روزنامه اعتماد بررسی کرد
ماموریت دشوار عراقچی
سید عباس عراقچی گزینه پیشنهادی دولت مسعود پزشکیان با عبور از سد مجلس دوازدهم سکاندار دستگاه دیپلماسی شد. شاید پررنگ‌ترین تجربه عراقچی طی سال‌های کاری‌اش معاونت سیاسی محمدجواد ظریف در دولت یازدهم و دوازدهم است. او در بازه زمانی سال‌های 1392 تا 1400 در دولت حسن روحانی از اعضای اصلی تیم مذاکره‌کننده بود؛ نقشی که با خروج دونالد ترامپ از برجام و تحمیل فشار حداکثری علیه ایران پررنگ‌تر هم شد. او اکنون با این تجارب چندساله وارد میدان شده است. اما آنچه که در این رابطه اهمیت دارد این است که عباس عراقچی در شرایطی سکاندار دستگاه دیپلماسی شده که معادلات منطقه‌ای و جهان در قیاس با دوران معاونش تفاوت چشمگیری پیدا کرده است. در منطقه سطح تنش‌ها به حدی گسترده شده که خطر وقوع رویارویی فراگیر غیرممکن نیست. از طرفی نتایج مذاکرات آتش‌بس نیز در هاله‌ای از ابهام است. در امریکا نیز انتخابات نوامبر درپیش است و رقابت میان ترامپ و هریس وارد فصل تازه‌ای شده است. در رابطه با روسیه ادعاهای همکاری نظامی میان تهران و مسکو همچنان توسط اتحادیه اروپا مطرح می‌شود و همین متغیر زمینه‌ساز افزایش تنش میان تهران و جبهه غربی شده است. در این رابطه اعتماد به منظور تحلیل و بررسی اولویت‌ها و چالش‌های پیش روی عباس عراقچی، با رضا نصری کارشناس مسائل بین‌الملل و رامین مهمانپرست دیپلمات اسبق گفت‌وگو کرده است.
رضا نصری در رابطه با رویکرد آقای عراقچی در راستای تنش‌زدایی با غرب معتقد است که عراقچی قطعا در مسیر تنش‌زدایی با غرب با چالش‌های متعدد سیاسی روبه‌رو خواهد شد. یکی از این چالش‌ها سوءمحاسبات و نگاه غلطی است که در غرب نسبت به پرونده هسته‌ای ایران تاکنون حاکم بوده است. منتها باید توجه داشت که در نگاه کلان‌تر، هیچ‌یک از طرفین تمایلی به تشدید تنش ندارند و همین بستر مناسبی را برای گفت‌وگو فراهم می‌سازد.
رامین مهمانپرست، سخنگوی اسبق وزارت خارجه درباره چالش‌هایی که ممکن است آقای عراقچی درراستای رویکرد تنش‌زدایی با اروپا داشته باشد معتقد است که اتحادیه اروپا اول باید تکلیف خود را روشن کند. در قضیه مربوط به اسرايیل نیز شاهد هستیم که آنها به عنوان دنباله‌رو سیاست‌های امریکا وارد میدان شدند و در سایه امریکایی‌ها حرکت می‌کنند. این موضوع برای اروپایی‌ها نقطه ضعف است. تا زمانی که نتوانند آن هویت مستقل را داشته باشند در همان زاویه‌ای قرار می‌گیرند که امریکایی‌ها با ما دارند. من فکر می‌کنم اروپايي‌ها همچنان تحت سایه قدرت امریکایی‌ها عمل می‌کنند و نتوانستند یک سیاست مستقلی را پیگیری کنند. آنها اگر به دنبال منافع خود باشند و رویکردی برمبناي احترام متقابل در قبال با ایران دنبال کنند حتما زمینه برای همکاری بسیار فراهم است.
مشروح این گفت‌وگوها در ادامه می‌آید: