رسانه‌هاي جهان به فرصت‌ها و چالش‌هاي جانشين احتمالي بايدن پرداختند
آزمون هريس؟
در اقدامي كم‌سابقه در تاريخ ايالات متحده، جو بايدن، رييس‌جمهور اين كشور اعلام كرده است براي انتخابات مجدد در نوامبر نامزد نخواهد شد و در عوض از كاملا هريس، معاون رييس‌جمهور حمايت مي‌كند. پيش از اين، كاملا هريس با تبديل شدن به اولين معاون زن سياه‌پوست رياست‌جمهوري ايالات متحده تاريخ‌ساز شد. ناظران بر آنند كه نگراني‌هايي در مورد اينكه آيا او مي‌تواند دونالد ترامپ، نامزد جمهوري‌خواه و رييس‌جمهور پيشين اين كشور را شكست بدهد، وجود دارد. در همين راستا رسانه‌هاي امريكايي با استناد به موضع بايدن مدعي شدند كه كاملا هريس امروز فعلا يكه‌تاز كسب نامزدي دموكرات‌ها است، از همين رو امروز اين فرصت را دارد تا تجربه چهار ساله، روابط شخصي‌اش با رهبران جهاني و دركش از امور جهاني كه در دوره سنا و به عنوان فرد دوم بايدن به دست آورده را به نمايش بگذارد. با اين حال او در رقابت با دونالد ترامپ نامزد جمهوري‌خواهان، آسيب‌پذير است. آرون ديويد ميلر، مذاكره‌كننده سابق غرب آسيا براي دولت‌هاي دموكرات و جمهوري‌خواه گفت: «فارغ از چالش‌ها، هريس ممكن است بازيگر پرانرژي‌تري باشد، اما نبايد انتظار يك چيز را داشته باشيد و آن، تغييرات بزرگ فوري در اصل سياست خارجي بايدن است.» به عنوان نمونه، هريس نشان داده كه بسان بايدن كنار ناتو و اوكراين قرار خواهد گرفت. اين در تضاد شديد با وعده ترامپ براي تغيير اساسي روابط ايالات متحده با اين ائتلاف و ترديدهايي است كه او در مورد عرضه تسليحات آتي به كي‌يف مطرح كرده است. هريس كه يك وكيل واجد صلاحيت و دادستان كل سابق كاليفرنيا بود، در نيمه اول دوره رياست‌جمهوري بايدن تلاش كرد تا جايگاه خود را پيدا كند، اما به دست گرفتن پرونده غيرقابل حل مهاجرت، آن هم در بحبوحه عبور بي‌سابقه پناهجويان از مرز ايالات متحده و مكزيك، برايش هزينه‌زا شد. رويترز در گزارشي نوشت، در نيمه دوم رياست‌جمهوري بايدن، هريس كه اولين معاون رييس‌جمهور سياه‌پوست و آسيايي - امريكايي اين كشور به شمار مي‌رود جايگاه خود را در موضوعات مختلف از چين و روسيه گرفته تا غزه ارتقا داد و براي بسياري از رهبران جهان به چهره‌اي تقريبا شناخته شده تبديل شد. در كنفرانس امنيتي مونيخ سال جاري، سخنراني تند و تيزي ايراد كرد و در آن از روسيه به دليل حمله به اوكراين انتقاد كرده و متعهد شد كه ايالات متحده به شرط ماده ۵ ناتو براي دفاع متقابل احترام بگذارد. در مورد چين، هريس مدت‌هاست كه خود را در جريان اصلي دوحزبي واشنگتن، در مورد نياز ايالات متحده براي مقابله با نفوذ چين به ويژه در آسيا قرار داده است. تحليلگران مي‌گويند او احتمالا موضع بايدن در مقابله با پكن را در صورت لزوم حفظ كرده و در عين حال به دنبال زمينه‌هايي براي همكاري باشد. اگر هريس پرچمدار حزب خود شود و بتواند بر برتري ترامپ در نظرسنجي‌هاي پيش از انتخابات غلبه كند، جنگ عليه فلسطين در دستوركار او قرار مي‌گيرد، به‌ويژه اگر جنگ غزه همچنان ادامه داشته باشد. اگر چه هريس به عنوان معاون رييس‌جمهور امريكا عمدتا در حمايت قاطعانه از تل‌آويو پس از عمليات فلسطيني توفان‌الاقصي در هفتم اكتبر سخن گفت، در انتقاد از رويكرد نظامي اسراييلي‌ها در غزه كمي جلوتر از بايدن حركت مي‌كرد. در ماه مارس، هريس صراحتا از تل‌آويو انتقاد كرد و گفت اين رژيم براي كاهش «فاجعه انساني» كاري انجام نمي‌دهد. در اواخر همان ماه، به اسراييل در باب عواقب حمله به رفح هشدار داد. اگر چه رييس ۸۱ ساله هريس، سابقه مراوده طولاني با تعدادي از رهبران اسراييلي را دارد و حتي خود را «صهيونيست» ناميده است، هريس ۵۹ ساله فاقد ارتباط شخصي دروني با تل‌آويو است. با اين حال تحليلگران انتظار ندارند كه تغيير بزرگي در سياست ايالات متحده در قبال اسرایيل رخ بدهد. همچنين مي‌توان پيش‌بيني كرد كه هريس در برابر دشمن سرسخت منطقه‌اي رژيم اسراييل يعني ايران، رويكردي سرسختانه داشته باشد. «جاناتان پانيكوف» معاون افسر اطلاعات ملي پيشين دولت ايالات متحده در امور غرب آسيا، مدعي شد تهديد فزاينده برنامه هسته‌اي ايران مي‌تواند يك چالش بزرگ اوليه براي دولت هريس باشد؛ به‌خصوص اگر تهران تصميم بگيرد رهبر جديد ايالات متحده را محك بزند. پس از يك سري تلاش‌هاي ناكام، بايدن علاقه چنداني به بازگشت به مذاكرات با تهران بر سر از سرگيري توافق هسته‌اي بين‌المللي ۲۰۱۵ كه ترامپ در دوران رياست‌جمهوري خود از آن خارج شد، نشان نداده است. حال هريس، به عنوان رييس‌جمهور احتمالي، بدون نشانه‌هاي جدي مبني بر آمادگي ايران براي دادن امتياز، بعيد به نظر مي‌رسد در اين مسير گامي جدي بردارد. در كنار هريس گزينه‌هاي ديگري نيز براي جايگزيني توسط رسانه‌ها مطرح شده‌اند، ازجمله گاوين نيوسام فرماندار كاليفرنيا، گرچن ويتمر فرماندار ميشيگان، جاش شاپيرو فرماندار پنسيلوانيا، جي بي پريتزكر فرماندار ايلينوي، وس مور فرماندار مريلند، اندي بشير فرماندار كنتاكي، امي كلوبوچار سناتور دموكرات و پيت بوتيجيگ، وزير حمل و نقل.