف آنسامبل ميانه‌روي ماكرون با 3/20 درصد فاصله داشت كه ضربه‌اي ويرانگر براي ائتلاف حاكم بود. نتايج ائتلاف ماكرون بدتر از نتيجه 26 درصدي ائتلاف او در انتخابات 2022 است. موفقيت حزب اجتماع ملي احتمالا منجر به كسب اكثريت كرسي‌هاي پارلمان در روز يكشنبه خواهد شد. اما تحليلگران مي‌گويند كه ممكن است به اكثريت مطلقي كه نياز دارد، نرسد. نظرسنجي‌ها پيش‌بيني مي‌كند اين حزب حدود 230 كرسي و نه 289 كرسي لازم براي اكثريت، را خواهد گرفت. پيش‌بيني مي‌شود ائتلاف ماكرون تنها حدود 70 تا 100 كرسي را به دست آورد، در حالي كه ائتلاف چپ، موسوم به جبهه مردمي جديد (NFP) حدود 165 كرسي را به خود اختصاص خواهد داد. رهبران حزب چپ و ميانه‌رو در تلاش هستند تا با مذاكره براي اتحاد راهبردي بين بلوك‌هاي سنتي مخالف، حزب اجتماع ملي را مسدود كنند. اگر آنها شكست بخورند، تحليلگران مي‌گويند كه ماكرون ممكن است مجبور شود با يك نخست‌وزير مخالف در يك اتحاد نادر «همزيستي» (كه در آن رييس‌جمهور و نخست وزير از احزاب سياسي مختلف هستند) داشته باشد. اين امر ممكن است به‌طور قابل‌توجهي قدرت او را كاهش دهد و سياست‌هاي دولتش را در زمينه‌هاي مختلف ازجمله انرژي، اتحاديه اروپا و حمايت فرانسه از اوكراين در برابر روسيه عقيم كند. بلوك‌هاي چپ و ميانه در تلاش هستند تا خود را مجددا احيا كرده و از پيروزي مطلق حزب اجتماع ملي در دور دوم يكشنبه جلوگيري كنند. رهبران ائتلاف، از جمله ماكرون، از راي‌دهندگان خواسته‌اند كه به حزب اجتماع ملي راي ندهند. مهم‌تر از همه، آنها همچنين خواستار اتحاد بين دو بلوك سنتي متضاد براي مبارزه با دشمن مشترك خود شده‌اند؛ تاكتيكي حذف‌كننده به نام «پاكسازي» كه در چندين كشور اتحاديه اروپا براي دور نگه داشتن احزاب افراطي به كار گرفته شده است. دولت ماكرون در بيانيه‌اي گفت: در مواجهه با حزب افراطي اجتماع ملي، زمان يك اتحاد گسترده، بي‌ترديد دموكراتيك و جمهوري‌خواه براي دور دوم فرا رسيده است. نخست‌وزير فرانسه، گابريل آتال نيز در پستي در شبكه ايكس هشدار داد كه جناح راست افراطي در دروازه‌هاي قدرت قرار دارند.
كارشناسان مي‌گويند كه صحبت كردن درباره اين استراتژي ساده‌تر از انجام آن است، زيرا برخي از گروه‌ها در باب همكاري با ائتلاف ماكرون محتاط هستند. ائتلاف احزاب چپ، موسوم به جبهه مردمي جديد (NFP)، به تمايل مكرون براي اتحاد به سرعت واكنش نشان داد. ژان لوك ملانشون، رهبر جبهه مردمي جديد گفت كه هر نامزدي از اين اتحاد را كه در دور اول «در هر شرايطي» مقام سوم را كسب كرده باشد، بايد كنار بكشد. اين بدان معناست كه آراي راي‌دهندگان چپ و ميانه‌رو در 7 جولاي كمتر تقسيم مي‌شود، زيرا تنها نامزدهاي ميانه‌رو در اين موارد در برگه‌هاي راي باقي خواهند ماند، اگرچه مشخص نيست كه آيا راي‌دهندگان اين استراتژي را دنبال كنند يا خير.
با اين حال، احزاب ميانه‌رو چندان مشتاق به نظر نمي‌رسد و نسبت به پيوستن به ائتلاف چپ به رهبري ملانشون كه از نظر برخي چهره‌اي دو قطبي مي‌شود، محتاط است. ژاكوب راس، محقق شوراي روابط خارجي آلمان (DGAP) به نيويورك‌تايمز گفت: برخي مواضع متضاد وجود دارد. حزب ماكرون نيز از همين منطق پيروي كرده است، اما برخي ديگر گفته‌اند كه اين كار را فقط در مناطقي انجام مي‌دهند كه از نامزدهاي چپ ميانه حمايت مي‌كنند، نه در مناطقي كه چپ‌هاي افراطي در آن شركت مي‌كنند. در همين حال، يكي از نامزدهاي ائتلاف آنسامبل، آلبان برانلانت، كه در بخش شمالي سام رقابت مي‌كرد، پيش از اين به درخواست‌ها براي كناره‌گيري نامزدهاي رتبه سوم پاسخ داد. او به يورونيوز گفت: من دشمن سياسي و دشمن جمهوري را با هم خلط نمي‌كنم. او همچنين در شبكه ايكس پستي منتشر و قصد خود را براي كناره‌گيري از رقابت اعلام كرد.
فرانسه نيز مانند بسياري از كشورهاي اروپايي مدتي است كه در چنگال موج فزاينده پوپوليستي قرار گرفته است. نارضايتي گسترده از دولت ماكرون و بحران هزينه‌هاي زندگي، خشم و نارضايتي را در اين كشور دامن زده و بسياري را به آغوش احزاب مانند لوپن سوق داده است كه نويدبخش تغييرات هستند.